จากพระคำเยเรมีย์ 17:7-8

พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
“คนที่วางใจในมนุษย์ และให้เนื้อหนังเป็นกำลังของเขา
และใจของเขาหันออกจากพระยาห์เวห์ คนนั้นก็เป็นที่แช่งสาป
เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ที่อยู่ในทะเลทราย และจะไม่เห็นสิ่งดีที่มาถึง
เขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่แตกระแหงในถิ่นทุรกันดาร
ในแผ่นดินเค็มที่ไม่มีคนอาศัย"

"คนที่วางใจในพระยาห์เวห์ย่อมได้รับพระพร
คือผู้ที่ความวางใจของเขาอยู่ในพระยาห์เวห์
เขาเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำ ซึ่งหยั่งรากของมันออกไปข้างลำน้ำ
เมื่อแดดส่องมาถึงก็ไม่กลัว เพราะใบของมันคงเขียวอยู่เสมอ
และไม่กระวนกระวายในปีที่แห้งแล้ง เพราะมันไม่หยุดที่จะเกิดผล”


...
วันนี้ชีวิตของเราแห้งแล้งหรือชุ่มชื่น?
วันนี้ชีวิตของเราเต็มไปด้วยความกลัวหรือความมั่นคง?
วันนี้เราตอบสนองต่อความแห้งแล้งลำบากที่ผ่านเข้ามาในชีวิตอย่างไร สิ้นหวัง หรือสงบ วางใจ?
วันนี้เรายังไม่เกิดผลใดๆ หรือเกิดผลมากมายที่ทำให้ตัวเองได้มีชีวิตที่ถวายเกียรติแด่พระเจ้า และเป็นพระพรต่อคนอื่นๆ?
ชีวิตทั้งสองแบบ ต่างกันด้วยการตัดสินใจของเราในเรื่องสำคัญเพียงเรื่องเดียว คือ
"เราวางใจในมนุษย์" หรือ "เราวางใจในพระเจ้า"

...
ถ้าวันนี้ เรากำลังอ่อนล้าและเหน็ดเหนื่อย
ถ้าวันนี้ เราพยายามทำทุกสิ่งด้วยกำลังของตัวเอง
ถ้าวันนี้ ชีวิตเราเหมือนพุ่มไม้แห้งๆ ในทะเลทรายที่ไหนซักแห่ง
ไม่มีความสุขในชีวิต มีปัญหาความสัมพันธ์ สุขภาพ การงาน การเงิน ฯลฯ เหมือนอยู่ในถิ่นทุรกันดารที่สิ้นหวัง

ถามตัวเองอีกครั้งว่าเรากำลังวางใจในมนุษย์ หรือวางใจในพระเจ้า?

...
เราเป็นแกะ และพระเจ้าทรงเป็นพระผู้เลี้ยงที่แสนดี
จงเชื่อในพระองค์ พระองค์ทรงสร้างเราด้วยความรัก ทรงรู้จักเรา ทรงอวยพรเรา
ขอเพียงแค่เราปรับโฟกัสมาที่พระองค์ วางใจในพระองค์ แล้วพระองค์จะทรงเปลี่ยนเราจากพุ่มไม้แห้ง มาเป็นต้นไม้ใหญ่ริมธารน้ำ ไม่กลัวความร้อน ไม่กลัวความแห้งแล้ง และไม่หยุดที่จะออกผล มีชีวิตที่ถวายเกียรติแด่พระองค์พร้อมสันติสุขที่จะมีเต็มล้นหัวใจทุกวันเวลา

ขอพระเจ้าอวยพร

#บทความคริสเตียน
#เพจข่าวดี http://www.facebook.com/GoodNewsTH/