ซอยลับแลในตลาดบางแค พิพิธภัณฑ์กาลเวลาที่ยังมีลมหายใจ (ชุมชนริมคลองวัดนิมมานรดี) นั้งเรือฟรีไปโผล่อีกที ท่าช้าง!

เวลาพูดถึงเขตบางแค

ผู้คนดูจะไม่ค่อยรู้สึกเหลียวหลังมาแลซักเท่าไหร่

พอเอ่ยถึงคำว่าบางแค

คนส่วนใหญ่ก็จะนึกถึงแค่บ้านพักคนชรา

.

วันนี้เราเจอซอยริมน้ำที่ดูลึกลับแต่ผู้คนกลับยิ้มแย้ม

พอได้เดินเข้าไปก็เหมือนหลุดเข้าไปในเมืองลับแล

แต่ดันอยู่ในเขตบางแค...แค่นี้เอง

.

ท่ามกลางความเจริญ

ที่รายล้อมด้วยคอนโดสูงใหม่ใหญ่โต

เรากลับพบว่าในช่องหนึ่งตรอกหนึ่งของตลาดบางแค

ยังคงมีวิถีชีวิตริมน้ำที่ยังคงเคลื่อนไหวอย่างอ้อยอิ่ง

ราวกับไม่ไหวติงไปกับกาลเวลาที่ล่วงผ่าน

เราพบร้านตัดเสื้อที่ยังคงดำเนินกิจการมาเนิ่นนาน

แพทเทิ่นเสื้อผ้าที่ยังคงรักษาเอกลักษณ์ความวินเทจ

ร้านเสริมสวย ร้านตัดผม ร้านขายยา ร้านของชำ

ที่ทุกอย่างเหมือนหยุดเวลาคงที่ไว้ที่30-40ปีก่อน

ทุกสิ่งทุกอย่างราวกับพิพิธภัณฑ์กาลเวลาที่ยังมีชีวิต

ยิ่งเดินลึกเข้าไปทีละนิด กลับยิ่งพบความมีชีวา

ทุกประตู รัวบ้าน และขอบหน้าต่างทุกบาน

เหมือนกำลังขับขานเสียงดนตรีเมื่อ30ปีก่อน

เราพบชีวิตที่เหมือนจะเคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆ

โดยไม่แคร์เวิด์ลเลยว่าบนถนนใหญ่ข้างหน้า

จะมีเจริญฟู่ฟ่าเช่นไร...

ติดตามพวกเราได้ที่ https://www.facebook.com/JourneyEatthere/