เล่าเรื่องกิน | “กุ๊กชม” ชมไม่ลง

จากเชฟโรงแรมลงลิฟต์มาเปิดร้านริมทางจนกลายเป็นตำนานแถวท่าเรือเทเวศน์ แต่ตอนนี้ระเห็จไปแถวจรัญสนิทวงศ์ ซอย 44 หลังถูก กทม. ขอคืนพื้นที่


จานแรกซิกเนเจอร์ “หอยจักรพระนารายณ์อบชีส” สัตว์น้ำนานาพันธุ์อบชีสอัดในฝาหอยจักรพระนารายณ์ (หอยจักรพระนารายณ์มาแค่เปลือก) กุ้ง ปู หมึก ปลากะพง และอีกหลากหลายหอยนอนจมในซอสครีมขาวข้นรสชืดเลี่ยน แค่กินได้เพลินๆ ไม่ได้มหัศจรรย์กว่าเมนูหอยทั่วไปที่ผมหากินได้ทุกคืน


ถัดมาที่จานหลัก “แซลมอนสเต๊กซอสซัฟฟรอน” แซลมอนหั่นขวางย่างมาแห้งผาก หล่อลื่นด้วยซอสสีเหลืองจากซัฟฟรอน (หญ้าฝรั่น) เนื้อซอสหนืดๆ เหมือนน้ำราดหน้าข้นๆ รสหวานมันปะแล่ม จานนี้พอใช้ได้ แต่ก็ยังไม่พ้นความเลี่ยน


ด้วยจิตใจนักสู้ ผมสั่งต่อ “ขนมปังฝรั่งเศสทาตับห่าน” ไม่ได้กลิ่นตับห่านซักแอะ รสเหมือนตับไก่บดปกติแล้วเพิ่มความหวานพิสดารเข้าไป แค่เห็นภาพรสชาติแปลกประหลาดก็หวนมาบนลิ้นจนอยากจะแกล้งตาย


สุดท้ายต้องสั่งเมนูไทยแก้เกม “กุ้งนั่งยาง” ยำทะเลประกอบร่างตัวกุ้งสอดใส่เข้าไปในปลาหมึกวง กุ้งกับปลาหมึกเนื้อหนึบกรอบอาบน้ำยำรสแสบถึงเครื่องจนลิ้นผมดิ้นพล่าน ชะความเลี่ยนของทุกจานไปได้หมดจด

สรุปว่าอาหารต่างชาติของกุ๊กชมมีความไม่เหมือนใครบางอย่างอยู่ แต่ก็ประทับลิ้นไว้ได้แค่ความเลี่ยน ไม่ประทับใจ ส่วนตระกูลอาหารไทยยังคงจัดจ้านเหมือนเดิม ที่จริงผมเคยมากินร้านนี้สมัยยังอยู่ที่ท่าเรือเทเวศน์เมื่อปีก่อน รสชาติก็เหมือนเดิมแหละ

ปัจจุบัน กุ๊กชมเป็นร้านห้องแอร์เล็กๆ 1 คูหา บรรยากาศซึมๆ ไม่มีลมริมแม่น้ำเจ้าพระยาอีกแล้ว

ป.ล. แหล่งข่าวแจ้งว่า กุ๊กชมตัวจริงนอนปวดขาอยู่โคราช ตอนนี้ลูกศิษย์เข้าครัวแทน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขออนุญาตฝากเพจนะครับ https://www.facebook.com/aahaankon/