สอบถามเรื่องสังขารปรุงแต่งครับ

จิตปรุงแต่ง กับ สังขารปรุงแต่ง ความหมายเหมือนกันหรือไม่อย่างไรครับ

เนื่องจากถาม "จิต" และ "สังขาร (ปรุงแต่ง)" เอาเป็นว่าตอบตามแนวพระอภิธรรมครับ  ...... จิตก็จิต จิตไม่ได้ปรุงแต่ง สิ่งที่มาปรุงแต่งจิตให้เกิดโลภ โกรธ หลง (เอาตัวหลักทางอกุศลคือโลภะ โมหะ โทสะ) หรือสิ่งที่มาปรุงแต่งจิตให้ดีงาม ประมาณว่าถ้าจิตนั้นเกิดพร้อมกับสิ่งปรุงแต่งที่ดี (สังขารขันธ์) จิตนั้นก็เป็นกุศลจิต (ตัวหลักคือ อโลภะ (เช่นมีการให้ทาน - ให้ทางกายกรรมเลย บริจาคสิ่งของ เงินทอง เสื้อผ้า ฯลฯ)  อโทสะ (เช่นไม่โกรธ เจริญเมตตาเป็น เจริญเมตตาได้ เมื่อเหตุการณ์เกิดเฉพาะหน้าเลยกันทีเดียว) อโมหะ (มีสติปัญญาพิจารณาความจริงของชีวิต เช่นอนิจจัง ทุกขัง หรืออนัตตา (รู้เท่าทัน พิจารณา เอาเป็นทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราว่าไม่เที่ยง เกิดแล้วก็คงอยู่แบบนั้นไม่ได้ เป็นต้น (อนิจจัง) ทุกขัง มีทุกข์กาย หรือทุกข์ใจ โรคภัย ความชราเบียดเบียนเป็นต้น (กาย) ทางใจก็เศร้าโศก พลัดพรากจากของรัก บุคคลที่รัก ญาติสนิท มิตรสหาย... อนัตตาเอาเป็นที่เขาแปลกันนะครับ คือไม่ได้อยู่ภายใต้บังคัญบัญชาของใคร เช่น ไม่อยากเจ็บ ติดเชื้อโรคมาก็ต้องเจ็บป่วย ไปสั่งว่าให้ไม่ป่วยก็ไม่ได้ ไม่แก่ ถึงเวลาสักยี่สิบปีผ่านไป ไง ๆ ก็ต้องแก่ ไปสั่งให้รูปร่าง หน้าตาอยู่คงที่ก็ไม่ได้ เป็นต้น

จิตเป็นสิ่งที่รับรู้อารมณ์ ที่ไปรู้อารมณ์นั้นเพราะมีสิ่งปรุงแต่ง (ที่เรียกว่าสังขารขันธ์) จิตจึงไม่ใช่สังขาร (ขันธ์)  จิตไม่ได้มาเดี่ยว ๆ สิ่งเดียว มีจิตเมื่อไรสังขารขันธ์ก็ตามมาด้วย สังขารขันธ์ที่มาด้วยดีก็ทำให้จิตเป็นกุศลไป ไม่ดีก็อกุศลไป ทั่ว ๆ ไปก็แบบนี้ครับ

เรื่อง หากเรากำหนดความคิดปรุงแต่งหรือพิจารณามัน ความเกิดตั้งดับ ไม่มีตัวตน .... อันนี้ส่วนตัวแค่เชื่อว่าพิจารณาได้ "เรา" ไปกำหนดแบบสั่งไม่ได้ ถ้าพิจาณาผมว่าได้