รบกวนคุณผู้หญิงหน่อยครับ

ทุกวันนี้ แค่เห็นอะไรที่เคยทำร่วมกัน หรือเคยไปด้วยกัน มันก็ยิ่งคิดถึงแต่เขา .....ยังคงจดจำทุกๆคำสัญญา เสียงหัวเราะ รอยยิ้มของเขาได้เสมอ ......พรุ่งนี้จะเดินทางกลับบ้าน เพียงแค่นึกถึงช่วงเวลานั้นก็ทรมา

เข้าเรื่องเลยนะครับ คือผมคบหากับผู้หญิงคนนึง เธอเป็นคนเรียนเก่งมาก เเม่ของเธอเป็นผู้ช่วยพยาบาล พี่สาวของเธอเป็นพยาบาล พ่อของเธอเป็นครู ผมเป็นแค่ลูกชาวนา เรียนก็ไม่ค่อยเก่งไม่รู้จะมีอนาคตหรือเปล่าแต่ผม

ไม่ได้โฆษณาแต่อย่างใด  แต่ดูแล้วแอบหัวเราะอยู่เนืองๆ เลยเอามาแบ่งปัน เผื่อท่านจะมีรอยยิ้มเช่นเดียวกับฉัน https://www.youtube.com/watch?v=HbsAr3iP1lg สมัยนี้ แค่ยอด วิว เยอะ คนติดตามเยอะ ใครๆก็

เพื่อนชวนไปเล่นบาส แล้วผมเล่นไม่เป็น แล้วออกท่าออกทางมันดูตลก คนในสนามที่เป็นคนไทยก็แค่ยิ้มๆ แต่มีชาวต่างชาติฟิลิปปินส์ (เป็นครูสอนภาษาด้วย) หัวเราะออกมาแบบคนเก็บอาการไมไ่ด้อะครับ

สวัสดีครับผมพึ่งหัดเขียนกระทู้นะครับถ้าผิดพลาดอะไรต้องขอ อภัยด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่าในสมัยตอนผมกำลังอยู่มัธยมต้น ผมชอบผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเราไปไหนด้วยกันกับเพื่อนของเขาอีกคนหนึ่งพวกเราไปกินข้าวด้ว

ตอนที่ 3: งานใหม่ ชั่วคราว 💼☕️ “รับสมัครพนักงานพาร์ตไทม์ รายวัน 1 ตำแหน่ง” ป้ายหน้าร้านคาเฟ่ตัวเล็ก ๆ เขียนไว้ด้วยลายมือหวัด ๆ ติดอยู่ตรงกระจกหน้าร้าน มีนาชะงักเมื่อเห็นมันในเช้าวันใหม่ที

ฝนตกหนักในเย็นวันนั้น “มะลิ” เด็กสาวจากบ้านสวน ต้องมาติดฝนใต้ต้นมะม่วงหน้าวัด เธอกำลังจะกลับบ้านหลังจากขายพวงมาลัย แต่ฝนกลับเทลงมาจนทางกลับกลายเป็นโคลน ในตอนที่เธอคิดว่าจะต้องนั่งรอจนค่ำ

ตอนที่ 6: คืนแห่งการสารภาพ 🌙 เสียงฝนโปรยปรายลงมาเบา ๆ ในยามค่ำ หลังร้านคาเฟ่เล็ก ๆ แห่งนั้น มีนาเดินออกมาหลังจากล้างจานเสร็จ เธอเงยหน้ามองฟ้า... ลมเย็นแบบที่ไม่บ่อยนักในกรุงเทพฯ “ทำไมออกมายืนตา

(1) ณ ต้นกำเนิดของเด็กคนหนึ่ง พื้นที่ที่เค้าอยู่นั้น ล้วนมีแต่ความเศร้า เป็นดินแดนไร้เสียงหัวเราะ มีเพียงเสียงพูดอันเรียบเฉย แม้แต่การยิ้ม ยังใช้เพียงแค่มุมปาก ไม่แม้แต่จะยิ้มให้เห็นฟัน แต่ตัวเธอนั้นก