สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กนักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่งที่เคยอยากลองใช้ยาลดความอ้วน เมื่ออายุเราถึงเกณฑ์ที่สามารถสมัครบัญชีธนาคารได้ เราก็เริ่มที่จะสะสมเงินในบัญชีเพื่อเอาไปซื้อของ ช้อปปิ้งผ่านออนไลน์ ปกติเราก็ซื้อแค่เสื้อผ้า ครีม หรือของใช้ทั่วไป มาถึงช่วงปิดเทอมใหญ่ เราไม่ออกไปไหน เราก็กินมากขึ้นเรื่อยๆเรื่อยๆ ก่อนเปิดเทอมเราก็รู้สึกว่ากระโปรงนักเรียนมันแน่นขึ้นหรือเปล่าพอไปชั่งน้ำหนักดูน้ำหนักเราขึ้นมาหลายโล ด้วยความที่เราเป็นคนตัวเตี้ยพอน้ำหนักมันขึ้นมาเยอะขนาดนี้ ร่างกายก็ขยายออกข้าง ทำให้เราดูเตี้ยกว่าเดิมดูอ้วนแล้วก็แป้น ด้วยความขี้เกียจ เราก็เริ่มที่จะหาผลิตภัณฑ์ลดความอ้วนผ่านทางออนไลน์ต่างๆไม่ว่าจะเป็น Facebook IG Lazada shopee เราก็พยายามหาข้อมูลในการกินยาลดความอ้วนแต่ละตัว ลองมาก็เยอะ มีผลข้างเคียงหรือโยโย่ก็มี ที่หนักสุดก็คือเรายังเป็นวัยรุ่นอยู่แล้วพอเรากินยาแบรนด์หนึ่งเข้าไป มันทำให้ฮอร์โมนเราแปรปรวน ประจําเดือนไม่มาถึงครึ่งปี คุณพ่อคุณแม่ต้องคิดว่าเราไปท้องกับใคร ตอนนั้นเราเครียดมากเลยที่พ่อแม่ไม่เชื่อใจเรา คิดว่าเราไปมีอะไรกับคนอื่น ตั้งแต่นั้นมาเราก็คำนึงถึงอันตรายในการกินยาลดน้ำหนักแล้วก็ไม่เคยคิดจะกินอีกเลย ก็สนใจที่จะออกกำลังกายแทน แต่อยู่ดีๆคนที่ไม่ชอบออกกำลังกายมาออกกำลังกายก็ไม่ใช่ทาง ออกจะท้อใจด้วยซ้ำ เราก็เลยหาค่ายผ่านแคมป์ฮับ ก็ไปเจอค่ายเดินป่าเข้า ก็เกิดสนใจขึ้นมา ปกติเราเป็นคนที่สนใจค่ายวิชาการมากกว่าแล้วพอมาเจอกับการเดินป่าเนี่ย เราคิดว่าเราจะไหวไหมเดินไกลตั้ง 10 กว่าโลในวันเดียว เราต้องเดินขึ้นเขา เราต้องเหยียบโคลน มันต้องเหนื่อยมากแน่ๆเลย เราใช้เวลาตัดสินใจกับการเข้าค่ายนี้นานมาก แต่คุณพ่อคุณแม่เราก็สนับสนุนเพราะเห็นว่าเราเครียดกับเรื่องประจำเดือนไม่มา เราตัดสินใจที่จะสมัครไป มันเป็นค่ายอนุรักษ์ ของมหาวิทยาลัยเกษตร การสมัครเราก็ต้องทำแบบทดสอบของทางค่าย ซึ่งเราก็ไม่ได้คาดหวังว่าเราจะได้ค่ายนี้ ก็เลยสมัครไว้หลายๆค่ายที่เกี่ยวกับการเดินป่า สุดท้ายเราก็ติดค่ายนี้ขึ้นมา ก็จะมีพี่ทางค่ายโทรมาถามว่าเราสะดวกไปไหม เราสนใจหรือเปล่า เราดีใจมากค่ะเพราะว่าค่ายนี้รับคนน้อยมาก เราจึงตอบตกลงไป เมื่อถึงวันเข้าค่ายคุณพ่อคุณแม่ต้องขับรถไปส่ง ค่ายนี้ต้องค้างคืนถึง 5 วัน เมื่อถึงแคมป์ ที่นั่นไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ไม่มี Wi-Fi ไม่มีน้ำอุ่น พลังงานไฟฟ้ามีจำกัด เมื่อเราเข้าค่ายครบ 5 วันออกมาจากป่า พ่อแม่ก็บอกว่าเราผอมลงไปนะ พอไปชั่งน้ำหนักดู น้ำหนักลดบงไปจริงๆ แม้มันจะลดไปแค่1-2โล แต่เราว่ามันคุ้มค่ามากกว่าการกินยาลดความอ้วนที่เสี่ยงอันตรายสำหรับใครที่ต้องการลดน้ำหนัก แต่ไม่อยากออกกำลังกายแบบซ้ำๆน่าเบื่อ ก็ให้ลองไปเข้าค่ายเดินป่า กลับเพื่อนๆกับครอบครัวดู มันทำให้เราสนใจการออกกำลังกายมากขึ้นทำให้ไม่ต้องโฟกัสแค่ว่าเราต้องลดน้ำหนักอย่างเดียวนะ แต่มันยังมีความสนุกอยู่ด้วยค่ะไม่ก็ก่อนที่เราจะสั่งหรือคิดจะกินยาลดน้ำหนักก็ให้เรามาอ่านพันทิปเกี่ยวกับการกินยาลดน้ำหนัก ไม่ใช่แค่กระทู้นี้กระทู้เดียว ที่คนจะอ่านได้แต่ถ้าเกิดเราไม่อ่านหลายๆกระทู้ คุณจะรู้สึกถึงความน่ากลัวของยาลดน้ำหนัก มันจะคอยดึงสติของคุณ ให้คิดถึงความเสี่ยงที่คุณจะได้รับจบจากการเข้าค่ายฉันก็กินปกติทั่วไปถึงน้ำหนักขึ้นมาบ้าง ก็ไม่เห็นเป็นอะไร ถ้ามันขึ้นมากเกินไปเราก็แค่ไปเข้าค่ายเดินป่าเหมือนเดิมก็ได้นิคะ?นี่เป็นแค่ประสบการณ์หนึ่งของนักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่ง ซึ่งผู้อ่านไม่จำเป็นต้องทำตามก็ได้ เราแค่ต้องการแชร์เรื่องราวในการลดน้ำหนัก ที่ไม่ต้องเสี่ยงอันตรายเพียงเท่านั้น
ปล.ที่มาตั้งกระทู้ในหมวดคำถามเพราะยังไม่ได้ยืนยันตัวตน
ยาลดความอ้วนเป็นทางออกเดียวหรือ?
ปล.ที่มาตั้งกระทู้ในหมวดคำถามเพราะยังไม่ได้ยืนยันตัวตน