ตอนเด็ก จขกท. เป็นคนที่ชอบฟังผู้ใหญ่เล่าเรื่องผีมากคนนึง ชอบฟังประสบการณ์ที่คนอื่นเจอแล้วนำมาเล่าสู่กันฟัง
โดยเรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นจริงของอา เราเอง
อาเล่าว่า สมัยนั้นยังอยู่บ้านหลังเก่าที่เป็นบ้านไม้สองชั้น ซึ่งปัจจุบันได้ทุบทิ้งไปแล้ว ตอนนั้นอาอยู่กับแฟน ช่วงนั้นแฟนมีงานต่างจังหวัดบ่อย จำเป็นต้องเดินทางเป็นเหตุให้อาต้องนอนอยู่บ้านคนเดียวบ่อยๆ
จนถึงช่วงเวลาโพล้เพล้ คนเฒ่าคนแก่มักจะบอกลูกบอกหลานว่า อย่านอนช่วงเวลานี้เพราะจะโดนผีอำ แต่อาก็ไม่ได้สนใจ เพราะอาการเหนื่อยอ่อนมาทั้งวัน เลยเผลอหลับไป
อยู่ๆก็รู้สึกว่าเตียงยวบลง เหมือนมีคนมานอนข้างๆ อาก็นึกว่าแฟนกลับมาแล้วเลยไม่เอะใจลืมตาดู จนนานเข้าก็รู้สึกแปลกๆอึดอัด หายใจไม่ถนัด เลยงัวเงีย หรี่ตาขึ้นดู
สิ่งที่อามองเห็นคือ ผู้หญิงผมดำยาวแทบถึงพื้น หน้าขาวซีด ใส่สไบสีแดง ผ้านุ่งสีเขียว เป็นชุดไทยโบราณ เขานอนพับเพียบ มือสองข้างเอื้อมมากอดที่เอว จนรู้สึกอึดอัด ตอนนั้นอาเล่าว่า สายตามองเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าชัดเจน แต่พูดไม่ได้ ขยับตัวไม่ได้ และไม่ฝันไปแน่
จนตอนนั้นอาเริ่มกลัวมากขึ้น หายใจไม่ออก และทรมานเต็มที ผู้หญิงชุดไทยก็เอามือออกก้มหน้าและจับผมวางแผ่สยายมาที่ตัว จนอากลัวมากสติหลุดไปชั่วขณะ
อาก็ตั้งสติสวดมนต์ ไม่รู้บทไหนเป็นบทไหนบ้าง จนสุดท้าย นึกสวดชินบัญชร สวดอย่างนั้นอยู่นาน สักครู่ก็ขยับตัวได้ อาก็วิ่งลงมาข้างล่าง ทั้งกลัวทั้งร้องไห้ผสมกันไป หลังจากคืนนั้นอาก็ไม่กล้านอนคนเดียวอีกเลย
ผู้หญิงชุดไทย ที่บ้านไม้หลังเก่า
โดยเรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นจริงของอา เราเอง
อาเล่าว่า สมัยนั้นยังอยู่บ้านหลังเก่าที่เป็นบ้านไม้สองชั้น ซึ่งปัจจุบันได้ทุบทิ้งไปแล้ว ตอนนั้นอาอยู่กับแฟน ช่วงนั้นแฟนมีงานต่างจังหวัดบ่อย จำเป็นต้องเดินทางเป็นเหตุให้อาต้องนอนอยู่บ้านคนเดียวบ่อยๆ
จนถึงช่วงเวลาโพล้เพล้ คนเฒ่าคนแก่มักจะบอกลูกบอกหลานว่า อย่านอนช่วงเวลานี้เพราะจะโดนผีอำ แต่อาก็ไม่ได้สนใจ เพราะอาการเหนื่อยอ่อนมาทั้งวัน เลยเผลอหลับไป
อยู่ๆก็รู้สึกว่าเตียงยวบลง เหมือนมีคนมานอนข้างๆ อาก็นึกว่าแฟนกลับมาแล้วเลยไม่เอะใจลืมตาดู จนนานเข้าก็รู้สึกแปลกๆอึดอัด หายใจไม่ถนัด เลยงัวเงีย หรี่ตาขึ้นดู
สิ่งที่อามองเห็นคือ ผู้หญิงผมดำยาวแทบถึงพื้น หน้าขาวซีด ใส่สไบสีแดง ผ้านุ่งสีเขียว เป็นชุดไทยโบราณ เขานอนพับเพียบ มือสองข้างเอื้อมมากอดที่เอว จนรู้สึกอึดอัด ตอนนั้นอาเล่าว่า สายตามองเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าชัดเจน แต่พูดไม่ได้ ขยับตัวไม่ได้ และไม่ฝันไปแน่
จนตอนนั้นอาเริ่มกลัวมากขึ้น หายใจไม่ออก และทรมานเต็มที ผู้หญิงชุดไทยก็เอามือออกก้มหน้าและจับผมวางแผ่สยายมาที่ตัว จนอากลัวมากสติหลุดไปชั่วขณะ
อาก็ตั้งสติสวดมนต์ ไม่รู้บทไหนเป็นบทไหนบ้าง จนสุดท้าย นึกสวดชินบัญชร สวดอย่างนั้นอยู่นาน สักครู่ก็ขยับตัวได้ อาก็วิ่งลงมาข้างล่าง ทั้งกลัวทั้งร้องไห้ผสมกันไป หลังจากคืนนั้นอาก็ไม่กล้านอนคนเดียวอีกเลย