ประสบการณ์ [ คนที่ชอบหลับช่วงโพล้เพล้ ] ****

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่พึ่งเกิดเมื่อสิ้นปี 59 ที่ผ่านมานี่เองเรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนกรุงเทพไปพักที่บ้านญาติต่างจังหวัดหนึ่ง ต้องบอกว่าบ้านญาติไม่เคยมีประวัติใดๆบ้านนี้เราพักมาตั้งแต่สมัยเรายังเด็กๆประถมเอ๊าะๆอยู่เลย ไปถึงวันแรกตอนนั้นก็ดึกมากแล้วเราก็ไปนอนพักผ่อนเพราะเช้าวันรุ่งขึ้นต้องรีบตื่นแต่เช้าเพื่อไปจัดเตรียมของในบ้านรองรับญาติคนอื่นๆที่จะมาพบปะกันเนื่องในวันปีใหม่ เรากับพี่ๆน้าอาก็เร่งมือกันจัดของในบ้านจนเสร็จ ตกเย็นหรือบ่ายแก่ๆนี่แหละ ประมาณซัก 4-5 โมงเย็น (พระอาทิตย์กำลังจะตกดินเลย โพล้เพล้) เราก็เหนื่อยทำงานทั้งวันแถมยังตื่นเช้า เลยขึ้นบ้านไปกะจะนอนหลับพักซักแปป ก็เข้าห้องนอนไปแต่ไม่ได้ปิดประตูห้องเปิดอ้าไว้แล้วก็โดดขึ้นเตียงนอนชิดมุมห้องทันทีซักพักก็ผล่อยหลับไป จากนั้นก็รู้สึกตัวอีกทีเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่นอะ อาการมันแบบเบลอๆ ก็ลืมตามาเห็นคนยืนอยู่หน้าประตูกำลังจะเข้าห้องก็ไม่คิดอะไรเพราะคิดว่าพี่เราคงขึ้นมาเอาของในห้อง เราก็หลับต่อ (อารมณ์มันแบบเหมือนฝัน+ตอนตื่นมาก) หลับต่อก็ไม่นานมาก ลืมตามาอีกทีอาการเหมือนเดิมครึ่งหลับครึ่งตื่นเบลอๆ แสงสว่างช่วงเย็นรอดช่องหน้าต่างสลั่วๆพอเห็นอยู่รำไร จู่ๆก็เหมือนมีผ้าขาวๆมาปลิวตรงหน้าอกจนเห็นขาเรียวๆคู่หนึ่งรู้เลยว่าเป็นขาผู้หญิงมาเหยียบที่อกเราแล้วเราก็รู้สึกหนักจนหายใจไม่ออกดิ้นก็ไม่ได้มันเริ่มอึดอัดขึ้นทุกทีจนมือเราเกร็งนิ้วมือเราจิกกับเตียงมันไม่ไหวแล้วจริงๆจะตายให้ได้เลยตอนนั้น เราก็นึกขึ้นได้บทสวดมนต์ คาถาอะไรที่เราเคยท่องก็สวดในใจสวดผิดสวดถูกไปๆมาๆ จากอาการหายใจไม่ออกทุรนทุรายก็เบาขึ้นผ้าขาวๆก็ค่อยๆลอยห่างออกหายไปแต่เรายังขยับตัวไม่ได้ ได้แต่มองไปที่ประตูห้องที่เปิดอยู่ คิดในใจว่าว่าถ้าหลุดจากตรงนี่ไปได้จะรีบวิ่งลงไปข้างล้างเลย แล้วเราก็เผลอหลับไปอีกครั้งแต่คราวนี่ฝันเลยฝันว่านอนอยู่ที่เดิมท่านอนก็ท่าเดิมประตูห้องก็เปิดอ้าเหมือนเดิมอยู่ๆก็ได้ยินเสียงผู้หญิงมากระซิบข้างๆหูว่า.....ตื่น~~~......เราก็สะดุ่งตื่นแบบสุดขีดเห็นประตูห้องเปิดอยู่ก็รีบวิ่งลงไปชั้นล้างโดยทันที แต่ก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องนี่ให้ญาติๆฟังเพราะที่บ้านมีน้องๆอยู่ด้วยกลัวว่าน้องจะกลัวจนนอนไม่หลับ ตอนนั้นถึงกับหน้าซีดถอดสีเลยทีเดียวเพราะนอนมาตั้งแต่เล็กไม่เคยเจออะไรแบบหนักเท่านี้ ก็เลยคิดว่าอาจเป็นเพราะเราไปนอนช่วงโพล้เพล้รึป่าวแล้วอีกอย่างวันนั้นเป็นวันพระหรือวันโกนนี้แหละ ก็เลยคงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ตอนนี้ก็เลยจำมาว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันชัดเจนมากถึงจะเบลอๆเมาขี้ตาก็ยังมีสติถึงสวดมนต์ได้ เลยไม่รู้มันเกิดขึ้นได้ยังไง
ปล.เรานอนติดมุมห้องข้างหน้าต่างที่ช่วงพระอาทิตย์ส่องเข้ามาตอนตกดินพอดี....