เริ่มทำมาได้ราวๆ 2 อาทิตย์แล้วครับ ทำหลังสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนทุกวัน เหยียดขาให้พอหายปวดหายเหน็บแล้วจึงค่อยเริ่มนั่งสมาธิ
จุดประสงค์ที่อยากฝึก คืออยากให้จิตนิ่งอยู่กับปัจจุบันมีสติตื่นรู้ตลอด แล้วก็อยากลิ้มลองความรู้สึกพิเศษๆของการฝึกสมาธิ แฮร่ๆ

คืองี้นะครับ ผมจะจับเวลาทุกครั้งเพราะอยากรู้ว่านั่งได้นานแค่ไหนบ้าง เคยนานสุด 27 นาที สั้นที่สุดราวๆ 9 นาที
แรกๆก็เฉยๆ กำหนดลมหายใจเข้าออกแล้วภาวนาตาม ช่วงหลังมานี่ราวๆ 3-4 วันก่อน เวลานั่งเริ่มมีอาการตัวแกว่ง ใช่ครับ ตัวแกว่ง
คือนั่งอยู่เฉยๆนิ่งๆนะครับ แต่ความรู้สึกมันเหมือนตัวแกว่งเหมือนเข็มไมล์รถตวัดซ้าย ตวัดขวา คล้ายๆแบบนั้นเลยครับอาการนี้คืออะไรครับ?
เวลาทำสมาธิ ความคิดมักจะแวะ แบบฟุ้งซ่านคิดนู้นคิดนี่บ้าง แต่ภาวนาตามตลอด พยายามไม่สนใจ แต่ก็มีคล้อยตามความคิดจนลืมภาวนาตามบ้าง
ผมจะทำยังไงดีครับ จะรับมือยังไงดี? ไม่ให้ฟุ้งซ่าน ท่านที่ฝึกสมาธิเป็นประจำ ท่านฝึกอย่างไรบ้างครับ ขอทราบเป็นความรู้นะครับ
มีประสบการณ์ทางด้านความรู้สึกกันยังไงบ้าง แล้วเกิดผลอะไรกับตัวเองบ้าง หลังจากฝึกสมาธิ ที่คิดว่าเห็นผลด้วยตัวเอง

อีกข้อนะครับ ทุกคืนผมจะสวดมนต์ เริ่มจาก บูชาพระรัตนตรัย กราบพระรัตนตรัย ขอขมาพระรัตนตรัย นมัสการพระพุทธเจ้า ไตรสรณคมน์
อิติปิโส พาหุง ชัยปริตร ชินบัญชร แผ่เมตตาตนเอง,สรรพสัตว์, แผ่ส่วนบุญกุศล แต่สำหรับชินบัญชรเห็นบางคนว่าเป็นการไม่ควร
ที่จะเอาพระเถระมาอยู่ตามร่างกายตามคำแปลบทสวด ผมควรจะสวดต่อดีมั๊ยครับ
เจตนาที่สวดเพื่อต้องการให้เกิดสิริมงคลต่อตัวเองและใจสงบ
แต่ถ้าการสวดพระคาถาบทนี้ เป็นการแสดงความล่วงเกินต่อพระอรหันตสาวกทั้งหลาย ผมก็จะเลิกครับ