นักฟุตบอลไทย ทำอย่างไรจะวิ่งได้แบบเอเชียตะวันออก

ผมเห็นบอลสไตล์เพรสซิ่งพวกเกาหลี ยิ่งญี่ปุ่นนี่ก็วิ่งกันแบบ stamina คงที่ตลอดเกม 90 นาที อาจมีแกว่งๆบ้างถ้าเป็นช่วงต่อเวลาพิเศษ 120 นาที กลับมาดูที่นักเตะไทยเราถึงจะพัฒนาจากเดิม คือท้ายเกมไม่เดินเล่นเหมือนอดีตแต่ภาพรวมเวลาไล่กวดบอลมันยังเทียบกับทีมข้างต้นไม่ได้เลย ถ้าเราวิ่งแบบเขาคงยืนไม่ถึง 90 นาทีครับ เหมือนเราบริหารการใช้พลังงานตลอดเกมได้ดีขึ้น แต่ capacity เราตรงความฟิตห่างชั้นกันมาก และส่งผลทำให้คุณภาพเกมโดยรวมเราก็ต่ำกว่าเขาอย่างที่เห็น เราเหนื่อยง่ายกว่าเขา

ยิ่งไปเปิดดูพวกบอลพรีเมียร์ลีกอังกฤษยิ่งไปกันใหญ่ จะวิ่งไล่กันไปไหน

เลยอยากรู้ว่า เพราะอะไรเป็นสาเหตุ ผมเชื่อว่านักฟุตบอลเราเวลาเราคัดตัว เวลาฝึก ก็โหดหนักไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะครับ เข้าแคมป์ฝึกก็จริงๆจังๆเป็นเรื่องเป็นราว และมีการเทสร่างกายด้วย เกณฑ์การเทสเราไม่น่าจะเป็นรองเขามาก(เพราะต้องอยู่บนพื้นฐานมาตรฐานสากล ไม่ใช่อยากจะทดสอบอะไรก็ทำๆไป) หรือเรายังฝึกไม่ยาวนานพอเพราะฝึกเน้นแต่การเล่นฟุตบอลไม่มีวิ่งระยะไกลประกอบร่วม เวท+โภชนาการไม่ถึง นักกีฬาพักผ่อนน้อย นักกีฬาเกียจคร้าน หรือเป็นเพราะชาติพันธุ์ที่นอกจากสรีระเสียเปรียบแล้วยัง stamina น้อยแต่กำเนิด

แล้วเราจะฝึกกันยังไงให้วิ่งได้แบบม้า เพรสแบบประเทศที่เก่งๆครับ ผมข้อมูลน้อย นักฟุตบอลไทยเห็นวิ่งมันส์ๆแล้วยืนระยะได้นานหน่อยปัจจุบันมีใครบ้าง ผมเห็นโดคนเดียวตอนนี้ เขาฝึกตามแบบในประเทศไทย หรือฝึกส่วนตัวเพิ่มเติมหรือเปล่าครับ แล้วต่างประเทศที่วิ่งฮ่อเก่งๆคิดว่าเขาทำยังไงครับ

ขอแท็กหลายๆห้องที่เกี่ยวกับนักกีฬา/ความแข็งแรงด้วยครับ

ขอบคุณครับ