เมนูนี้เป็นการทำซ้ำครั้งที่ 2 และเป็นการปรับสูตรให้ดีขึ้น แรงบันดาลใจเกิดจากการ "ล้างตู้เย็น" ใช่ครับ ล้างตู้..........ของเหลือๆทั้งนั้น เข้าเรื่องเลยดีกว่า มีไรบ้าง
- เส้นสปาเก็ตตี้ ต้มให้เข้าเค้าคำนิยามของ "เอลดันเต้" อย่าต้มจนกลายเป็นเส้นขนมจีนล่ะ
- เบค่อนรมควัน ทำครั้งแรกใช้ไส้กรอกบ้านๆถูกๆ วันนี้อัพเกรด เปลี่ยนเป็นเบค่อนเพิ่มความฟิน
- กุนเชียงปลา กุนเชียงปลา แห้งๆ กรังๆ อายุอานามผ่านพ้นยุดน้ำแข็งมาร่วมครึ่งปี คือซื้อมาไว้แล้วก็ไม่กิน เงินมันเหลือ กะซื่อไว้ขายต่อเก็งกำไร
- หอมใหญ่ พืชสามัญประจำบ้าน อีกหนึ่งในวัตถุดิบสิ้นคิด นึกไรไม่ออก นึกถึงหอมใหญ่ไว้ก่อน
- พาเมซานชีส(ผง) ชีสผงกลิ่นเหมือนอ้วกเด็ก(สำหรับผม) กลิ่นอาจจะไม่ค่อยน่าพิศสมัยสำหรับบางคน แต่ความอุมามินี่ การันตี(ถ้าใส่พอดีๆนะ)
- พริกป่นออร์แกนนิค เศษซากอารยะธรรมเมื่อครั้งบรรพกาล เพาะปลูกโดยบรรพบุรุษหรือตัวผมเมื่อครั้งอดีต เริ่มต้นปลูกไว้เมื่อราวๆ ปี ค.ศ. 2012 เก็บเกี่ยวและตากแห้งเมื่อปลายปีเดียวกัน คั่วอีกทีตอนปี 2014 และแปรรูปอีกครั้ง(ป่น) ในปี 2017......ก็ยังเผ็ดจี๊ดเหมือนเดิม(พริกขี้หนู + พริกกระเหรี่ยง)
- น้ำมันหอย สารสกัดที่ได้จากสัตว์สิ่งมืชีวิตที่เรียกว่าหอยนางรม วงศ์ Ostreidae คัดสรรอย่างดีโดยเลือกเฉพาะขวดที่มีส่วนผสมของหอยเยอะที่สุดเท่านั้น
- ซีอิ้วขาวเห็ดหอม ของเหลวสีดำที่ไม่ขาวเหมือนชื่อซึ่งไม่รู้ใครเป็นคนเรียกมันว่าซีอิ้วขาว เป็นของเหลวที่มี story ความเป็นมายาวเป็นหางเว่าร่วมหลักพันปี..........แน่นอนว่าอยู่ในครัวที่บ้านมาหลายเดือนเช่นกัน -*-
- มะเขือเทศราชินี ...ก็...ตามนั้นแหละ ขี้เกียจโม้ละ
- พาสลี่สับ
.....
มาดูวิธีการทำบ้างดีกว่า
- ต้มเส้นให้ได้เอลดันเต้ ถ้าทำไม่ได้ ก็ไปทำใหม่ให้ได้ อย่าบ่นเยอะว่ายาก
- ผ่ามะเขือเทศออกเป็น 2 ซีก แล้วเข้าเตาอบ ใช้ไฟอ่อนๆ 120 องศา นาน 1 ชั่วโมง ระหว่างรอ จะไปกดเกมดูหนังก็ว่าไป
- ตั้งกระทะ ใช้ไฟอ่อน โยนเบค่อนลงไปผัดจนน้ำมันเคลือบผิวกระทะทั่ว แล้วตามด้วยกุนเชียง ผัดให้ออกสี จึงใส่หอมใหญ่ลงไปผัด
- ได้ที่แล้วก็โยนเส้นลงไปผัด ปรุงรสด้วยซอสที่เตรียมไว้ คลุกให้ทั่ว แล้วใส่พริกและพาเมซานชีสลงไป แล้วก็คลุกๆๆๆ ให้มั่วๆ แต่ทั่วถึง
- ปิดท้ายด้วยการใส่มะเขือเทศและพาสลี แน่นอนว่าคลุกเหมือนเดิม
แล้ว....หน้าตา???
...
..
...
ด้วยรสสัมผัสของเส้นที่กรุบๆ เด้งสู้ฟัน ผสานกับน้ำมันเบค่อนและซอส ช่วยให้ได้รสสัมผัสที่ดี เค็มๆ มันๆ ตามมาด้วยความหอมของเบค่อนที่เป็นเอกลักษณ์ชวนน้ำลายสอ เสริมความโดดเด่นด้วยรสหวานจากกุนเขียง เป็นเรื่องเหลือเชื่อมากว่ากุนเชียงมันจะไปกันได้กับเส้นสปาเก็ตตี้ นี่ถ้าได้กุนเชียงไต้หวัน คงจะฟินยิ่งกว่านี้ จากนั้นจึงเพิ่มความเค็มแบบอุมามิและระดับของรสชาติแทรกเข้าไปด้วยพาเมซานชีส ยิ่งช่วยเสริมความกลมกล่อมให้เข้ากันได้มากขึ้นไปอีก และตัดความเลี่ยน แก้ความเบื่อด้วยรสหวานอมเปรี้ยวที่แสนจะเข้มข้นจากมะเขือเทศราชินีอบแห้ง และกระตุ้นประสาทรับรสอีกนิดด้วยพริกป่นข้ามชาติออร์แกนนิก
....
เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม เผ็ด ครบรส
กลิ่น สี สัมผัส เติมเต็ม
....
สวัสดี....
เรียบง่ายและอร่อย ฟิวชั่นฟู้ดลูกครึ่งเชื้อสายอิตาลี่-จีน กับ "สปาเก็ตตี้ผัดเบค่อน" ขี้เกียจตั้งชื่อ เอาแบบนี้แหละ
- เส้นสปาเก็ตตี้ ต้มให้เข้าเค้าคำนิยามของ "เอลดันเต้" อย่าต้มจนกลายเป็นเส้นขนมจีนล่ะ
- เบค่อนรมควัน ทำครั้งแรกใช้ไส้กรอกบ้านๆถูกๆ วันนี้อัพเกรด เปลี่ยนเป็นเบค่อนเพิ่มความฟิน
- กุนเชียงปลา กุนเชียงปลา แห้งๆ กรังๆ อายุอานามผ่านพ้นยุดน้ำแข็งมาร่วมครึ่งปี คือซื้อมาไว้แล้วก็ไม่กิน เงินมันเหลือ กะซื่อไว้ขายต่อเก็งกำไร
- หอมใหญ่ พืชสามัญประจำบ้าน อีกหนึ่งในวัตถุดิบสิ้นคิด นึกไรไม่ออก นึกถึงหอมใหญ่ไว้ก่อน
- พาเมซานชีส(ผง) ชีสผงกลิ่นเหมือนอ้วกเด็ก(สำหรับผม) กลิ่นอาจจะไม่ค่อยน่าพิศสมัยสำหรับบางคน แต่ความอุมามินี่ การันตี(ถ้าใส่พอดีๆนะ)
- พริกป่นออร์แกนนิค เศษซากอารยะธรรมเมื่อครั้งบรรพกาล เพาะปลูกโดยบรรพบุรุษหรือตัวผมเมื่อครั้งอดีต เริ่มต้นปลูกไว้เมื่อราวๆ ปี ค.ศ. 2012 เก็บเกี่ยวและตากแห้งเมื่อปลายปีเดียวกัน คั่วอีกทีตอนปี 2014 และแปรรูปอีกครั้ง(ป่น) ในปี 2017......ก็ยังเผ็ดจี๊ดเหมือนเดิม(พริกขี้หนู + พริกกระเหรี่ยง)
- น้ำมันหอย สารสกัดที่ได้จากสัตว์สิ่งมืชีวิตที่เรียกว่าหอยนางรม วงศ์ Ostreidae คัดสรรอย่างดีโดยเลือกเฉพาะขวดที่มีส่วนผสมของหอยเยอะที่สุดเท่านั้น
- ซีอิ้วขาวเห็ดหอม ของเหลวสีดำที่ไม่ขาวเหมือนชื่อซึ่งไม่รู้ใครเป็นคนเรียกมันว่าซีอิ้วขาว เป็นของเหลวที่มี story ความเป็นมายาวเป็นหางเว่าร่วมหลักพันปี..........แน่นอนว่าอยู่ในครัวที่บ้านมาหลายเดือนเช่นกัน -*-
- มะเขือเทศราชินี ...ก็...ตามนั้นแหละ ขี้เกียจโม้ละ
- พาสลี่สับ
.....
มาดูวิธีการทำบ้างดีกว่า
- ต้มเส้นให้ได้เอลดันเต้ ถ้าทำไม่ได้ ก็ไปทำใหม่ให้ได้ อย่าบ่นเยอะว่ายาก
- ผ่ามะเขือเทศออกเป็น 2 ซีก แล้วเข้าเตาอบ ใช้ไฟอ่อนๆ 120 องศา นาน 1 ชั่วโมง ระหว่างรอ จะไปกดเกมดูหนังก็ว่าไป
- ตั้งกระทะ ใช้ไฟอ่อน โยนเบค่อนลงไปผัดจนน้ำมันเคลือบผิวกระทะทั่ว แล้วตามด้วยกุนเชียง ผัดให้ออกสี จึงใส่หอมใหญ่ลงไปผัด
- ได้ที่แล้วก็โยนเส้นลงไปผัด ปรุงรสด้วยซอสที่เตรียมไว้ คลุกให้ทั่ว แล้วใส่พริกและพาเมซานชีสลงไป แล้วก็คลุกๆๆๆ ให้มั่วๆ แต่ทั่วถึง
- ปิดท้ายด้วยการใส่มะเขือเทศและพาสลี แน่นอนว่าคลุกเหมือนเดิม
แล้ว....หน้าตา???
...
..
ด้วยรสสัมผัสของเส้นที่กรุบๆ เด้งสู้ฟัน ผสานกับน้ำมันเบค่อนและซอส ช่วยให้ได้รสสัมผัสที่ดี เค็มๆ มันๆ ตามมาด้วยความหอมของเบค่อนที่เป็นเอกลักษณ์ชวนน้ำลายสอ เสริมความโดดเด่นด้วยรสหวานจากกุนเขียง เป็นเรื่องเหลือเชื่อมากว่ากุนเชียงมันจะไปกันได้กับเส้นสปาเก็ตตี้ นี่ถ้าได้กุนเชียงไต้หวัน คงจะฟินยิ่งกว่านี้ จากนั้นจึงเพิ่มความเค็มแบบอุมามิและระดับของรสชาติแทรกเข้าไปด้วยพาเมซานชีส ยิ่งช่วยเสริมความกลมกล่อมให้เข้ากันได้มากขึ้นไปอีก และตัดความเลี่ยน แก้ความเบื่อด้วยรสหวานอมเปรี้ยวที่แสนจะเข้มข้นจากมะเขือเทศราชินีอบแห้ง และกระตุ้นประสาทรับรสอีกนิดด้วยพริกป่นข้ามชาติออร์แกนนิก
....
เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม เผ็ด ครบรส
กลิ่น สี สัมผัส เติมเต็ม
....
สวัสดี....