คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
จากโจทย์ที่ให้มานั้นค่อนข้างลำบากที่จะหาวิธีการให้ถูกกฎหมายครับ
ก่อนอื่นต้องเข้าใจคำจำกัดความของ"ค่า"เหล่านี้ตามพรบ.คุ้มครองแรงงานในมาตรา 5 เสียก่อน
“ค่าล่วงเวลา” หมายความว่า เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเป็นการตอบแทนการทำงานล่วงเวลาในวันทำงาน
“ค่าทำงานในวันหยุด” หมายความว่า เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเป็นการตอบแทนการทำงานในวันหยุด
“ค่าล่วงเวลาในวันหยุด” หมายความว่า เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเป็นการตอบแทนการทำงานล่วงเวลาในวันหยุด
ดังนั้น "ค่า" ต่างๆที่จ่ายตอบแทนการทำงานล่วงเวลา การทำงานในวันหยุด และการทำงานล่วงเวลาในวันหยุดนั้น กฎหมายระบุไว้ให้เป็น "เงิน" เท่านั้น ดังนั้น การที่จะจ่ายการตอบแทนค่าล่วงเวลาหรือค่าต่างๆเป็นวันหยุด เป็นสิ่งของ จึงมิอาจทำได้ตามกฎหมายในมาตรา 5 พรบ.คุ้มครองแรงงาน (ในอดีต กฎหมายไม่ได้กำหนดการจ่ายค่าต่างๆนี้เป็นตัวเงิน นายจ้างอาจจ่ายเป็นอย่างอื่นเช่น สินค้าสิ่งของที่นายจ้างผลิต หรือวันหยุดแทนได้ แต่พรบ.คุ้มครองแรงงานฉบับที่ 1 ปี 2541 ได้แก้ไขให้จ่ายเป็นเงินเท่านั้น)
ต่อมาคือ การพิจารณาว่า การทำข้อตกลงระหว่างนายจ้างลูกจ้างให้ยินยอม สลับวันหยุดเพื่อทำงานล่วงเวลาได้หรือไม่ ส่วนตัวแล้วผมให้ความเห็นว่า ไม่ถูกต้องเสียทีเดียว และเป็นการทำข้อตกลงที่ขัดต่อกฎหมาย ถึงแม้สลับวันหยุดไปแล้ว ลูกจ้างก็ยังมีสิทธิฟ้องเรียกค่าทำงานล่วงเวลาต่างๆย้อนหลังในอายึความ 2 ปี ซึ่งกรณีดังกล่าวนี้มีตัวอย่างคำตัดสินศาลฎีกาเลขที่ 2656/2527 และ 898/2520 อีกทั้งเมื่อสักสิบปีก่อน มีคดีห้างค้าปลีกขนาดใหญ่แห่งหนึ่งที่ทำการบริหารในลักษณะดังกล่าวคือ นำเวลาทำงานล่วงเวลา วันทำงานในวันหยุดและการทำงานล่วงเวลาในวันหยุดไปรวมแล้วสลับวันหยุดแทน ศาลแรงงานตัดสินให้นายจ้างจ่ายเงินคืนแก่ลูกจ้างทุกคนทุกสาขาทั่วประเทศไทยในอายุความ 2 ปี ใครลาออกแล้วก็ต้องตามไปจ่ายคืนเป็นเงินหลายสิบล้านบาท เสียดายที่คดีนี้ฝ่ายนายจ้างขอถอนฎีกาออกไปเนื่องจากอาจเห็นแนวแล้วว่าสู้ไปไม่ชนะ จึงจ่ายคืนให้ตามคำตัดสินศาลแรงงาน มิเช่นนั้น เราจะมีฎีกาใหม่ๆ วางหลักสำหรับกรณีนี้ไว้ให้ดูกันครับ
ดังนั้น ต่อโจทย์ของท่านเจ้าของกระทู้นั้นต้องสรุปให้ฟังว่า นายจ้างลูกจ้างจะไปตกลงเช่นนั้นก็ได้ แต่ไม่ยุติ วันดีคืนดี ลูกจ้างไปร้องไม่ได้รับเงินค่าทำงานล่วงเวลาต่างๆได้ในอายุความครับ
ก่อนอื่นต้องเข้าใจคำจำกัดความของ"ค่า"เหล่านี้ตามพรบ.คุ้มครองแรงงานในมาตรา 5 เสียก่อน
“ค่าล่วงเวลา” หมายความว่า เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเป็นการตอบแทนการทำงานล่วงเวลาในวันทำงาน
“ค่าทำงานในวันหยุด” หมายความว่า เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเป็นการตอบแทนการทำงานในวันหยุด
“ค่าล่วงเวลาในวันหยุด” หมายความว่า เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเป็นการตอบแทนการทำงานล่วงเวลาในวันหยุด
ดังนั้น "ค่า" ต่างๆที่จ่ายตอบแทนการทำงานล่วงเวลา การทำงานในวันหยุด และการทำงานล่วงเวลาในวันหยุดนั้น กฎหมายระบุไว้ให้เป็น "เงิน" เท่านั้น ดังนั้น การที่จะจ่ายการตอบแทนค่าล่วงเวลาหรือค่าต่างๆเป็นวันหยุด เป็นสิ่งของ จึงมิอาจทำได้ตามกฎหมายในมาตรา 5 พรบ.คุ้มครองแรงงาน (ในอดีต กฎหมายไม่ได้กำหนดการจ่ายค่าต่างๆนี้เป็นตัวเงิน นายจ้างอาจจ่ายเป็นอย่างอื่นเช่น สินค้าสิ่งของที่นายจ้างผลิต หรือวันหยุดแทนได้ แต่พรบ.คุ้มครองแรงงานฉบับที่ 1 ปี 2541 ได้แก้ไขให้จ่ายเป็นเงินเท่านั้น)
ต่อมาคือ การพิจารณาว่า การทำข้อตกลงระหว่างนายจ้างลูกจ้างให้ยินยอม สลับวันหยุดเพื่อทำงานล่วงเวลาได้หรือไม่ ส่วนตัวแล้วผมให้ความเห็นว่า ไม่ถูกต้องเสียทีเดียว และเป็นการทำข้อตกลงที่ขัดต่อกฎหมาย ถึงแม้สลับวันหยุดไปแล้ว ลูกจ้างก็ยังมีสิทธิฟ้องเรียกค่าทำงานล่วงเวลาต่างๆย้อนหลังในอายึความ 2 ปี ซึ่งกรณีดังกล่าวนี้มีตัวอย่างคำตัดสินศาลฎีกาเลขที่ 2656/2527 และ 898/2520 อีกทั้งเมื่อสักสิบปีก่อน มีคดีห้างค้าปลีกขนาดใหญ่แห่งหนึ่งที่ทำการบริหารในลักษณะดังกล่าวคือ นำเวลาทำงานล่วงเวลา วันทำงานในวันหยุดและการทำงานล่วงเวลาในวันหยุดไปรวมแล้วสลับวันหยุดแทน ศาลแรงงานตัดสินให้นายจ้างจ่ายเงินคืนแก่ลูกจ้างทุกคนทุกสาขาทั่วประเทศไทยในอายุความ 2 ปี ใครลาออกแล้วก็ต้องตามไปจ่ายคืนเป็นเงินหลายสิบล้านบาท เสียดายที่คดีนี้ฝ่ายนายจ้างขอถอนฎีกาออกไปเนื่องจากอาจเห็นแนวแล้วว่าสู้ไปไม่ชนะ จึงจ่ายคืนให้ตามคำตัดสินศาลแรงงาน มิเช่นนั้น เราจะมีฎีกาใหม่ๆ วางหลักสำหรับกรณีนี้ไว้ให้ดูกันครับ
ดังนั้น ต่อโจทย์ของท่านเจ้าของกระทู้นั้นต้องสรุปให้ฟังว่า นายจ้างลูกจ้างจะไปตกลงเช่นนั้นก็ได้ แต่ไม่ยุติ วันดีคืนดี ลูกจ้างไปร้องไม่ได้รับเงินค่าทำงานล่วงเวลาต่างๆได้ในอายุความครับ
แสดงความคิดเห็น
นายจ้างกับลูกจ้างสามารถตกลงกันเพื่อเปลี่ยนค่าจ้างของชั่วโมงงาน O.T. ไปเป็นวันหยุดโดยไม่ขัดต่อข้อกฎหมายได้หรือไม่ ?
หน้านะครับ ข้อสงสัยในข้างต้นนี้กล่าวคือ องค์กรกับพนักงานสามารถตกลงโดยทั้งสองฝ่ายเต็มใจยินยอมที่จะเปลี่ยน ค่าจ้างจากการ
ทำงานไม่ว่าจะเป็น ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุด ค่าล่วงเวลาในวันหยุด ไปเป็นวันหยุดแทน เพื่อพนักงานจะได้เอาไว้ใช้ลางาน
ในวันทำงานอื่นๆที่ประสงค์จะหยุด หรือพูดง่ายๆก็คือ ทำงานควบอีก 1 กะเต็ม ซึ่งจะได้โอที คูณ 1.5 อีก 8 ชั่วโมง แต่พนักงานกับ
องค์ตกลงกันว่าจะขอไม่รับเป็นเงินค่าจ้าง แต่จะขอเป็นวันหยุดเอาไว้หยุดวันอื่นแทน ซึ่งองค์กรก็อณุญาติ เช่นนี้จะขัดต่อข้อกฎหมาย
แรงงาน หรือกฎหมายอื่นๆหรือไม่ และอย่างไร รบกวนผู้รู้ช่วยไขความกระจ่าง พร้อมแสดงข้อกฎหมายอย่างชัดเจนด้วยครับ ขอ
ขอบคุณล่วงหน้าครับ