ทำไมเราต้องจมปักอยู่กับความหลังอะไรแบบนี้

ทำไมเราต้องจมปักอยู่กับความหลังอะไรแบบนี้ พยายามคิดบวก ทำทุกสิ่งทุกอย่าง สุดท้ายก็วนกลับมาอยู่กับความคิดเดิมๆ ความรู้สึกเดิมๆ วนกลับมาทำร้ายตัวเองเหมือนเดิม ซ้ำแล้วซ้ำเล้า หนีไม่พ้นสักที นานแค่ไหนถึงจะเฉยๆกับความรู้สึกแย่ๆนี่สักที เขาจะรู้ไหมว่าเราเป็นแบบนี้ เขาเคยคิดจะกลับมาไหม เหนื่อย เหนื่อยกับชีวิตแย่ๆแบบนี้เหลือเกิน โตขนาดนี้แล้วสอนคนอื่นได้ แต่ตัวเองกลับเอาตัวไม่รอด...