อ่า...จั่วหัวกระทู้ว่าจบไปซะแล้วค่ะ ลังเลว่าควรจะบอกดีไหมว่านี่ตอนจบแล้ว และตัดสินใจบอกไว้เลย เพราะไม่อยากให้เกิดการจบแบบปาหมอนขึ้นค่ะ
ย้อนหลัง
บทนำ-บท2
https://pantip.com/topic/36040912
บท3-4
https://pantip.com/topic/36061736
บท5-6
https://pantip.com/topic/36100650
บท7-8
https://pantip.com/topic/36123447
บท9-10
https://pantip.com/topic/36180496
บท11-12
https://pantip.com/topic/36263940
บทที่ 13 บ้านใกล้เรือนเคียง
สำหรับคืนที่เกิดเหตุการณ์ชวนผวา ฉันตัดสินใจให้กวีพักด้วยในคืนนั้น โดยปูเสื่อและเอาผ้าห่มกับหมอนออกมาให้เขานอนตรงห้องรับแขก ซึ่งกวีไม่แสดงท่าทีลำบากใจอะไรอีก มันอาจดูเหมือนฉันไว้ใจผู้ชายง่ายเกินไป ใช่...ฉันไว้ใจกวีโดยที่ไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรฉันเลย ลึกฉันก็รู้ดีว่าไม่ควรจะวางใจขนาดนี้ แต่ว่า...มันดีกว่าที่จะต้องอยู่คนเดียวอย่างหวาดกลัว
และคืนนั้นก็ผ่านไปอย่างสงบ...
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันตื่นออกมาจากห้องก็พบว่ากวีเปิดประตูออกไปข้างนอกแล้ว ดูเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฉันจึงกลับเข้ามาในบ้าน
“อรุณสวัสดิ์ครับ ผมให้อาหารแมวแล้วนะ”
“อ๋อ...ขอบคุณค่ะ”
“แล้วก็วันนี้ ไปปิกนิกกันเถอะครับ”
“ปิกนิก?” มาแปลกจัง เขาไม่เคยชวนฉันไปไหนมาก่อนเลย “ที่ไหนเหรอคะ”
“ตรงบึงท้ายหมู่บ้านครับ”
“อ๋อ เอาสิคะ ว่าแต่ทำไมถึงนึกอยากปิกนิกขึ้นมาล่ะคะ”
เขายกมือขึ้นจับต้นคอ “ก็แค่ อยากพาคุณเปลี่ยนบรรยากาศน่ะครับ คุณไม่อยากหรือเปล่าครับ”
ฉันสั่นศีรษะ “บอกแล้วไงคะว่าไปได้ งั้นมาดูดีกว่าว่าจะทำอะไรไปกินกันดี นะคะ?”
“ให้ผมช่วยเหรอ?”
“ค่ะ แต่ขอฉันอาบน้ำก่อน”
“งั้น...ผมกลับไปเอาของที่บ้านแล้วกัน เดี๋ยวจะกลับมาครับ”
“โอเคค่ะ ใช้จักรยานฉันตามสบายเลยนะคะ”
“ครับ”
พอกวีออกไปฉันก็ใส่กลอนประตูก่อนจะเข้าอาบน้ำ เมื่อจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อย ออกมากวีก็กลับมาแล้ว
“เอาอะไรมาเหรอคะ” ฉันถามขณะเปิดประตูให้เขา
“ของสนุกๆครับ” เขาตอบพร้อมกล่องเกมกระดานกับตลับไพ่ “ไว้ไปนั่งเล่นกัน”
“อ่อ แต่เล่นสองคนจะสนุกเหรอคะ”
“เดี๋ยวก็มีคนมาเพิ่มครับ”
“ใครคะ?”
“เดี๋ยวก็รู้ครับ...มาทำอาหารกันดีกว่า คุณจะทำอะไรครับ”
“ก็คงทำอะไรง่ายๆ แซนวิช หรือข้าวผัดมีกับข้าวนิดหน่อย...” ฉันอธิบายพร้อมเดินเข้าไปในครัว “ดูของที่มีก่อนแล้วกัน คุณอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ...”
“อะไรก็ได้ครับ”
“ตอบแบบนั้นยากสำหรับฉันมากเลยนะคะ”
“อ้าว...งั้น...”
กวีเข้ามาดูของที่ฉันเอาออกมาจากตู้เย็นแล้วก็ช่วยเสนอความคิดว่าจะทำอะไร ฉันจึงเริ่มทำอาหารโดยมีเขาช่วยเป็นลูกมือ
-------(เนื้อหายาวเกิน มีต่อนะคะ)----------
บ้านใกล้เรือนเคียง บทที่ 13 (จบ)
ย้อนหลัง
บทนำ-บท2https://pantip.com/topic/36040912
บท3-4https://pantip.com/topic/36061736
บท5-6https://pantip.com/topic/36100650
บท7-8https://pantip.com/topic/36123447
บท9-10https://pantip.com/topic/36180496
บท11-12https://pantip.com/topic/36263940
บทที่ 13 บ้านใกล้เรือนเคียง
สำหรับคืนที่เกิดเหตุการณ์ชวนผวา ฉันตัดสินใจให้กวีพักด้วยในคืนนั้น โดยปูเสื่อและเอาผ้าห่มกับหมอนออกมาให้เขานอนตรงห้องรับแขก ซึ่งกวีไม่แสดงท่าทีลำบากใจอะไรอีก มันอาจดูเหมือนฉันไว้ใจผู้ชายง่ายเกินไป ใช่...ฉันไว้ใจกวีโดยที่ไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรฉันเลย ลึกฉันก็รู้ดีว่าไม่ควรจะวางใจขนาดนี้ แต่ว่า...มันดีกว่าที่จะต้องอยู่คนเดียวอย่างหวาดกลัว
และคืนนั้นก็ผ่านไปอย่างสงบ...
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันตื่นออกมาจากห้องก็พบว่ากวีเปิดประตูออกไปข้างนอกแล้ว ดูเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฉันจึงกลับเข้ามาในบ้าน
“อรุณสวัสดิ์ครับ ผมให้อาหารแมวแล้วนะ”
“อ๋อ...ขอบคุณค่ะ”
“แล้วก็วันนี้ ไปปิกนิกกันเถอะครับ”
“ปิกนิก?” มาแปลกจัง เขาไม่เคยชวนฉันไปไหนมาก่อนเลย “ที่ไหนเหรอคะ”
“ตรงบึงท้ายหมู่บ้านครับ”
“อ๋อ เอาสิคะ ว่าแต่ทำไมถึงนึกอยากปิกนิกขึ้นมาล่ะคะ”
เขายกมือขึ้นจับต้นคอ “ก็แค่ อยากพาคุณเปลี่ยนบรรยากาศน่ะครับ คุณไม่อยากหรือเปล่าครับ”
ฉันสั่นศีรษะ “บอกแล้วไงคะว่าไปได้ งั้นมาดูดีกว่าว่าจะทำอะไรไปกินกันดี นะคะ?”
“ให้ผมช่วยเหรอ?”
“ค่ะ แต่ขอฉันอาบน้ำก่อน”
“งั้น...ผมกลับไปเอาของที่บ้านแล้วกัน เดี๋ยวจะกลับมาครับ”
“โอเคค่ะ ใช้จักรยานฉันตามสบายเลยนะคะ”
“ครับ”
พอกวีออกไปฉันก็ใส่กลอนประตูก่อนจะเข้าอาบน้ำ เมื่อจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อย ออกมากวีก็กลับมาแล้ว
“เอาอะไรมาเหรอคะ” ฉันถามขณะเปิดประตูให้เขา
“ของสนุกๆครับ” เขาตอบพร้อมกล่องเกมกระดานกับตลับไพ่ “ไว้ไปนั่งเล่นกัน”
“อ่อ แต่เล่นสองคนจะสนุกเหรอคะ”
“เดี๋ยวก็มีคนมาเพิ่มครับ”
“ใครคะ?”
“เดี๋ยวก็รู้ครับ...มาทำอาหารกันดีกว่า คุณจะทำอะไรครับ”
“ก็คงทำอะไรง่ายๆ แซนวิช หรือข้าวผัดมีกับข้าวนิดหน่อย...” ฉันอธิบายพร้อมเดินเข้าไปในครัว “ดูของที่มีก่อนแล้วกัน คุณอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ...”
“อะไรก็ได้ครับ”
“ตอบแบบนั้นยากสำหรับฉันมากเลยนะคะ”
“อ้าว...งั้น...”
กวีเข้ามาดูของที่ฉันเอาออกมาจากตู้เย็นแล้วก็ช่วยเสนอความคิดว่าจะทำอะไร ฉันจึงเริ่มทำอาหารโดยมีเขาช่วยเป็นลูกมือ
-------(เนื้อหายาวเกิน มีต่อนะคะ)----------