ผู้ที่นั่งสมาทิโปรดเข้ามาตอบข้อสงสัยหน่อยเถอะค่ะ

ตอนนี้ฝึกนั่งสมาทิมาได้1เดือน นั่งเช้าเย็นวันละ15นาทีหลังสวดมนต์

นั่งเป็นอาณาปาณสติ ไม่ได้ท่องพุทโธ เพราะท่องแล้วเกิดความรำคานที่น่าจะคิดไปเอง

เลยหายใจเข้าออกแล้วตั้งจิตที่ปลายจมูกหรือลมหายใจ

แต่ที่นี้ตอนหายใจเข้าก้อรู้ตัวดีแต่หายใจออกจับไม่ได้แบบจับความรู้สึกไม่ได้เพราะมันแผ่วเบาแต่หายใจเข้ามันเย็นค่ะเลยรู้

แล้วเวลานั่งไป จะมีภาพเหตุการณ์ต่างๆที่ทั้งพึ่งเกิดและเกิดไปแล้ว หรือคิกไปเรื่อย คือตอนที่มีมารู้ตัวนั่งสมาทิก้อรู้ลมหายใจ

พยายามกลับมาที่สมาทิแต่ความคิดก้อจะขึ้นมาอีกเป็นภาพนะคะ

คำถามคือ เราต้องพยายามห้ามคิดเลยสติสมาทิต้องจดจ่ออยู่ที่ลมหายใจห้ามคิด
หรือรู้ตัวว่าคิดก้อปล่อยให้คิดปล่อยไปแค่มองดู แต่เราก้อยังรู้ตัวว่าชั้นกำลังนั่งสมาทินะ กำลังหายใจเข้าหายใจออกแบบรู้ตัว

หรือจริงๆ มันไม่ควรมีคิดเลยค่ะ

คือนั่งสมาทิแบบคนมีสติมันเป็นแบบไหนคะใครนั่งเก่งๆมาบอกบ้างสิคะ จะไปถามหลวงพ่อที่สนิทท่านก้อมรณะภาพไปแล้ว
นั่งสงสัยอยู่เป็นเดือนแล้วค่ะ

กราบแหละค่ะช่วยบอกที แล้วได้โปรดอย่าว่ากันเลยนะคะที่นั่งไม่ค่อยเป็น แต่ชอบนั่งค่ะ ตอนนั่งไม่คิดเรื่องเจ็บปวดของตัวเองเลย