ผมคิดถึง "ในหลวง" แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

รู้สึกกันไหมครับ? เป็นแบบผมไหมครับ?

มันบอกไม่ถูก มันไม่ใช่ความรู้สึกที่เราเคยรู้สึกแบบที่ผ่านๆมา มันคือความคิดถึง ความอาวรณ์ ที่เหมือนเวลาคนที่เรารักหรือคนในครอบครัว กำลังเดินทางไปที่ที่แสนไกล มันเหมือนเวลาเราไปส่งพ่อ แม่ ญาติพี่น้องหรือคนรัก ที่สถานีรถ รถไฟ หรือสนามบิน แล้วก็เฝ้ารอว่า เขาจะกลับมาในไม่ช้า เกิดความรู้สึกเหมือนมีช่องโหว่กลวงๆเกิดในหัวใจ มันมีอะไรหายไป และต้องการอะไรบางอย่างมาเติมเต็มมันไว้ รู้สึกคิดถึงแบบหายใจไม่ทั่วท้อง  ซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นเลยก่อนหน้านี้ เพราะตอนนั้นเรายังคิดว่า เรายังมี เรายังใกล้ เราจะเจอหรือเราจะเห็นเมื่อไรก็ได้ เขาจะไม่ไปไหน แต่สองวันนี้ เราได้รับรู้แล้วว่า ท่านจากไปแล้ว ท่านจากเราไปจริงๆ อะไรก็ตามที่เราเคยได้รับจากท่าน อะไรก็ตามที่จะทำให้เรารู้สึกว่าได้อยู่ใกล้ท่าน มันจะไม่มีอีกแล้ว มันกลายเป็นความคิดถึงแบบจับใจ แค่ลืมตาตื่นมา ผมก็คิดถึงท่านแล้ว เป็นกันไหมครับ?

ผมหวังว่าในไม่ช้า หัวใจของผมจะถูกเติมเต็มด้วยความรัก ความศรัทธาและความดีของท่านจนกลับมาเป็นหัวใจเต็มดวงแต่ในอีกรูปแบบหนึ่ง แบบที่ผมจะคิดถึงท่าน แล้วผมจะยิ้มและรับรู้ว่า พ่อจะอยู่ในนี้ และตามเราไปทุกที่ ……… พ่อครับ ผมจะเข้มแข็งขึ้นทุกๆวันนะครับ พ่อไม่ต้องเป็นห่วง พ่ออยู่บนนั้น แล้วเฝ้ามองผมด้วยรอยยิ้มก็พอครับ

ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป