14 สิงหาเวียนวนมาบรรจบ ต่างผ่านบททดสอบมาหลากหลาย  
ลูกยังจำภาพนั้นได้มิเสื่อมคลาย ใจสลายเมื่อเห็นพ่อต้องจากไกล
ความอาลัยยังฝังแน่นอยู่ในอก ภาพปรากฎยังยอมรับมันไม่ได้ 
แม้กาลเวลาจะล่วงเลยผ่านพ้นไป แต่ในใจลูกนั้นยังอาวรณ์ 
พ่อคอยมองดูลูกอยู่บนฟ้า คอยส่งยิ้มลงมาให้สู้ต่อ
ทุกย่างก้าวเหมือนมีมือคอยประคอง คอยเฝ้ามองบอกว่าอย่าหวาดกลัว
สองทศวรรษที่พ่อไปไม่หวนกลับ ชีวาลับ กลับห้วง สรวงสวรรค์
สุดอาลัยยิ่งนักรักผูกพัน ตราบนิรันดร์ลูกนี้มิมีลืม																															
						 
												
						
					
พี่ๆค่ะ ช่วยคอมเม้นท์และปรับแก้ไขกลอนให้หน่อยได้ไหมค่ะ คิดถึงพ่อเลยแต่งกลอนให้ท่านค่ะ
ลูกยังจำภาพนั้นได้มิเสื่อมคลาย ใจสลายเมื่อเห็นพ่อต้องจากไกล
ความอาลัยยังฝังแน่นอยู่ในอก ภาพปรากฎยังยอมรับมันไม่ได้
แม้กาลเวลาจะล่วงเลยผ่านพ้นไป แต่ในใจลูกนั้นยังอาวรณ์
พ่อคอยมองดูลูกอยู่บนฟ้า คอยส่งยิ้มลงมาให้สู้ต่อ
ทุกย่างก้าวเหมือนมีมือคอยประคอง คอยเฝ้ามองบอกว่าอย่าหวาดกลัว
สองทศวรรษที่พ่อไปไม่หวนกลับ ชีวาลับ กลับห้วง สรวงสวรรค์
สุดอาลัยยิ่งนักรักผูกพัน ตราบนิรันดร์ลูกนี้มิมีลืม