ฝึกจิตใจยังไง ให้สงบและคลายเครียดดี ฝึกผิดวิธีจนแย่กว่าเดิม

คือเราอะ สนใจการฝึกสมาธิ ฝึกดูลมหายใจนะ เราไม่ได้ทำบ่อยขนาดนั้น เราเลยขาดการฝึกบ้าง และระหว่างวันเราก็ฝึกสติด้วย  และเราก็ทำการภาวนาก่อนนอนเพื่อให้หลับอย่างสงบและสบาย บางวันเราชอบท่องบทสวดมนต์ในใจจนหลับได้ง่าย ไปๆมาๆพักหลังมีวันนึงเรา นอนสมาธิ แล้วมันทำให้นอนไม่หลับ จากนั้น เราก็วิตกมากๆ ตั้งแต่คืนนั้นพอไม่หลับ ก็เป็นคนหลับยากมาก กระสับกระส่ายหาวิธีให้นอนให้หลับ เราเครียดและอยากพึ่งธรรมะ มีคนแนะนำ ให้ตามดูจิตก่อนหลับ ตามดูจิต กลับกลายเป็นรู้สึกเหมือนเราผิดธรรมชาติ เห็นคนอื่นหลับแต่เราไม่หลับ หาวิธีทางให้หลับ ก็ไม่มีทางหลับได้ ถามตัวเองทำไมเราเป็นแบบนี้ เพราะว่าเราอยากหลับมากๆ และเครียดด้วย เครียดเพราะนอนยาก ทำยังไง จึงจะให้หายเครียดเรื่องนี้อ่ะ บางคืนเรานอนหลับไม่ได้ ถึงกับอยากระบายออกมา เลยรองไห้ ทั้งๆที่นอน ตอนนี้เหมือนสภาพจิตใจมันผิดธรรมชาติเหมือนที่เคยเป็นมาก่อนหน้านี้ คิดฟุ้งซ่านเต็มไปหมดก่อนจะนอนทุกครั้ง(คิดฟุ้งซ่าน นี้ไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลย คิดเรื่องนอนว่า จะหลับยังไง ดูจิต หรอ เดี๋ยวก็ไม่หลับอีก ตอนนี้กำลังเครียด เครียดอีกแล้วหรอ แล้วเมื่อไหร่จะหลับเนี่ย พรุ่งนี้ก้คงต้องเพลียเหมือนเดิม เห้อออ) เคยฟังธรรมะ ให้หลับ มีบางครั้งหลับได้ แต่อยู่ไปอยู่มา จิตคิดมาอีกว่า ฟังธรรมะ ไป ก็นอนไม่หลับหรอก พอฟังจนคลิปจบ ก็ไม่หลับจริงๆ ทำไงดี จิตยึดมั่น หน่วงเหนี่ยวกับเรื่องนี้มาตลอด พยายามคิดว่ามันไม่เที่ยง แต่ทำไมมันอยู่กับเรานานจัง เริ่มทุกข์มากขึ้นแล้วสิ