ตอนฉันยังเด็กแม่เคยบอกว่าจะไปไหนดูแลคนขับรถให้ดีๆนะ ฉันแค่ฟังผ่านไหูเพราะนึกในใจจะไปดูทำไม ญาติไม่ใช่ เค้าโตกว่าเราอีก. จนเริ่มเข้าวัยทำงานก็ได้ยินข่าวตลอดคนขับรถตกเหวบ้าง คว่ำบ้าง ที่สำคัญมาจากการหลับในหรืออัพยา. ฉันก็ได้แต่สบถคำด่า ทำไมไม่ไม่รู้จักหลับจักนอน. กินแต่ยากล่อมประสาท ไม่รับผิดชอบชีวิตคนอื่น. มองในมุมที่เราไม่เคยได้รู้จัก. จนมาถึงวันนี้ สายงานฉันได้สัมผัสกับคนอาชีพนี้. ทำทัวร์. รถตู้ และรถทัวร์จึงได้รู้ในมุมของเขา ลูกค้าส่วนใหญ่มักจะคิดแบบฉันเหมาแล้วจ่ายเงินแล้ว รับผิดชอบตัวเองสิ มันไม่ใช่ ราคาเหมา บางทีคนขับเป็นลูกจ้างเขาได้แค่รายวัน คงไม่มีสิทธิ?ไปเปิดโรงแรมนอนหรอก ทางเหนือลูกค้าเที่ยวดอยบางโรงแรมใจดีจะมีห้องสำหรับคนขับรถด้วยถือว่าโชคดีมากๆและลูกค้าบางท่านจะเปิดห้องหรือนอนกับลูกค้าผู้ชาย. แล้วแต่จังหวะว่าจะเจอยังไงแต่หลายๆสถาณการณ์คือหลบเลี่ยงไม่ได้ต้องนอนกันในรถ ร้อนก็ร้อนยุงก็กัด เขาคงหลับได้หรอกนะ. ฉันก็ไม่สงสัยเลยว่าทำไมคนขับบางคนถึงหลับใน. เพราะเหนื่อยไม่ได้พัก เพราะเป็นงานต้องฝืนร่างกายกันแบบนั้น. ไม่เคยมีใครคิดมุมของคนขับว่าเขาต้องนอนพักเหมือนเราและต้องนอนหลับกินอิ่มเพราะเราฝากชีวิตไว้กับเขา. เขารับจ้างแบกชีวิตเราไว้. ชีวิตเราอยู่ในมือเขา. หลายคนคงไม่เคยคาดคิดถึงเรื่องนี้เช่นฉันเมื่อก่อน หลายครั้งลูกค้า คิดว่าจ่ายเงินแล้วใช้จนเกินคุ้มเดินทางโต้รุ่งไม่มีที่พักไม่สนใจจะเที่ยวไม่เผื่อเวลาเดินทาง น่ากลัวแทนพวกเขาหากคนขับอายุเลยวัยกลางคนหรือมีโรคประจำตัว.ไม่กล้าจะคิดเลย เขาคือคนต้องกินต้องนอนเช่นเราแต่ด้วยอาชีพบางครั้งต้องฝืนเดินทางกลางคืนแข่งกับเวลา แต่ควรให้ความสะดวกสักนิดเผื่อเขาด้วยหากคุณรักชีวิต เป็นสิ่งหนึ่งที่ออกมาเล่าสู่กันฟัง ในมุมที่บางคนไม่รู้. นี่คืออาชีพของเขา. จะเล่ายาวกลัวจะไม่ใครอ่าน😜😜😜😜😜😜😜
ว่าด้วยอาชีพคนขับรถ