ซีรี่ย์ชุดเอินผจญภัย : ตอนมือใหม่หัดเที่ยวนิวซีแลนด์ (6)

กระทู้สนทนา

ตอนที่ 1 http://pantip.com/topic/34966935
ตอนที่ 2 http://pantip.com/topic/34979611
ตอนที่ 3 http://pantip.com/topic/34995830
ตอนที่ 4 http://pantip.com/topic/35008848
ตอนที่ 5 http://pantip.com/topic/35061825

มือใหม่หัดเที่ยวนิวซีแลนด์
ดรัสวันต์

ตอนที่ 6

เอินเล่าเรื่องสั้นให้เต้ฟังจบไปเรื่องหนึ่งแล้ว เส้นทางที่แห้งแล้งของทะเลทรายเริ่มหายไป มีความชุ่มชื้นเขียวสดของทุ่งหญ้าและบ้านเรือนมาให้เห็น เรากำลังเข้าสู่ชุมชนของเมืองที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบ Wanaka กันแล้ว

ไม่นานทะเลสาบวานากาก็มาแผ่อยู่ตรงหน้าเรา บอกได้เลยว่าทุกทะเลสาบในประเทศนี้สวยงามไปหมด แถมที่นี่ยังมีหาดทรายขาวให้คนมานั่งเล่นอาบแดดและคงเล่นน้ำกันได้ในวันที่อากาศอบอุ่นกว่านี้

    เมืองนี้เป็นทางผ่านที่ทุกคนที่ต้องการจะเดินทางข้ามไปยังฝั่งตะวันตกของประเทศต้องใช้เส้นทางนี้ จึงเป็นอีกเมืองหนึ่งที่มีนักท่องเที่ยวและผู้คนเดินทางผ่านกันมาก อีกทั้งทะเลสาบที่สวยงามก็เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ดึงดูดใจคน มีโรงแรมที่พักและรีสอร์ตให้เลือกมากมาย ถนนที่ใกล้กับทะเลสาบมีร้านอาหาร ร้านกาแฟที่น่านั่งน่าเดินเที่ยวอยู่ไม่น้อย

    แต่เราไม่ได้วางโปรแกรมไว้ว่าจะแวะเที่ยวที่นี่ อีกทั้งยังมีเวลาเหลือ เพิ่งจะห้าโมงเย็นเอง เรายังเดินทางต่อไปได้อีก 3 ชั่วโมงกว่าจะค่ำ

    เราขับผ่านตัวเมืองและบ้านเรือนผู้คนไปเรื่อยๆ จนถนนพาเราขึ้นมาอยู่บนเนินที่มองลงไปเห็นวิวทะเลสาบ ได้จอดแวะถ่ายรูปแล้วออกเดินทางต่อไปยัง Lake Hawea ซึ่งห่างออกไปเพียง 20 ก.ม.

    ระหว่างทางเราผ่าน Puzzling World สถานที่ท่องเที่ยวที่หนังสือนำเที่ยวบอกให้เราแวะ เพราะมีของแปลกๆ น่าฉงนสมชื่อ แต่เรามาช้า เขาปิดไปแล้วเมื่อตอนห้าโมงเย็น เราจึงแค่ถ่ายรูปที่ป้ายหน้าทางเข้า

ภาพจากอินเตอร์เน็ต

หลุดออกจากเมืองเข้าสู่ไฮเวย์หมายเลข 6 ที่จะพาเราขึ้นเหนือแล้วข้ามภูเขาไปยังภาคตะวันตกของประเทศ

เพียงไม่นานเราก็ถึงทะเลสาบฮาเวีย มีเมืองเล็กๆ และที่พักให้เราเลี้ยวรถเข้าไปติดต่อ โดยเฉพาะโมเต็ลแห่งนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาที่มองออกไปเห็นวิวทะเลสาบอีกด้วย ท่าทางราคาคงจะไม่ถูกนัก แต่ถ้าได้พักแล้วมองเห็นวิวทะเลสาบแบบนี้ ก็น่าสนใจและอยากจะพักค้างคืนที่นี่

    เราเลี้ยวรถเข้ามาจอดในลานจอด มีรถอีกคันเข้ามาก่อนเราเพียงหนึ่งนาที เป็นนักท่องเที่ยวหน้าตาเอเชีย 3 คน  เราเดินตามเขาเข้าไปที่รีเชฟชั่นแล้วเข้าคิวรอ ฟังจากเสียงที่เขาเจรจากันทำให้รู้ว่าเรามาช้าไป เหลือห้องพักอยู่ห้องเดียวซึ่งแขกกลุ่มนี้ตกลงและจ่ายเงินในราคาที่แพงเอาการ เราถอยออกมาบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร เราจะลองขับรถวนหาในเมืองนี้น่าจะมีที่พักอีก

    เราตระเวนรถไปทั่วเมืองเล็กๆ ริมทะเลสาบแห่งนี้ ดูแล้วมีแต่บ้านคนไม่มีที่พักเลย เราจึงตัดสินใจจอดรถแล้วใช้วิธีเสิร์ชหาที่พักจากเน็ต เราได้ชื่อและที่อยู่มาสองแห่งแล้วจัดการตั้ง GPS หาสถานที่แห่งนั้น แต่พอเราขับรถไปถึงเข้าจริงๆ ก็พบกับบ้านที่ปิดเงียบ ส่วนบ้านแบ่งให้เช่าที่เราขับผ่านก็มีคนพักเต็ม

    เราสามคนเริ่มเข้าสู่ภาวะเครียดอีกครั้ง ปลอบใจกันเองว่าไปหาที่พักเอาใหม่ที่เมืองข้างหน้าแล้วกัน

    ถนนหนทางที่แม้จะเป็นไฮเวย์หลัก แต่เวลาใกล้ทุ่มเช่นนี้ รถเริ่มน้อย นานๆ ถึงจะมีผ่านมาสักคัน ถนนพาเราลัดเลาะเลียบทะเลสาบฮาเวียที่อยู่ทางขวามือมาพักใหญ่ๆ แล้วผ่านที่ราบไปอีกไม่นาน ถนนก็พาเราไปเลาะเลียบตอนบนของทะเลสาบวานากา เพราะทะเลสาบทั้งสองมีลักษณะเป็นรูปเรียวยาวขนานกัน

    เราเริ่มเหนื่อยล้าและเครียดกับการขับรถที่เลี้ยวโค้งไปตามภูเขาที่มีอีกด้านเป็นทะเลสาบ ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่เราถึงจะเจอเมืองข้างหน้า และจะมีที่พักให้เราหรือไม่ เราเริ่มหิวกันแล้ว อาศัยขนมและผลไม้ทานเล่นกันไปก่อน

    พ้นจากถนนเลียบทะเลสาบมาสู่ทุ่งกว้าง เริ่มมีฟาร์มแกะให้เราเห็น

    “มันน่าจะมีฟาร์มสเตย์นะ” ลีออกความเห็น “เรายังไม่มีโอกาสได้พักที่ฟาร์มกันเลย”

    เป็นความคิดที่ชวนให้เรารู้สึกตื่นเต้นกระตือรือร้นขึ้นมา เพราะประเทศนี้มีฟาร์มแกะอยู่มากมาย เอินเคยรู้มาว่ามีฟาร์มที่เปิดรับนักท่องเที่ยวให้ไปพักและไปเรียนรู้การใช้ชีวิตในฟาร์มและอาจจะมีให้ทดลองตัดขนแกะอีกด้วย แต่ครั้งนี้มือใหม่อย่างเอินไม่ได้เตรียมทำการบ้านสำหรับการมาพักฟาร์มสเตย์มาก่อน เราเลยไม่รู้ว่ามีฟาร์มดังกล่าวอยู่ที่ใดบ้าง

    “นั่นน่ะซิ ถ้าหาที่พักไม่ได้ เราลองเข้าไปติดต่อฟาร์มแถวนี้สักแห่งดีไหม เผื่อเขาจะรับให้เราพัก” เอินบอกไปทั้งๆ ที่ในใจลึกๆ แล้วกล้าๆ กลัวๆ กับความคิดนี้อยู่ไม่น้อย ในหัวเริ่มจินตนาการถึงโรงนาและกองฟางที่เราอาจจะได้ไปนอน

    หลังจากที่ขับมานานบนถนนไฮเวย์สายเปลี่ยว เราก็เจอปั๊มน้ำมันและร้านอาหารให้เราจอดแวะ ป้ายหน้าร้านทำให้เรายิ้มออก

    Motels, Cabins, Campers แถมป้ายไฟยังบอกว่า Vacancy อีกด้วย