Descendants of the Sun (คาแร็คเตอร์รีวิว) : คังโมยอน .... Titanium

เรียกว่า "ชีวิตคือการต่อสู้" สำหรับ "คังโมยอน" ก็คงไม่ผิดนัก หญิงสาวผิวขาวตัวเล็ก หน้าตาจิ้มลิ้มอ่อนเยาว์ แทบ ... จะไร้เครื่องสำอางค์ ท่าทางบอบบางน่าทะนุถนอม แต่ที่จริงแล้ว เธอ .... bulletproof นะ แกร่งราวเกราะกันกระสุนนะจะบอกให้ หากบอกว่าชีวิต "ยูชีจิน" นั้นไม่ง่าย เพราะลักษณะงานที่เสี่ยงภัยยันตราย และ การจากพราก งานที่เสี่ยงในตัวของมัน อันตรายน่ะอันตรายกว่า แต่ถ้าพูดถึงเรื่อง "วิบาก" ล่ะก็ คังโมยอนดูเหมือนจะวิบากกว่า ใช่เพียงเธอจะต้องต่อสู้กับลักษณะงานที่ขาข้างหนึ่งก้าวเข้าไปในคุกในตารางมีความเสี่ยง ท่ายากของเธอยังดับเบิ้ลด้วยระบบเส้นสาย พลาดตำแหน่งศาสตราจารย์ไป 3 รอบ ทั้งที่ตัวเองมีความสามารถ และ ในคราวเดียวกัน .... เวลาที่ชีวิตตกต่ำถึงขีดสุด ความรักที่เพิ่งเริ่มเหมือนหยดน้ำค้างชุ่มชื่น ก็สลายวับไปกับตาราวต้องแดดแรงกล้ายามเที่ยง คนที่อยากให้อยู่เขาไม่อยู่ และ ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน ถึงจะก้มหน้าร้องไห้แทบขาดใจ คังโมยอนก็สำเหนียกว่า ให้ร้องแค่ไหนเพียงไร "เขาก็ไม่มา"



หากความอยุติธรรมเหล่านั้น ความผิดหวังในเรื่องของความรักก็ไม่อาจหยุดยั้งย่างก้าวในชีวิตของเธอได้ คนเรามันต้องมีทางไป หากไม่อาจเติบโตในสายวิชาการได้อย่างที่ใฝ่ฝัน หนทางทุกทางใช่ว่าจะตีบตันไปเสียหมดคนเรามันก็ต้องมีทางไป ที่เธอกล้ำกลืนฝืนทำงานที่ได้รับมอบหมายในวันนั้น แม้ไม่มีตำแหน่งบอกเกียรติและความสามารถ แต่เธอก็ได้ออกเดินในอีกเส้นทางสายหนึ่งอย่างไม่งอมืองอเท้า ไม่ดื้อหัวชนฝา go with the flow และ ก้าวหน้าอยู่ในเส้นทางสายนั้นในฐานะคุณหมอคนดังที่มีรายการประจำทางโทรทัศน์ หน้าตาสวยสะ พูดจาฉาดฉาน และ นานวันไป ลูกล่อลูกชนยิ่งแพรวพราว จากคุณหมอธรรมดาคนหนึ่ง กลายเป็นคุณหมอเจ้าเสน่ห์ และ ย้ายมาดูแล ward VIP ในที่สุด



ถ้าจะถามว่าเส้นทางแห่งชื่อเสียงเงินทองเหล่านั้นทำให้เธอหลงลืมเกียรติและศักดิ์ศรีความเป็นแพทย์หรือไม่ ? ตอบได้ทันทีเลยว่าไม่ แม้สีสันสดสวยของเครื่องสำอางค์ที่แต่งแต้มบนใบหน้า เสื้อผ้างดงาม และ รองเท้าส้นสูง รวมถึงการดูแลแขก VIP จะส่งให้เธอแปลกตาไปจากเดิม แต่เธอก็ยังคงตรงไปตรงมาอยู่เหมือนเคย และ เมื่อตัดสินใจอะไรลงไปเพราะมั่นใจแล้ว ก็ไม่มี perhaps และ Maybe เช่นเดียวกัน ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่ต้องระเห็ดมาอุรุค เนื่องจากไม่ยอมก้มหัวต่ออำนาจผู้บริหารโรงพยาบาล ก็อย่างที่บอก หากเธอมั่นใจแล้วไม่ว่าที่ไหน เมื่อไหร่ .... คำตอบจะเป็นคำตอบเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง






การจากลาในวันนั้นกับ "ยูชีจิน" เหตุผลเรื่องอื่นมันเล็กน้อย ไม่ว่าจะเป็นความต่างด้านความคิด อาชีพทหารกับหมอ เธอเป็นผู้ใหญ่และรู้จักความยืดหยุ่นพอสมควร แต่สิ่งหนึ่งที่เธอไม่มั่นใจ คือ เขาคนนั้น "พร้อม" จะให้เธอเดินไปด้วยหรือเปล่า ผู้หญิงอย่างเธอไม่ได้ต้องการการปกป้องดูแลเท่าไหร่นักหรอก ก็อาจจะมีเรียกให้ช่วยบ้างตามประสา แต่ถ้าไม่มา .... เธอผ่านมันไปด้วยตัวเองได้ และ เธอเคยทำมาแล้ว แต่เมื่อเขาไม่ส่งสัญญาณว่า เขา "ต้องการ" เธอ แม้เงื่อนไขในชีวิตต่าง ๆ จะเป็นอย่างไรก็ยังอยากที่จะสู้ไปพร้อมกัน "ความรัก" บนพื้นฐานที่คลอนแคลนแบบนั้น เธอไม่ต้องการ



หากความจริงแล้วคำตอบของเธอมีอยู่ในใจและไม่เคยเปลี่ยน มันขึ้นอยู่กับเขาที่จะบอกใจจริงหมดเปลือกได้เมื่อไหร่ว่าเขา "ต้องการ" เธอไม่ว่ายามใด หากเวลานั้นมาถึงผู้หญิงอย่างคังโมยอนก็พร้อมที่จะกระโจนลงไปสู้กับคนที่เธอรักอย่างไม่มีข้อแม้เช่นเดียวกัน ขอให้เขาคนนั้นแสดง "ใจจริง" ให้เธอเห็น เท่านั้นแหละเป็นอันจบ เธอแสดงให้เขาเห็นหลายครั้งว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอที่เขาจะต้องมาเป็นกังวลว่าหากเขาไม่มีชีวิตรอดกลับมาเธอจะอยู่อย่างไร เธอผ่านจุดตกต่ำในชีวิตได้โดยไม่ต้องมีใคร ... แต่เธอเต็มใจที่จะร่วมแชร์ทุกข์สุขของช่วงชีวิตร่วมไปกับใครอีกคนหากเขาต้องการ ขอแค่เพียงเขาจับมือเธอไว้ให้แน่นก็เท่านั้น

คังโมยอนจะไม่เรียกร้องต้องการสิ่งใด เธอจะยืนเป็นหลักอยู่ข้างหลัง จะฝนกระสุน ภัยพิบัติ อันตรายใด ๆ เมื่อใดมีใจตั้งมั่นอะไรก็ยื้อยุดเธอไม่ได้ ผู้หญิงแบบนี้คือผู้หญิงที่มีอิทธิพล ที่จะเปลี่ยนแปลงผู้ชายคนหนึ่ง .... ผู้ชายที่ทำงานเสี่ยงตาย ได้เข้าใจความหมายของงานตัวเองได้ถ่องแท้ขึ้น ที่แท้แล้วงานของเขามิใช่ตายแทนใคร แต่คือการมีชีวิตรอดเพื่อทำหน้าที่ปกป้องคนให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ นั้นต่างหากคืองานของเขา หากไม่ใช่ผู้หญิงที่มีจิตใจแข็งแกร่ง และ ความคิดที่มุ่งมั่น คงทำไม่ได้เช่นนี้