เดือนสุดท้ายของปีแล้ว ตูนอยากมีอะไรดีดีมาแบ่งปันเพื่อนๆค่ะ อาจจะยาวหน่อยนะคะ แต่อยากให้อ่านกันค่ะ
ชอบมีคนมาถามตูนว่า อยากผอมทำไง ขาใหญ่ทำไง อยากกินน้อยทำไง ไม่กินขนมทำได้ยังไง คือมันเป็นคำตอบที่ยากและยาวมาก จะให้พูดสั้นๆอาจจะไม่เข้าใจ เลยถือโอกาสนี้มาแบ่งปันเรื่องราวต่างๆให้ได้อ่านกันค่ะว่า จากคนที่เกลียดการออกกำลังกาย มาชอบออกกำลังกายมากๆ ถึงเข้าขั้นซีเรียสกับการออกกำลังกาย เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตตูนบ้าง เริ่มกันเลยค่ะ
เกริ่มนำก่อนนะคะ เผื่อใครยังไม่รู้จักตูน
ชื่อเล่นจริงๆแล้ว คือ การ์ตูน ตูนเฉยๆก็ได้ไม่ซีเรียส อายุ 26 ปีแล้วค่ะ ทำงานหลักคือเป็น PM อยู่บริษัทที่ทำเกี่ยวกับ Digital Agency ค่ะ งานรองก็เขียน Blog ส่วนตัว สนใจหลายเรื่องมาก แต่หลักๆที่ชอบเขียนชอบแชร์ จะเป็นเรื่อง เครื่องสำอาง แต่งหน้า ออกกำลังกาย ทำอาหาร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/cartoonkantika
http://instagram.com/cartoonkantika
หลายปีที่ผ่านมาตูนพยายามหาทางเพื่อให้หุ่นดีแบบมีสุขภาพเพื่อผลในระยะยาว โดยทั้งหา ทั้งอ่านข้อมูลจากหลายๆที่ และลองด้วยตนเอง ผิดบ้าง ถูกบ้าง ซึ่งทุกอย่างที่นำมาแชร์มาเล่า เกิดจากประสบการณ์ของตูนล้วนๆค่ะ
เคยอ้วนมากค่ะ อ้วนสุดในชีวิตคือตอนปี 1 ตอนนั้นอยู่หอ ชีวิตไม่มีอะไรมาก เรียน กิน ดื่ม นอน น้ำหนัก 60 (ไม่มีรูป หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ 555) สูง 165 แต่ตอนนั้นคิดว่า ฉันไม่อ้วนหรอก แค่ใส่กางเกงไซส์ XL เอง กระโปรงพลีทก็ใส่แบบคนทั่วไปไม่ได้แค่นั้นเอง แล้วคือตอนนั้นได้เป็นลีดด้วยนะ จำได้เลยว่า มีท่าที่จะต้องถูกยก แล้วคู่เรายกเราไม่ขึ้น พี่ที่มาซ้อมก็บอก ทำไมยกไม่ขึ้น มาเดี๋ยวจะยกให้ดู พอพี่เค้ายกเท่านั้นแหล่ะ เออหว่ะ ยกไม่ขึ้นจริงๆด้วย ไม่ต้องยกละกัน ใส่กางเกงลีดก็ใส่ไม่ได้ต้องไปให้ร้านต่อตรงสะโพกเพิ่ม สรุปคือกางเกงเป็นลายพร้อยอยู่คนเดียว รองเท้าบูทก็ยัดขาไม่ขึ้น เพื่อต้องมาช่วยยัด คนรอบข้างก็เริ่มทัก เออหว่ะ สงสัยฉันจะอ้วนจริงๆ 5555 ปิดเทอมกลับมาอยู่บ้าน แม่จับลดเลยจ่ะ มื้อเช้าไม่ตื่น ไม่ต้องกินข้าว มื้อเที่ยงกินข้าวกับน้ำพริก ผักต้ม มื้อเย็น กินผักลวก โอโหตอนนั้นร้องไห้เลยนะ มันหิว มันท้อ ผลที่ได้คือ น้ำหนักลงไป 5 โล เปิดเทอมสองมารอบข้างเริ่มทัก ผอมลง เห้ยยย ดีใจจัง!!
พอน้ำหนักลงแล้วก็อยากลงอีก ตอนนั้นรู้สึกว่า เอาอีกๆ จะลงอีก ตัดสินใจ(แบบตื้นๆ) ไปซื้อยาลดน้ำหนักจากคลินิคแถวบ้านมากิน กินไป สองวัน ลดไปสองโล อือหือออออ effect แรงมาก ข้าวกินไม่ได้เลย กินแล้วคลื่นไส้ ช่วงนั้นนอนตายอย่างเดียว อารมณ์หงุดหงิดมาก (จากที่ขี้หงุดหงิดอยุ่แล้ว) ทำข้อสอบไม่ได้ ร้องไห้ เครียดหนักกว่าเดิม พอบอกความจริงกับที่บ้าน อือหือออออ หูชาค่า ไม่เอาอีกแล้วๆ พอแล้วกับยาลดน้ำหนัก ก็เลยเลิกกิน แล้วอดข้าวเย็นแทนค่ะ น้ำหนักก็ลงมาเรื่อยๆนะ
พอขึ้นปี2 - 4 น้ำหนักก็พอประมาณนะ ต่ำสุดคือ 47 คือช่วงปี 2 ช่วงนั้นกินน้อย กลัวอ้วน งานเยอะ เที่ยวบ่อย ผอมแห้งจนคนรอบข้างหาว่าติดยา ตัวบางเหมือนจะหัก และ น้ำหนักสูงสุดคือ 49-50 คือช่วงปี 4 ค่ะ อุดมสมบูรณ์ กินไปเที่ยวไป มีความสุข 555 ยังงดข้าวเย็นเหมือนเดิม
พอเริ่มทำงาน น้ำหนักมันเริ่มเพิ่มขึ้นๆ 50-52 งดข้าวเย็นก็แล้ว น้ำหนักก็ไม่ลง ทำไงดีเนี่ย หาตัวช่วยๆ ยาลดน้ำหนักหรอ? ไม่เอาแล้ว ขอบาย อาหารเสริมลดน้ำหนักหรอ เออก็ดีนะ ก็ลองกินอาหารเสริมเรื่อยๆเปื่อย ดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่พอเลิกกิน น้ำหนักมันก็เท่าเดิมอ่ะ หาวิธีอื่นบ้าง สุดท้ายมาจบด้วยการออกกำลังกาย
เคยคิดนะว่า โอ้ยยยยยย ออกกำลังกาย เกลียดมาก ไม่ชอบมากๆ น่าเบื่อ ไม่อินเลย แต่ก็เอาวะ แฟนก็ชวนออก คนรอบข้างก็ออก มันต้องมีดีบ้างสิ ไม่งั้นคนก็คงนั่งอยู่บ้านเฉยๆ กินอาหารเสริมแล้วจบที่มีหุ่นดีแล้วแหล่ะ ก็เริ่มออกกำลังกายค่ะ แรกๆนี่แบบ ชั่งน้ำหนักทุกวัน ทำไมมันไม่ลด? ออกกำลังกายแบบเหยาะแหยะ ขอไปที จนแฟนเริ่มบ่น เราก็เริ่มท้อ แต่ก็ฮึดสู้ หาแรงบันดาลใจ คิดใหม่ หาวิธีใหม่ๆ T25 นี่ก็อิน อินเฉพาะช่วงแรกๆ สักพักเบื่อ เลยเสิชในยูทูป พอออกได้นานได้มากขึ้น รู้สึกร่างกายเฟิมขึ้นนิดนึง ก็เริ่มกินให้กำลังใจตัวเอง สรุปคือ สุดท้าย น้ำหนักมากกว่าเดิม อือหืออ ร้องหนักกว่าเดิม 5555 คิดได้ว่า สงสัยต้องคุมการกินแล้วแหล่ะ โอเค ฉันจะต้องควบคุมการกิน กินให้น้อย พอกินน้อย มันไม่มีแรงออกกำลังน่ะสิ กินเยอะก็กลัวอ้วน เลยอ่านและศึกษา ว่าเราควรกินแบบไหน
กินคลีน? บ้ากินคลีนอยู่พักนึง ทำกินเอง น้ำมันไม่เอา ของทอดไม่เอา ขนมหวานไม่แตะ เครื่องปรุงไม่ใส่ อาหารตามสั่งไม่กิน จะกินอะไรแต่ละทีนี่คิดนานมาก ของที่ซื้อกินถ้าไม่organicจะไม่ซื้อ ขนมปังต้อง organic ต้องคลีน แล้วอาหารพวกนี้นี่ไม่ใช่ถูกๆเลย หมดเงินไปหนักมาก สั่งอาหารคลีนเป็นกล่องๆมาส่งบ้าง สุดท้ายพอได้กินอะไรอร่อยๆก็จะลืมตัว กินหนักมาก น้ำหนักก็กลับมาเท่าเดิมอีก คือ 52-53 มีบางช่วงน้ำหนักมากกว่าเดิมอีก 54-56 เริ่มรำคาญตัวเองมากๆ ทำไมฉันลดไม่ลงซะทีเนี่ยยยยยยยยยย
ลองหันมากินแบบนับแคล ตั้งไว้ว่าจะลดกี่โล แล้วให้แอพคำนวน (ส่วนตัวใช้ myfitnesspal กับ Calorie , CalTracker ของคนไทย) ว่าเราควรจะกินกี่แคล อย่างตูนนี่ตั้งใจจะลด 4 โล อยากให้เหลือสัก 50 วันนึงจะต้องกิน 1200 แคล แล้วต้องออกกำลังกายไปด้วย ถามว่าทำได้เต็มที่หรอ?? ไม่เลย แล้ววันๆนึง จะต้องมานั่งคำนวนว่าจะกินไรดีนะ อันนั้นไม่ได้ อันนี้เกิน เสียเวลาชีวิตมากๆ 555
หลายคนอ่านแล้วน่าจะเคยลองทำวิธีข้างต้นที่แชร์กันไปเนอะ แต่รู้ไหมว่า กว่าจะได้หุ่นที่ดีแบบมีสุขภาพ มันไม่ง่ายเลย มันต้องอาศัยหลายอย่าง หรือเรียกได้ว่าทุกอย่างเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่พื้นฐาน การกิน การพักผ่อน เวลา และความพยายาม
เล่ามาซะพอสมควรละ คงจะอยากรู้แล้วใช่ไหมละว่า ตูนทำไรบ้าง ปฏิบัตตัวยังไง กินอะไร ตูนขอรวบรวมทุกสิ่งทุกอย่างที่ตูนเคยลองทำมาทั้งหมดให้เพื่อนๆได้อ่านกันนะคะ
รีวิวบอกเล่าประสบการณ์ "หุ่นดีแบบมีสุขภาพเพื่อผลในระยะยาว"
ชอบมีคนมาถามตูนว่า อยากผอมทำไง ขาใหญ่ทำไง อยากกินน้อยทำไง ไม่กินขนมทำได้ยังไง คือมันเป็นคำตอบที่ยากและยาวมาก จะให้พูดสั้นๆอาจจะไม่เข้าใจ เลยถือโอกาสนี้มาแบ่งปันเรื่องราวต่างๆให้ได้อ่านกันค่ะว่า จากคนที่เกลียดการออกกำลังกาย มาชอบออกกำลังกายมากๆ ถึงเข้าขั้นซีเรียสกับการออกกำลังกาย เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตตูนบ้าง เริ่มกันเลยค่ะ
เกริ่มนำก่อนนะคะ เผื่อใครยังไม่รู้จักตูน
ชื่อเล่นจริงๆแล้ว คือ การ์ตูน ตูนเฉยๆก็ได้ไม่ซีเรียส อายุ 26 ปีแล้วค่ะ ทำงานหลักคือเป็น PM อยู่บริษัทที่ทำเกี่ยวกับ Digital Agency ค่ะ งานรองก็เขียน Blog ส่วนตัว สนใจหลายเรื่องมาก แต่หลักๆที่ชอบเขียนชอบแชร์ จะเป็นเรื่อง เครื่องสำอาง แต่งหน้า ออกกำลังกาย ทำอาหาร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลายปีที่ผ่านมาตูนพยายามหาทางเพื่อให้หุ่นดีแบบมีสุขภาพเพื่อผลในระยะยาว โดยทั้งหา ทั้งอ่านข้อมูลจากหลายๆที่ และลองด้วยตนเอง ผิดบ้าง ถูกบ้าง ซึ่งทุกอย่างที่นำมาแชร์มาเล่า เกิดจากประสบการณ์ของตูนล้วนๆค่ะ
เคยอ้วนมากค่ะ อ้วนสุดในชีวิตคือตอนปี 1 ตอนนั้นอยู่หอ ชีวิตไม่มีอะไรมาก เรียน กิน ดื่ม นอน น้ำหนัก 60 (ไม่มีรูป หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ 555) สูง 165 แต่ตอนนั้นคิดว่า ฉันไม่อ้วนหรอก แค่ใส่กางเกงไซส์ XL เอง กระโปรงพลีทก็ใส่แบบคนทั่วไปไม่ได้แค่นั้นเอง แล้วคือตอนนั้นได้เป็นลีดด้วยนะ จำได้เลยว่า มีท่าที่จะต้องถูกยก แล้วคู่เรายกเราไม่ขึ้น พี่ที่มาซ้อมก็บอก ทำไมยกไม่ขึ้น มาเดี๋ยวจะยกให้ดู พอพี่เค้ายกเท่านั้นแหล่ะ เออหว่ะ ยกไม่ขึ้นจริงๆด้วย ไม่ต้องยกละกัน ใส่กางเกงลีดก็ใส่ไม่ได้ต้องไปให้ร้านต่อตรงสะโพกเพิ่ม สรุปคือกางเกงเป็นลายพร้อยอยู่คนเดียว รองเท้าบูทก็ยัดขาไม่ขึ้น เพื่อต้องมาช่วยยัด คนรอบข้างก็เริ่มทัก เออหว่ะ สงสัยฉันจะอ้วนจริงๆ 5555 ปิดเทอมกลับมาอยู่บ้าน แม่จับลดเลยจ่ะ มื้อเช้าไม่ตื่น ไม่ต้องกินข้าว มื้อเที่ยงกินข้าวกับน้ำพริก ผักต้ม มื้อเย็น กินผักลวก โอโหตอนนั้นร้องไห้เลยนะ มันหิว มันท้อ ผลที่ได้คือ น้ำหนักลงไป 5 โล เปิดเทอมสองมารอบข้างเริ่มทัก ผอมลง เห้ยยย ดีใจจัง!!
พอน้ำหนักลงแล้วก็อยากลงอีก ตอนนั้นรู้สึกว่า เอาอีกๆ จะลงอีก ตัดสินใจ(แบบตื้นๆ) ไปซื้อยาลดน้ำหนักจากคลินิคแถวบ้านมากิน กินไป สองวัน ลดไปสองโล อือหือออออ effect แรงมาก ข้าวกินไม่ได้เลย กินแล้วคลื่นไส้ ช่วงนั้นนอนตายอย่างเดียว อารมณ์หงุดหงิดมาก (จากที่ขี้หงุดหงิดอยุ่แล้ว) ทำข้อสอบไม่ได้ ร้องไห้ เครียดหนักกว่าเดิม พอบอกความจริงกับที่บ้าน อือหือออออ หูชาค่า ไม่เอาอีกแล้วๆ พอแล้วกับยาลดน้ำหนัก ก็เลยเลิกกิน แล้วอดข้าวเย็นแทนค่ะ น้ำหนักก็ลงมาเรื่อยๆนะ
พอขึ้นปี2 - 4 น้ำหนักก็พอประมาณนะ ต่ำสุดคือ 47 คือช่วงปี 2 ช่วงนั้นกินน้อย กลัวอ้วน งานเยอะ เที่ยวบ่อย ผอมแห้งจนคนรอบข้างหาว่าติดยา ตัวบางเหมือนจะหัก และ น้ำหนักสูงสุดคือ 49-50 คือช่วงปี 4 ค่ะ อุดมสมบูรณ์ กินไปเที่ยวไป มีความสุข 555 ยังงดข้าวเย็นเหมือนเดิม
พอเริ่มทำงาน น้ำหนักมันเริ่มเพิ่มขึ้นๆ 50-52 งดข้าวเย็นก็แล้ว น้ำหนักก็ไม่ลง ทำไงดีเนี่ย หาตัวช่วยๆ ยาลดน้ำหนักหรอ? ไม่เอาแล้ว ขอบาย อาหารเสริมลดน้ำหนักหรอ เออก็ดีนะ ก็ลองกินอาหารเสริมเรื่อยๆเปื่อย ดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่พอเลิกกิน น้ำหนักมันก็เท่าเดิมอ่ะ หาวิธีอื่นบ้าง สุดท้ายมาจบด้วยการออกกำลังกาย
เคยคิดนะว่า โอ้ยยยยยย ออกกำลังกาย เกลียดมาก ไม่ชอบมากๆ น่าเบื่อ ไม่อินเลย แต่ก็เอาวะ แฟนก็ชวนออก คนรอบข้างก็ออก มันต้องมีดีบ้างสิ ไม่งั้นคนก็คงนั่งอยู่บ้านเฉยๆ กินอาหารเสริมแล้วจบที่มีหุ่นดีแล้วแหล่ะ ก็เริ่มออกกำลังกายค่ะ แรกๆนี่แบบ ชั่งน้ำหนักทุกวัน ทำไมมันไม่ลด? ออกกำลังกายแบบเหยาะแหยะ ขอไปที จนแฟนเริ่มบ่น เราก็เริ่มท้อ แต่ก็ฮึดสู้ หาแรงบันดาลใจ คิดใหม่ หาวิธีใหม่ๆ T25 นี่ก็อิน อินเฉพาะช่วงแรกๆ สักพักเบื่อ เลยเสิชในยูทูป พอออกได้นานได้มากขึ้น รู้สึกร่างกายเฟิมขึ้นนิดนึง ก็เริ่มกินให้กำลังใจตัวเอง สรุปคือ สุดท้าย น้ำหนักมากกว่าเดิม อือหืออ ร้องหนักกว่าเดิม 5555 คิดได้ว่า สงสัยต้องคุมการกินแล้วแหล่ะ โอเค ฉันจะต้องควบคุมการกิน กินให้น้อย พอกินน้อย มันไม่มีแรงออกกำลังน่ะสิ กินเยอะก็กลัวอ้วน เลยอ่านและศึกษา ว่าเราควรกินแบบไหน
กินคลีน? บ้ากินคลีนอยู่พักนึง ทำกินเอง น้ำมันไม่เอา ของทอดไม่เอา ขนมหวานไม่แตะ เครื่องปรุงไม่ใส่ อาหารตามสั่งไม่กิน จะกินอะไรแต่ละทีนี่คิดนานมาก ของที่ซื้อกินถ้าไม่organicจะไม่ซื้อ ขนมปังต้อง organic ต้องคลีน แล้วอาหารพวกนี้นี่ไม่ใช่ถูกๆเลย หมดเงินไปหนักมาก สั่งอาหารคลีนเป็นกล่องๆมาส่งบ้าง สุดท้ายพอได้กินอะไรอร่อยๆก็จะลืมตัว กินหนักมาก น้ำหนักก็กลับมาเท่าเดิมอีก คือ 52-53 มีบางช่วงน้ำหนักมากกว่าเดิมอีก 54-56 เริ่มรำคาญตัวเองมากๆ ทำไมฉันลดไม่ลงซะทีเนี่ยยยยยยยยยย
ลองหันมากินแบบนับแคล ตั้งไว้ว่าจะลดกี่โล แล้วให้แอพคำนวน (ส่วนตัวใช้ myfitnesspal กับ Calorie , CalTracker ของคนไทย) ว่าเราควรจะกินกี่แคล อย่างตูนนี่ตั้งใจจะลด 4 โล อยากให้เหลือสัก 50 วันนึงจะต้องกิน 1200 แคล แล้วต้องออกกำลังกายไปด้วย ถามว่าทำได้เต็มที่หรอ?? ไม่เลย แล้ววันๆนึง จะต้องมานั่งคำนวนว่าจะกินไรดีนะ อันนั้นไม่ได้ อันนี้เกิน เสียเวลาชีวิตมากๆ 555
หลายคนอ่านแล้วน่าจะเคยลองทำวิธีข้างต้นที่แชร์กันไปเนอะ แต่รู้ไหมว่า กว่าจะได้หุ่นที่ดีแบบมีสุขภาพ มันไม่ง่ายเลย มันต้องอาศัยหลายอย่าง หรือเรียกได้ว่าทุกอย่างเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่พื้นฐาน การกิน การพักผ่อน เวลา และความพยายาม
เล่ามาซะพอสมควรละ คงจะอยากรู้แล้วใช่ไหมละว่า ตูนทำไรบ้าง ปฏิบัตตัวยังไง กินอะไร ตูนขอรวบรวมทุกสิ่งทุกอย่างที่ตูนเคยลองทำมาทั้งหมดให้เพื่อนๆได้อ่านกันนะคะ