(ไม่ใช่เจ้าของกระทู้เองนะครับ เพียงแต่ยืมเค้ามา)
ตอนนี้ผมประสบปัญหาหัวใจอย่างหนักไม่รู้จะบอกรักมันดีรึป่าว
ผมมีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งเวลาไปไหนมาไหนต้องไปด้วยกันตลอด ช่วงนึงของเทอม2ที่รร.จะพาไปทัศนศึกษา ราวๆเดือนธันวา เรื่องเกิดตอนนั้นแหละครับ คือตอนนั้นโรงเรียนจัดให้ไปเที่ยวที่ชลบุรี(ไม่ขอระบุว่าหาดไหนนะครับ) แล้วทีนี้ต้องแยกห้องนอน ชาย-หญิง ห้องห้อง1ห้องรองรับได้แค่8คน แต่คือผมดันเสร่อเข้าห้องช้า เข้าไปคนที่9 เพื่อนนี่สามัคคีชุดนุมไล่ไปนอนอีกห้อง แล้วห้องที่ต้องไปนอนจะมีที่สนิทๆหน่อยคือไอ้หัวหน้ากับท่านประธานของเรา 2คนนี้ชอบอยู่ด้วยกันตลอดแทบจะเป็นของกันและกันละ ผมได้นอนเตียงเดียวกับนัท(นามสมมุติ) ซึ่งไม่ค่อยจะสนิทกันเพราะมันเป็นเด็กหน้าห้อง ส่วนผมคนละโลกกับมันขลุกเล่นเกมหลังห้อง ตอนเย็นจะมีกิจกรรมให้นร.ร่วมเล่นซึ่งจะมีเกมที่ต้องจับคู่พาฟินกินป๊อกกี้ แต่ผมกับมันลงมาช้าเพราะมัวแต่รอมันอาบน้ำหลังจากลุยทะเลยซึ่งคนอื่นเค้าก็ได้คู่กันหมดแล้ว ชช ชญ ญญ คละกัน แต่จุดพีคคือผมกับมันมาช้า บทลงโทษพิเศษจึงรออยู่ก คนที่คิดก็เพื่อนๆผมอีกนั่นแหละ เกมลงโทษบทที่1 นั่งจ้องตากัน ผ่ายใดผ่ายหนึ่งหลบตาก่อน ต้องเป็นคนคาบป๊อกกี้บทถัดไป สรุปคือมันแพ้ผม ก็แอบเขินนิดๆนะที่ต้องมาจ้องตากับมัน มันนี่โคตรนิ่งเฉยเลยอ่ะ พอมาบทที่2 รู้กติกาแล้วเท่านั้นแหละ หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลทีนี้ มันนะไม่ใช่ผม กติกาคือ ต้องกินให้เร็วที่สดและสั้นที่สุด โดยมีเพื่อนๆทั้งห้องเป็นกรรมการ คู่สาธิตครูนศ.ทำไว้สั้นมาๆ เกือบๆ2เซนได้มั้ง ความซวยคือผมสองคน เริ่มจากที่มันคาบป๊อกกี้ไว้ มือผมขัดหลัง มือมันกอดคอผม เวลาที่ต้องทำคือ15วินาที เยอะนะเนี่ย เสียงให้สัณญาณจากหัวหน้าห้องของเราดังขึ้น ผมกัดกินอย่างลำบากมากเพราะมันขยับตัวหนี นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม ปัญหาที่แท้จริงคือมันหงายหลังลงพื้นทรายแล้วดึงเอาหัวผมลงไปด้วยเพราะมันนต้องกอดคอผมไว้ ท่าเป๊ะมากตอนนั้น มันนอนหงายมันเกาะคอผมไว้ อกแนบอก ด้วยที่มันนั่งขัดสมาธิเวลานอนลงคงรู้นะว่าองศาของขาให้ท่ามาก ช่วงล่างผมแทรกตัวตรงหว่างขามันพอดี ปากไม่ประกบจูบนะตอนล้มลง แต่ป๊อกกี้เจ้ากรรมที่ต้องจัดการ ผมเลยกัดไปคำนึงแต่ไม่โดนฮะมันเล่นกินไปก่อนคราวนี้ปากชนปาก สาวๆนี้กรี๊ดกันลั่นหาดเลย ทั้งอายทั้งมีความสุข หลังจากตอนนั้นเราก็คุยกันมากขึ้นๆ จนผมดันหลงรักมันเข้าให้แล้ว ได้แต่หวังว่ามันจะคิดแบบเดียววกันกับผม ไม่กลบอกความในใจกลัวมันหายไปดื้อ กลัวมันไม่ได้คิดเหมือนผม กลัว ทำไงดีครับ
ผมเป็นผู้ชายนะ แค่รักผู้ชายเฉยๆ
ตอนนี้ผมประสบปัญหาหัวใจอย่างหนักไม่รู้จะบอกรักมันดีรึป่าว
ผมมีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งเวลาไปไหนมาไหนต้องไปด้วยกันตลอด ช่วงนึงของเทอม2ที่รร.จะพาไปทัศนศึกษา ราวๆเดือนธันวา เรื่องเกิดตอนนั้นแหละครับ คือตอนนั้นโรงเรียนจัดให้ไปเที่ยวที่ชลบุรี(ไม่ขอระบุว่าหาดไหนนะครับ) แล้วทีนี้ต้องแยกห้องนอน ชาย-หญิง ห้องห้อง1ห้องรองรับได้แค่8คน แต่คือผมดันเสร่อเข้าห้องช้า เข้าไปคนที่9 เพื่อนนี่สามัคคีชุดนุมไล่ไปนอนอีกห้อง แล้วห้องที่ต้องไปนอนจะมีที่สนิทๆหน่อยคือไอ้หัวหน้ากับท่านประธานของเรา 2คนนี้ชอบอยู่ด้วยกันตลอดแทบจะเป็นของกันและกันละ ผมได้นอนเตียงเดียวกับนัท(นามสมมุติ) ซึ่งไม่ค่อยจะสนิทกันเพราะมันเป็นเด็กหน้าห้อง ส่วนผมคนละโลกกับมันขลุกเล่นเกมหลังห้อง ตอนเย็นจะมีกิจกรรมให้นร.ร่วมเล่นซึ่งจะมีเกมที่ต้องจับคู่พาฟินกินป๊อกกี้ แต่ผมกับมันลงมาช้าเพราะมัวแต่รอมันอาบน้ำหลังจากลุยทะเลยซึ่งคนอื่นเค้าก็ได้คู่กันหมดแล้ว ชช ชญ ญญ คละกัน แต่จุดพีคคือผมกับมันมาช้า บทลงโทษพิเศษจึงรออยู่ก คนที่คิดก็เพื่อนๆผมอีกนั่นแหละ เกมลงโทษบทที่1 นั่งจ้องตากัน ผ่ายใดผ่ายหนึ่งหลบตาก่อน ต้องเป็นคนคาบป๊อกกี้บทถัดไป สรุปคือมันแพ้ผม ก็แอบเขินนิดๆนะที่ต้องมาจ้องตากับมัน มันนี่โคตรนิ่งเฉยเลยอ่ะ พอมาบทที่2 รู้กติกาแล้วเท่านั้นแหละ หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลทีนี้ มันนะไม่ใช่ผม กติกาคือ ต้องกินให้เร็วที่สดและสั้นที่สุด โดยมีเพื่อนๆทั้งห้องเป็นกรรมการ คู่สาธิตครูนศ.ทำไว้สั้นมาๆ เกือบๆ2เซนได้มั้ง ความซวยคือผมสองคน เริ่มจากที่มันคาบป๊อกกี้ไว้ มือผมขัดหลัง มือมันกอดคอผม เวลาที่ต้องทำคือ15วินาที เยอะนะเนี่ย เสียงให้สัณญาณจากหัวหน้าห้องของเราดังขึ้น ผมกัดกินอย่างลำบากมากเพราะมันขยับตัวหนี นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม ปัญหาที่แท้จริงคือมันหงายหลังลงพื้นทรายแล้วดึงเอาหัวผมลงไปด้วยเพราะมันนต้องกอดคอผมไว้ ท่าเป๊ะมากตอนนั้น มันนอนหงายมันเกาะคอผมไว้ อกแนบอก ด้วยที่มันนั่งขัดสมาธิเวลานอนลงคงรู้นะว่าองศาของขาให้ท่ามาก ช่วงล่างผมแทรกตัวตรงหว่างขามันพอดี ปากไม่ประกบจูบนะตอนล้มลง แต่ป๊อกกี้เจ้ากรรมที่ต้องจัดการ ผมเลยกัดไปคำนึงแต่ไม่โดนฮะมันเล่นกินไปก่อนคราวนี้ปากชนปาก สาวๆนี้กรี๊ดกันลั่นหาดเลย ทั้งอายทั้งมีความสุข หลังจากตอนนั้นเราก็คุยกันมากขึ้นๆ จนผมดันหลงรักมันเข้าให้แล้ว ได้แต่หวังว่ามันจะคิดแบบเดียววกันกับผม ไม่กลบอกความในใจกลัวมันหายไปดื้อ กลัวมันไม่ได้คิดเหมือนผม กลัว ทำไงดีครับ