ขอความเห็นจากผู้รักสุขภาพรักตัวเองด้วยคะ

สวัสดีคะเจ้าของกระทู้อยู่ม.4นะคะตอนนี้นน.56คะ ตอนปิดเทอมที่แล้วไปอยู่กับแม่ ที่กทม.คะ
หนูกลัวอ้วนนะตอนเรียนอยู่กับป้าก็จะซื้อผักมาทำอาหารซะส่วนใหญ่ส่วนพวกเนื้อป้าทำอยู่แล้ว
แล้วเราก็ศึกษาวิธีดูแลน้ำหนักให้พอดีมีการแบ่งเวลาออกกำลังกายด้วย(แต่ไม่เสียการเรียนนะคะ)
พอปิดเทอมไปอยู่กับแม่แม่ก็จะซ้อกับข้าวถุงมาตลอดแบบก็มันไม่มีเวลาเนอะหวานมันผัดทอดจัดเต็มเลยคะ
หนูเลยบอกแม่ว่าที่กินอยู่นี่มันไม่ค่อยจะดีแล้วนะ เลยขอให้แม่ซื้อผักมากินบ้างไรบ้าง แล้วเราก็ชอบกินผักคะ
เนื้อก็กินนะแต่ขอไม่ผัดไม่ทอดขอนึ่งไม่งั้นก็ต้มซึ่งมันขัดกับแม่มาก
หนูรู้สึกเวลากินขอดผัดทอดแล้วนึกถึงไขมันที่เข้าไปทำร้ายร่างกายแบบ
ประมาณว่าไปเกาะอยู่ตามลำไส้แล้วดำๆคะเหมือนจะอันตราย รู้สึกเหมือนกำลังทำร้ายตัวเอง
แม่บอกให้กินเยอะๆหน่อยๆกินเยอะของแม่นี่หืมเยอะจริงคะ ถึงหนูจะกินแบบนี้แต่ก็ไม่เคยอด เพราะเรายังเรียน
หนูคิดว่าหนูกินครบห้าหมู่นะ ข้าวแป้วก็กินแต่เน้นผัก โปรตีนก็จากเนื้อ ไขมันหนูคิดว่ามันอยู่ใขอาหารอื่นๆอยู่แล้วนะ
ในถั่วก็มีแล้วหนูก็อยากหุ่นดีด้วยหนูเป็นคนไม่มีพุงคะ แต่ถ้ากินเยอะขาจะใหญ่มากกก แล้วก็ลดยากมากกคะ
แล้วแม่ก็ไม่เข้าใจหนูด้วยคะกลับจากปิดเทอมนน.ขึ้นเกือบ3กิโล เศร้ามาก เทอมหน้าหนูก็จะย้ายไปเรียนกับแม่
คิดหนักเลยคะ หนูขอวิธีที่ทำให้แม่เข้าใจขอวิธีพูดให้แม่ยอมรับด้วยนะคะหนูไม่อยากเป็นคนอ้วนที่แก่ไปแล้วเข้าโรงพยาบาล
รักษาโรงเบาหวาน ความดัน หัวใจ หนูขอคำแนะนำจากผู้รักตังเองทุกๆท่านนะคะ และก็ขอขอบคุณทุกท่านที่ทนอ่านจนจบ
ขอบคุณคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่