เริ่มด้วยเดิมหนัก 56 สูง 160
เป็นคนที่กินแบบไม่เคยเครียดเลย กินข้าวทุกมื้อ กินขนม ไอศรีม ของโปรดก็ช็อกโกแลต
กินแบบไม่ต้องกังวล และ"ไม่เคยคิดว่าตัวเองอ้วน"
จนกระทั่ง อยู่ดีๆก็เป็นโรคกระเพาะซึ่งไม่ได้เกินจากการอดอาหาร น้ำหนักเลยลดเหลือ 47 กก.
เพราะกินอะไรไม่ค่อยได้เวลาเป็น จะเป็นโรคกระเพาะทุกๆเดือน ใน 1 เดือนก็จะมีสัปดานึงที่กินน้อยมากเพราะมันปวดท้อง
ก็ยังกินปกติไม่ได้เคร่งอะไร
จนเลิกกับแฟนกินข้าวไม่ค่อยลงทุกเย็นน้ำหนักก็ลดดฮวบบ คือทุกคนทักว่าผอมมากไปทำอะไรมา แต่ก็ยังไม่ได้ชั่ง แต่ประมาณก็คง 42-43
พอจิตใจเริ่มดีก็กินปกติ จนไปชั่งน้ำหนักก็อยู่ที่ 47กก. ในเวลาไม่ถึงสองเดือน
จึงเริ่มลดความอ้วนครั้งแรกในชีวิต โดยการออกกำลังกายและคำนวณ Cal. เสมอ ไม่ให้เกิน 1500 cal.
แต่ก็ยังไม่พอใจลดให้เหลือแค่ 500 cal. คือรู้ตัวเองเลยว่า กลายเป็นคนขี้หงุดหงิด สมองไม่ปลอดโปร่ง โทรมมาก
แต่ดีใจน้ำหนักก็เหลือ 43 กก.
สุดท้ายตอนนี้ก็เริ่มกลับมาคุมน้ำหนัก ให้คงที่ 43-44 กก. คือ กินไม่ให้เกิน 1200 cal. เพราะรู้สึกว่าตัวเองแย่ไป
แต่สิ่งได้มาคือความเครียดหนัก ถึงจะเพิ่ม cal แต่มันเหนื่อยเพราะบางวันก็เกิน 1200 cal และก็มานั่งเครียดๆกลัวกลับไปอ้วน
กลายเป็นเหมือนคนโรคจิตที่มานั่งวิตกกังวล
3-4 วันมานี้ก้กินทั้งฮันนี่โทส กินทองม้วนไปสองถุง คือกินแบบตามใจตัวเอง และบอกกลับตัวเองว่าเลิกนิสัยโรคจิตสักที
แต่สุดท้ายก็มานั่งกังวลที่ตัวเองกินไปว่าจะอ้วนไหม
เลยอยากทราบว่า "ถ้าเราตะบะแตก มา 3-4 วันจะทำให้เราอ้วนขึ้นมากไหม จะเสียระบบที่เคยที่มา 1200 cal หรือเปล่า"
เกรินสะยาวววแต่อยากบอกเลยว่าไม่มีความสุขเลยค่ะ สมัยก่อนตอนที่น้ำหนัก 55 ไม่เคยกังวลแคลเลยและไม่คิดว่าตัวเองอ้วน กินแบบมีความสุข
แต่พอมาตอนนี้ผอมก็เลยจุดประกายว่านี่สิคือผอม ตอนนั้นคืออ้วน เลยทำให้ไม่มีความสุขกับการกินอีกต่อไปป T^T
ถ้าเราตะบะแตก มา 3-4 วันจะทำให้เราอ้วนขึ้นมากไหม จะเสียระบบที่เคยที่มา 1200 cal หรือเปล่า
เป็นคนที่กินแบบไม่เคยเครียดเลย กินข้าวทุกมื้อ กินขนม ไอศรีม ของโปรดก็ช็อกโกแลต
กินแบบไม่ต้องกังวล และ"ไม่เคยคิดว่าตัวเองอ้วน"
จนกระทั่ง อยู่ดีๆก็เป็นโรคกระเพาะซึ่งไม่ได้เกินจากการอดอาหาร น้ำหนักเลยลดเหลือ 47 กก.
เพราะกินอะไรไม่ค่อยได้เวลาเป็น จะเป็นโรคกระเพาะทุกๆเดือน ใน 1 เดือนก็จะมีสัปดานึงที่กินน้อยมากเพราะมันปวดท้อง
ก็ยังกินปกติไม่ได้เคร่งอะไร
จนเลิกกับแฟนกินข้าวไม่ค่อยลงทุกเย็นน้ำหนักก็ลดดฮวบบ คือทุกคนทักว่าผอมมากไปทำอะไรมา แต่ก็ยังไม่ได้ชั่ง แต่ประมาณก็คง 42-43
พอจิตใจเริ่มดีก็กินปกติ จนไปชั่งน้ำหนักก็อยู่ที่ 47กก. ในเวลาไม่ถึงสองเดือน
จึงเริ่มลดความอ้วนครั้งแรกในชีวิต โดยการออกกำลังกายและคำนวณ Cal. เสมอ ไม่ให้เกิน 1500 cal.
แต่ก็ยังไม่พอใจลดให้เหลือแค่ 500 cal. คือรู้ตัวเองเลยว่า กลายเป็นคนขี้หงุดหงิด สมองไม่ปลอดโปร่ง โทรมมาก
แต่ดีใจน้ำหนักก็เหลือ 43 กก.
สุดท้ายตอนนี้ก็เริ่มกลับมาคุมน้ำหนัก ให้คงที่ 43-44 กก. คือ กินไม่ให้เกิน 1200 cal. เพราะรู้สึกว่าตัวเองแย่ไป
แต่สิ่งได้มาคือความเครียดหนัก ถึงจะเพิ่ม cal แต่มันเหนื่อยเพราะบางวันก็เกิน 1200 cal และก็มานั่งเครียดๆกลัวกลับไปอ้วน
กลายเป็นเหมือนคนโรคจิตที่มานั่งวิตกกังวล
3-4 วันมานี้ก้กินทั้งฮันนี่โทส กินทองม้วนไปสองถุง คือกินแบบตามใจตัวเอง และบอกกลับตัวเองว่าเลิกนิสัยโรคจิตสักที
แต่สุดท้ายก็มานั่งกังวลที่ตัวเองกินไปว่าจะอ้วนไหม
เลยอยากทราบว่า "ถ้าเราตะบะแตก มา 3-4 วันจะทำให้เราอ้วนขึ้นมากไหม จะเสียระบบที่เคยที่มา 1200 cal หรือเปล่า"
เกรินสะยาวววแต่อยากบอกเลยว่าไม่มีความสุขเลยค่ะ สมัยก่อนตอนที่น้ำหนัก 55 ไม่เคยกังวลแคลเลยและไม่คิดว่าตัวเองอ้วน กินแบบมีความสุข
แต่พอมาตอนนี้ผอมก็เลยจุดประกายว่านี่สิคือผอม ตอนนั้นคืออ้วน เลยทำให้ไม่มีความสุขกับการกินอีกต่อไปป T^T