เมื่อผู้หญิงที่ผมแอบชอบ แอบรัก เธอท้อง!!! กับแฟนของเค้า!!! (อ่ะ!! เข้ามาอ่านก่อนครับ)

สวัสดีครับ อ่านหัวข้อแล้วอย่าเพิ่งสรุปอะไรไปก่อนนะครับ คือ...เรื่องมันเป็นอย่างงี้

   - คือ ผมเพิ่งมาอยู่กรุงเทพได้ก็ 2ปีนิดๆ ทำงานอยู่ที่นี้ วันนึงผมเดินมาทำงาน ผมได้เจอกับ ผู้หญิง คนนึงที่ผมเห็นครั้งแรกผมก็รักเค้าเลย เหตุผลมันก็เพราะว่า เธอคนนี้หน้าตาคล้ายๆกับแฟนเก่าของผมมาก เพียงแต่หุ่นดีกว่านิดนึง ตอนที่เจอครั้งแรกใจมันสั่นเลยครับ แต่ก็ผ่านไปโดยที่ในใจก็คิดเสียดายสุดๆ ในหัวคิดตลอด(ระหว่างทำงาน) อยากคุย อยากรู้จัก อยากเจอบ่อยๆ แต่...พอถึงเวลาเลิกงาน ผมเดินกลับทางเดิม ในหัวก็คิดอีกว่าจะได้เจอกับเธออีก แต่ก็ไม่เจอครับ(ผมรู้สึกเสียใจเลยหละ ที่ไม่ได้เจอเธอ)
      เช้าวันต่อมาก็มาทำงานปกติครับ.....
      พอถึงเวลาเลิกงาน ระหว่างเดินกลับก็ได้แวะเข้า 7-11 ข้างทาง(ทั้งๆที่เดินผ่านตลอดแต่ไม่เคยคิดจะเข้าเลย) วันนั้นผมกลับเดินเข้าไป เพราะอากาศร้อน แล้วก็หิวน้ำมาก เดินเข้าไปซื้อน้ำขวดเดียว แล้วก็ไปจ่ายตังตอนนั้นหน้าแคบเชียร์มีผู้หญิงคนนึง อ้วนหน่อย เค้ากะลังยุ้งกับเอกสารอะไรก็ไม่รุ ไม่ว่างมาคิดเงินให้ เค้าก็ตะโกนเรียกให้อีกคนมาคิดเงิน ผมก็หันไปมองคนที่เดินมาจากข้างหลังของผม ตอนนั้นผมรู้สึกตกใจพร้อมกับอาการเหนื่อยล้าหายไป แล้วก็ยิ้มออกมา เพราะผู้หญิงคนที่ผมชอบ เค้าเป็นพนักงานอยู่ 7-11นี้
จ่ายตังซื้อน้ำเสร็จ ก็เดินออกมาพร้อมกับหันเข้าไปมองเธออีกครั้งก่อนกลับ แต่...ตอนนั้นแทบหันกลับไม่ทันแล้วก็รู้สึกเขิลๆ เพราะเธอก็มองมาหาผมเหมือนกัน >>> เดินกลับห้องพร้อมกับความสุข กลับไปนอนฝันดี
       ระหว่างนั้นก็เป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆครับ 4-5เดือน เจอเธอเกือบๆทุกวัน เจอทีไรผมก็มองเธอตลอด(ผมคิดว่าตัวเอง ว่า ผมแม้งโครตจิตว่ะ)แต่หลายๆครั้งที่ผมก็เห็นเธอมองๆมาหาผมเหมือนกัน หลายๆครั้งที่ผมกับเค้ายิ้มให้กัน
       ผมทำงานเข้ากะเช้าบ้าง ดึกบ้าง แต่มาวันนึงผมออกงานกะดึกมา ตอนเช้าจะกลับห้อง ก็ได้แวะกินข้าวข้างทางระหว่างเดินกลับ นั่งกินอยู่ในร้านก็กวาดสายตาออกมาข้างนอก แต่ก็เจอสิ่งที่ไม่อยากเจอ ผมเห็นเธอเดินกับผู้ชายคนนึงซึ้งตอนนั้นผมคิดว่าคงไม่ใช่แฟนหร๊อก แล้วก็คิดอีกว่าหน้าตาเราดีกว่าผู้ชายคนที่เธอเดินด้วย >หึหึ หัวเราะในใจ< (ปลอบใจตัวเอง)
       แต่ก็ไม่นานครับ ผมก็ยอมรับความจริงว่านั้นคือแฟนของเค้าจริงๆ เพราะเห็นบ่อยมาก แล้วก็ทุกครั้งที่เห็นก็จะหยอกล้อเล่นกันตลอด คำพูดที่ได้ยิน ท่าทางที่แสดงให้กัน มันบ่งบอกทุกอย่างเลยครับ
       แต่ผมก็ไม่ได้หยุดชอบ หรือหยุดรักเธอเลย ก็มีบ้างเจ็บใจ เสียใจนิดๆ แต่ผมก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเจอเธอใน 7-11 เหมือนที่ผ่านมา 3-4วันเข้าครั้งนึง จนวันนึงผมเข้าไป 7-11ร้านเดิม ก็ไม่เจอเธอ แล้วหลังจากวันนั้นผมก็เข้าทุกๆวันเลย แต่ก็ไม่เจอ ผมไม่รู้เค้าหายไปใหน ไม่เห็นเค้าเลย ไม่ว่าจะตอนเดินไปทำงาน หรือตอนเดินกลับห้อง ผมไม่เจอเธอเลย ผ่านไป4เดือน ตลอด4เดือนผมไม่เจอเธอเลยสักครั้ง(ในใจผมคิดว่าเธอคงไปอยู่กับแฟน ไม่ก็ย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว) แต่แล้วผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าวันนั้นที่ผมเข้า 7-11นี้ครั้งแรก ผู้หญิงอ้วนคนนั้นเรียกชื่อของเธอให้ออกมาคิดเงินให้ผม ผมก็เลยเข้าไปถามผู้หญิงอ้วนคนนั้นว่า ผู้หญิงที่ชื่อ J(ตัวย่อ) หายไปใหนแล้วครับ แต่เมื่อได้ยินคำตอบผมก็แทบจะไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลย
เธอตอบผมมาว่า "อ้อ!!! J มันท้อง มันออกไปได้2-3เดือนแล้ว มันออกไปช่วยแม่มันทำงานอยู่ที่บ้าน"
         หลังจากที่รู้ว่าเธอท้องผมก็ไม่ได้คิดถึงเธออีก แต่ก็มีบ้างบางครั้งที่อยากจะเจอกับเธอ จนผ่านไปเดือนกว่าๆหลังจากที่รู้ว่า J ท้อง! ผมก็เจอกับเธออีกครั้งในร้านอาหารตามสั่ง ซึ้งมันอยู่ติดกับร้านข้าวที่ผมกินประจำ ผมอุทานในใจ เห้ย!!! ร้านเค้าอยู่ตรงนี้เองหรอ นั้นหรอแม่เค้า ทำไมกรูไม่เคยเห็นเลยว่ะ หรือเพราะเราไม่ได้สนใจที่คิดจะเข้าไปกินกับข้าวร้านนั้น แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยรู้เคยครับว่านั้นคือบ้านของเค้า ผมดีใจครับ ดีใจที่ได้เจอกับเธออีก แต่ก็ดีใจได้ไม่นาน เมื่อได้เห็นกับตาตัวเองว่าเธอท้องจริงๆ ผมเห็นเธอท้องใหญ่ไม่มาก4-5เดือน
          หลังจากนั้นมาผมเจอเธอก็มองๆเธอบ้าง แต่ผมเห็นเธอหลายๆครั้ง พยายามหลบหน้า หลบตาผม ซึ้งผมคิดว่าเธอคงอาย หรือไม่รู้ว่าเพราะอะไร
แต่ไม่นานผมก็ได้รู้ข่าว รู้เอง!!! (ได้ไงไม่รู้) แฟนเธอทิ้งเธอไป ซึ้งในใจก็สงสารเธอมากๆ แล้วในใจก็คิดอีกว่า อยากจะเป็นพ่อเด็กให้ (ในหัวผมคิดอยากเป็นพ่อคนมาตั้งแต่ผมอยู่มัธยมแล้วครับ ถึงมันจะเป็นความคิดไม่ดีเท่าไหร่ แต่ผมพูดจริงๆนะ ผมอยากมีลูก) แต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ที่จะได้คุยกับเธอ เธอเจอผมเธอก็พยายามหลบหน้าตลอด
          แต่หลังจากนั้นไม่นาน ผมเริ่มรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้เธอมองหน้าผมบ่อยขึ้น หลายๆครั้งผมเดินผ่านเธอมา ผมหันกลับไปมองก็เห็นเธอมองผม อาจจะไม่หลายครั้งแต่ก็มีบ้างที่เธอยิ้มให้ผม หลายๆครั้งที่ผมซื้อข้าว(แบบใส่กล่อง)ร้านข้างๆร้านเธอ ระหว่างที่ยืนรอผมมองเข้าไปในร้าน ผมก็เห็นเธอมองมาที่ผมบ้าง จากไกลๆ(หลังบ้านตรงประตู)
          คือ...ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรกับผมรึเปล่า ที่เธอมองผมบ่อยๆ อาจจะเป็นเพราะผมมองเธอก่อนก้ได้ ตอนนี้ผมรู้สึกอยากจะคุยกับเธอมากครับ ผมอยากจะคบกับเธอมาก อยากจะเข้าไปในชีวิตของเธอ อยากจะไปเป็นพ่อของลูกให้เธอ แต่...ผมเป็นคนขี้เขิล ขี้อายสุดๆ ไม่ค่อยกล้าทำอะไร ยิ่งเรื่องจีบหญิง ผมนี่โครตกากเลย
          ในหัวผมไม่ได้คิดรังเกียจเธอเลยแม้แต่น้อย ผมกลับรับมันได้อีกตั้งหาก ผมควรจะทำยังไงดีเพื่อได้คุยกับเธอ!!!

คำถาม - ถ้าเป็นคุณคนที่เข้ามาอ่าน คุณจะรู้สึกยังไง เมื่อเป็นแบบนี้?
          - คุณจะยังชอบ ยังรักเธออยู่มั้ย?
          - คุณจะทำยังไงเพื่อที่จะได้เข้าไปในชีวิตของเธอ ทำยังไงเพื่อที่จะได้คุยกับเธอ?

ปล.เล่าเรื่องไม่เก่งครับ แต่ก็พยายามเรียบเรียงเรื่องมาพิมพ์ให้อ่านให้ได้เข้าใจกัน ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยคร๊าบ!