เพิ่งกลับจากเหมืองที่พม่า มีเรื่องเล่าให้ฟัง ตอน2

ตอนแรกไม่ได้เขียนอะไร แต่จะเขียนเอาตอนนี้สองนี่แหละ

เนื่องมีภาระกิจด่วน ได้รับการขอร้องจากเพื่อนให้เข้าไปช่วยหน่อย
อยู่ในเหมืองติดต่อกับโลกภายนอกไม่ได้ เน็ตดาวเทียมล่มมาหกเดือนแล้ว

ออกเดินทางจากรุงเทพประมาณ 9โมงเช้านิดๆ มุ่งหน้าสู่พุน้ำร้อน จังหวัดกาญฯ
ประมาณ2ชั่วโมงครึ่งก็ถึงกาญฯแหละ
แวะกินข้าวที่ร้านอะไรจำชื่อไม่ได้ จำได้แต่ว่า เพื่อนบอกว่าข้าวคลุกกะปิ ร้านนี้อร่อย

กินข้าวประมาณ40นาที ก็ต้องเดินทางต่อไปพุน้ำร้อน เหลือระยะทางประมาณ30โล
ขับรถสักแป๊ปก็ถึงพุน้ำร้อน

พอถึงพุน้ำร้อน ก็ต้องไปทำใบผ่านแดน ไม่ยุ่งยากอะไร เพราะไปกับนายเพื่อน ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโต คนห้องการเมืองรู้จักกันดี
555

ก่อนไปผมจินตนาการไว้ว่า นั่งรถไปตูตายแน่ๆ ทางต้องโหดสัสๆ
แต่ที่ไหนได้ ทางที่เข้าไปดีกว่าที่คิดไว้มาก อิตาเลี่ยนไทย ไปทำซะเลียบเลย
ตอนนี้ถนนเป็นทางลูกรัง ไม่ได้ขรุขระอะไรมากมาย
เนินช้างร้อง ที่เมื่อก่อนอย่างชัน ตอนนี้อิตาเลี่ยนไทย ไปปลาบซะราบ หดลงมาครึ่งหนึ่ง
จากปากทางพุน้ำร้อนถึงเหมืองประมาณ90โล ใช้เวลาประมาณ3ชั่วโมง