ลิงค์อันเดิม
http://pantip.com/topic/32528937/comment4
สวัสดีประชาชน
คือข้าหายไปนานมาก เกือบครึ่งปีได้นะ
ข้าก็มีภารกิจทำงานทำการ หาเงินจ่ายค่าเทอมไปเรื่อย
แล้วปลายปีที่แล้ว ช่วงเทอมวินเทอร์ ข้าต้องฝึกงานไงเอ็ง
ข้าก็เลยต้องวิ่งรอกหาที่แลนดิ้ง
กะเหรี่ยงอย่างข้า หางานยากมากกกกกก
แต่สุดท้ายก็ได้นะ รอดหวุดหวิด
อีที่ทำงานข้ามันเพิ่งเปิดสาขาใหม่ ข้าเลยต้องทำงานหนักมากกกกกกกกกก
อย่างที่บอก มันถอยหลังไม่ได้แล้วไง เชิดหน้าสู้กับมันเลย
ตอนนี้ข้าก็เป็นเชฟแล้วนะจ๊ะ
ปีหน้าคิดว่าจะกลับไปเปิดร้านขนมที่บ้านเกิด
เด่วข้าจะมาส่งข่าวให้ไปอุดหนุนกัน
นี่งานก็เริ่มซา
พอมีเวลาหายใจหายคอ
ข้าก็เลยได้วันหยุดเยอะขึ้น ( แถวบ้านข้าหิมะตก กะจะมีเวลาไปไถบอร์ดด้วยนะเออ )
ข้ากลับมาเล่าต่อและน้าาาาา
คราวที่แล้วยังอยู่ในคลาสเชฟบี ว่าด้วยเวียนเนอเซอรี่และเชฟทหาร รวมไปถึงเฮอไมโอนี่ในห้องเรียนของข้า
ช่วงแรกๆจะหนักไปทางเลคเชอร์และควิซ
คือบางทีข้าก็ไม่เก็ทนะว่า ทำไมเราต้องมาท่องว่า สารละลายแซนนิไทเซอร์ล้างจานมันมีความเข้มข้นกี่พีพีเอ็ม
หรือ ไข่กับแอปเปิ้ลวางในตู้เย็นที่ตำแหน่งไหน
ทำไมเราถึงวางแอปเปิ้ลบนแผงไข่ไม่ได้ เทือกนี้อ่ะเอ็ง แต่มันมีคะแนนไง ข้าก็ต้องก้มหน้าก้มตาอ่าน
คลาสเชฟบีนี่ควิซมันทุกวัน
ส่งบันทึกสรุปทุกว้น
อ่านไปเลยนะ สามสี่ ชม
ละครนี่ไม่ต้องดูกันละนะ
รวมเวลาหลังเลิกเรียนไปกับการทำการบ้าน รีดเสื้อ ขัดรองเท้า ยาดิยาดิยา ไปละ ตีหนึ่งตีสอง
ตื่นเช้ามาส่งงานอีก
มันไม่ใช่โรงเรียนเชฟแล้วเว่ยยยย
นี่มันค่ายทหารชัดชัด
จากที่พบเชฟลูมี่มา คิดว่า เชฟลูมี่นี่ปูทางมาดีมาก
ไม่งั้นแล้วอาจจะมีการตายเกิดขึ้น เนื่องจากบรูวาวเล่อนี่โหดหาตัวจับยาก
การเดโม่ของเชฟบีนี่เด็กๆต้องมีโน้ตในทุกขั้นตอน และวาดรูปส่ง
เอ็งเริ่มสงสัยเหมือนข้าใช่อ่ะ ว่าตกลงนี่เรียนอะไรกันนะ
ย้ำอีกทีนะ นี่เรียนเป็น Pastry Chef
ทริกเล็กๆน้อยๆ อย่างเช่นว่า เราต้องใส่เกลือก่อนใส่ยีสลงในน้ำ เพราะถ้าใส่ยีสก่อนยีสมันจะไม่จมน้ำดี อะไรแบบนี้อ่ะ
เค้าก็จะเก็บมาถามเวลาเค้าเดินผ่าน
ขนมชิ้นแรก ในคลาสเชฟบีวันนี้คือ
มัฟฟินซูกินี่
ซูกินี่ คือ บวบ
ฮะ อะไรนะ
มัฟฟินบวบ กินได้ป่ะวะ
เอ็งต้องคิดเหมือนข้าแน่ๆว่า บวบอ่ะบวบบบบบ มันจะเอามาทำมัฟฟินได้ไง
ตะนี้
เราก็เอาบวบมาขูดๆ ให้มันเป็นเส้นๆเหมือนชีสไง
แล้วค่อยเอาไปผสมกับอย่างอื่น
ฟังดูง่ายแมะ
ง่ายจะตาย
เอาทุกอย่างมารวมๆกันแล้วก็ตักใส่ถ้วย เข้าเตา อีซี่เว่อวัง
แน่ะ
ถ้ามันง่ายแบบนั้น ข้าไม่เอามาเล่าให้เอ็งฟังหรอก
กะลา โด่ว
กฏคือ
ทุกอย่างต้องเสร็จภายในยี่สิบนาที เพราะนี่คือ Quick Bread
เดโม่จากเชฟกินเวลาสิบห้านาทีเป๊ะ
คนสามคน
ต้องทำให้ขนมพร้อมเข้าเตาในเวลายี่สิบนาที
โอเค กลุ่มข้ามีสามคน ตกลงกัน แบ่งหน้าที่ เพราะถ้าไม่ทัน เราจะไม่ได้แต้มในวันนี้ (ซึ่งจะมีผลต่อการล่าเอ รวมไปถึงการมีชื่อใน Dean's list ด้วย)
Mis En Place (อ่านว่า มิส เอน พลาส) เป็นคีย์เวิร์ดอย่างหนึ่งของการเป็นเชฟ มันคือการเตรียมของให้พร้อม เพี่อเวลาลงมือทำ จะได้ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมา เป็นการประหยัดเวลาด้วย
ได้ยินแว่วๆ จากกลุ่มข้างหน้า
เชฟ คุณยืนนิ่งๆทำไม รอบัสมารับกลับนิวยอร์คเหรอ
กอชชชช ช่างปากคอเราะร้ายเหลือพ่อคุณ
อย่าใส่ส่วนผสมสลับกัน เพราะมันจะส่งผลต่อความนื่มของมัฟฟิน
จริงเหรอวะ
เวลาทำขนมพวกนี้ ง่ายๆเลย เราต้องแยกของแห้ง ของเหลว ไข่ และน้ำตาล
เอาน้ำตาลผสมไข่ ตีด้วยตะกร้อมือ ให้เข้ากัน
แล้วค่อยๆเทของเหลวสลับกับของแห้ง แล้วตะล่อมด้วยไม้พาย ห้ามใช้ตะกร้อมือนะ เดี๋ยวเชฟตีมือหัก
มันจะทำให้มัฟฟินแน่น และมีโพรงอากาศเยอะเกินไป
จ่ะ พ่อคูณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณ
ระหว่างอบมัฟฟิน เราก็ทำความสะอาดไปสิ
ล้างจานไปสิ
มัฟฟินออกมาจากเตา
หอมมากกกกกกกกก
เฮ้ยเอ็ง มันเก๋อ่ะ ออกมาเท่าๆกัน สีสวย น่ากินมาก
ทุกกลุ่มจะทำควิกเบรดคนละอย่าง
มี ซูกินี่ ฟักทอง แล้วก็ซินนาม่อน
อ่ะ
ยัง ออกมาปั๊บ ก็จับวางๆ เป็นกลุ่มๆ เอามาผ่าตัด อนาไลซ์มัฟฟินนะแก
แบบไหนที่เรียกว่าดี
แบบไหนที่ไม่ถูก
เรียกว่าเอามันทุกเม็ดเลยนะ
หลังจากเชือดแบบนิ่มๆ ตัดคะแนนกันให้พรึ่บ
เราก็ต้องมาผสมแป้งเพื่อทำครัวซองในวันพรุ่งนี้
คือการทำขนมพวกครัวซองหรือขนมปัง มันไม่สามารถทำวันเดียวได้
เพราะเราต้องมีเวลา ให้ Relax Dough ให้เนตเซตตัว
เราไม่สามารถเร่งมันได้เลย
ใจเย็นๆ และรอ
เบ้ปากใส่เลย
ข้านี่ตัวใจร้อนเลยนะ จำได้ว่าเวลาทำอะไรต้อง บูมบูม Done !!!
จะมาใจเย็นนี่ยากเลย
แต่ต้องเย็นไง >>> เยือกเย็นสดใส เหมือนน้ำแม่ปิง ~~~~
อ่ะ
พอเตรียมเสร็จ ก็ต้องรีด แป้งใช่อ่ะ
ข้า ต้องเป็นคนรีดแป้งไง
เชฟบี : เชฟพร้อมยัง? เดี๋ยวเราจะเริ่มจากซ้ายไปขวานะ
ข้า : ค่ะ ซ้ายนะคะ
เชฟบี : ค่อยๆปรับลงทีละครึ่งนิ้วนะ แล้วอย่าให้สายพานวิ่งเร็วเกินไปนะ
ข้า : แล้วทำไงอ่ะคะ
เชฟบี : ก็ใช้มือกดเบาๆ เบาๆนะ
ค่ะ กดเลยค่ะ
เอ็งงงงง ข้ากดผิดปุ่ม
โดวของกลุ่มข้าก็บินออกจากสายพานรีดแป้งต่อหน้าต่อตา แล้วหล่นแปะต่อหน้าเชฟ
ข้าก็ชอคดิ
เชฟยังชิลนะ เก็บเศษซากแป้งสาลีไปลงขยะ แล้วก็สั่งให้กลุ่มข้าผสมแป้งใหม่
ข้ารู้สึกผิดมาก เพราะเป็นคนกดปุ่มผิดเองกับมือ
กลัวเชฟด่ามาก
แต่ไม่หวะ
เชฟบอกว่า ไม่เป็นไร เราเรียนรู้จากความผิดพลาด และต่อจากนี้ไปยูจะไม่ทำผิดอีก
ห้องเรียนมีไว้ให้ทำผิด เพื่อที่จะแก้ไขมันได้เมื่อเราออกไปทำงานข้างนอก
เหยดดดดด
เชฟหล่อมากค่ะ
นอกจากจะหน้าตาพิมพ์นายแบบซีเคแล้ว เชฟยังเท่แบบคีนูอายเลยค่ะ
เอาใจหนูไปเลยค่ะเชฟ
หนูเลิกตั้งป้อมเรื่องเชฟจะกินหัวหนูแล้วล่ะ
ขอกอดที
หมดวันด้วยการที่ทีมเมทแซวเรื่อง Flying Dough จนกระทั่งเดินไปขึ้นบัส
ปล. บ้านข้าตอนนี้พายุหิมะเข้า หยุดงานสองสามวันแน่ะ หิมะมันสูงมากเลยอ่ะ น้าววว หนาว
นอนกินลำไยกระป๋องจนท้องอืด
คราวหน้าจะมาเล่าเรื่องครัวซองต่อ
จนกว่าจะพบกันใหม่
บุญรักษาค่ะ
เมื่อข้าจากบ้านนามาเรียนเชฟที่เมืองนอก เฟส III
http://pantip.com/topic/32528937/comment4
สวัสดีประชาชน
คือข้าหายไปนานมาก เกือบครึ่งปีได้นะ
ข้าก็มีภารกิจทำงานทำการ หาเงินจ่ายค่าเทอมไปเรื่อย
แล้วปลายปีที่แล้ว ช่วงเทอมวินเทอร์ ข้าต้องฝึกงานไงเอ็ง
ข้าก็เลยต้องวิ่งรอกหาที่แลนดิ้ง
กะเหรี่ยงอย่างข้า หางานยากมากกกกกก
แต่สุดท้ายก็ได้นะ รอดหวุดหวิด
อีที่ทำงานข้ามันเพิ่งเปิดสาขาใหม่ ข้าเลยต้องทำงานหนักมากกกกกกกกกก
อย่างที่บอก มันถอยหลังไม่ได้แล้วไง เชิดหน้าสู้กับมันเลย
ตอนนี้ข้าก็เป็นเชฟแล้วนะจ๊ะ
ปีหน้าคิดว่าจะกลับไปเปิดร้านขนมที่บ้านเกิด
เด่วข้าจะมาส่งข่าวให้ไปอุดหนุนกัน
นี่งานก็เริ่มซา
พอมีเวลาหายใจหายคอ
ข้าก็เลยได้วันหยุดเยอะขึ้น ( แถวบ้านข้าหิมะตก กะจะมีเวลาไปไถบอร์ดด้วยนะเออ )
ข้ากลับมาเล่าต่อและน้าาาาา
คราวที่แล้วยังอยู่ในคลาสเชฟบี ว่าด้วยเวียนเนอเซอรี่และเชฟทหาร รวมไปถึงเฮอไมโอนี่ในห้องเรียนของข้า
ช่วงแรกๆจะหนักไปทางเลคเชอร์และควิซ
คือบางทีข้าก็ไม่เก็ทนะว่า ทำไมเราต้องมาท่องว่า สารละลายแซนนิไทเซอร์ล้างจานมันมีความเข้มข้นกี่พีพีเอ็ม
หรือ ไข่กับแอปเปิ้ลวางในตู้เย็นที่ตำแหน่งไหน
ทำไมเราถึงวางแอปเปิ้ลบนแผงไข่ไม่ได้ เทือกนี้อ่ะเอ็ง แต่มันมีคะแนนไง ข้าก็ต้องก้มหน้าก้มตาอ่าน
คลาสเชฟบีนี่ควิซมันทุกวัน
ส่งบันทึกสรุปทุกว้น
อ่านไปเลยนะ สามสี่ ชม
ละครนี่ไม่ต้องดูกันละนะ
รวมเวลาหลังเลิกเรียนไปกับการทำการบ้าน รีดเสื้อ ขัดรองเท้า ยาดิยาดิยา ไปละ ตีหนึ่งตีสอง
ตื่นเช้ามาส่งงานอีก
มันไม่ใช่โรงเรียนเชฟแล้วเว่ยยยย
นี่มันค่ายทหารชัดชัด
จากที่พบเชฟลูมี่มา คิดว่า เชฟลูมี่นี่ปูทางมาดีมาก
ไม่งั้นแล้วอาจจะมีการตายเกิดขึ้น เนื่องจากบรูวาวเล่อนี่โหดหาตัวจับยาก
การเดโม่ของเชฟบีนี่เด็กๆต้องมีโน้ตในทุกขั้นตอน และวาดรูปส่ง
เอ็งเริ่มสงสัยเหมือนข้าใช่อ่ะ ว่าตกลงนี่เรียนอะไรกันนะ
ย้ำอีกทีนะ นี่เรียนเป็น Pastry Chef
ทริกเล็กๆน้อยๆ อย่างเช่นว่า เราต้องใส่เกลือก่อนใส่ยีสลงในน้ำ เพราะถ้าใส่ยีสก่อนยีสมันจะไม่จมน้ำดี อะไรแบบนี้อ่ะ
เค้าก็จะเก็บมาถามเวลาเค้าเดินผ่าน
ขนมชิ้นแรก ในคลาสเชฟบีวันนี้คือ
มัฟฟินซูกินี่
ซูกินี่ คือ บวบ
ฮะ อะไรนะ
มัฟฟินบวบ กินได้ป่ะวะ
เอ็งต้องคิดเหมือนข้าแน่ๆว่า บวบอ่ะบวบบบบบ มันจะเอามาทำมัฟฟินได้ไง
ตะนี้
เราก็เอาบวบมาขูดๆ ให้มันเป็นเส้นๆเหมือนชีสไง
แล้วค่อยเอาไปผสมกับอย่างอื่น
ฟังดูง่ายแมะ
ง่ายจะตาย
เอาทุกอย่างมารวมๆกันแล้วก็ตักใส่ถ้วย เข้าเตา อีซี่เว่อวัง
แน่ะ
ถ้ามันง่ายแบบนั้น ข้าไม่เอามาเล่าให้เอ็งฟังหรอก
กะลา โด่ว
กฏคือ
ทุกอย่างต้องเสร็จภายในยี่สิบนาที เพราะนี่คือ Quick Bread
เดโม่จากเชฟกินเวลาสิบห้านาทีเป๊ะ
คนสามคน
ต้องทำให้ขนมพร้อมเข้าเตาในเวลายี่สิบนาที
โอเค กลุ่มข้ามีสามคน ตกลงกัน แบ่งหน้าที่ เพราะถ้าไม่ทัน เราจะไม่ได้แต้มในวันนี้ (ซึ่งจะมีผลต่อการล่าเอ รวมไปถึงการมีชื่อใน Dean's list ด้วย)
Mis En Place (อ่านว่า มิส เอน พลาส) เป็นคีย์เวิร์ดอย่างหนึ่งของการเป็นเชฟ มันคือการเตรียมของให้พร้อม เพี่อเวลาลงมือทำ จะได้ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมา เป็นการประหยัดเวลาด้วย
ได้ยินแว่วๆ จากกลุ่มข้างหน้า
เชฟ คุณยืนนิ่งๆทำไม รอบัสมารับกลับนิวยอร์คเหรอ
กอชชชช ช่างปากคอเราะร้ายเหลือพ่อคุณ
อย่าใส่ส่วนผสมสลับกัน เพราะมันจะส่งผลต่อความนื่มของมัฟฟิน
จริงเหรอวะ
เวลาทำขนมพวกนี้ ง่ายๆเลย เราต้องแยกของแห้ง ของเหลว ไข่ และน้ำตาล
เอาน้ำตาลผสมไข่ ตีด้วยตะกร้อมือ ให้เข้ากัน
แล้วค่อยๆเทของเหลวสลับกับของแห้ง แล้วตะล่อมด้วยไม้พาย ห้ามใช้ตะกร้อมือนะ เดี๋ยวเชฟตีมือหัก
มันจะทำให้มัฟฟินแน่น และมีโพรงอากาศเยอะเกินไป
จ่ะ พ่อคูณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณ
ระหว่างอบมัฟฟิน เราก็ทำความสะอาดไปสิ
ล้างจานไปสิ
มัฟฟินออกมาจากเตา
หอมมากกกกกกกกก
เฮ้ยเอ็ง มันเก๋อ่ะ ออกมาเท่าๆกัน สีสวย น่ากินมาก
ทุกกลุ่มจะทำควิกเบรดคนละอย่าง
มี ซูกินี่ ฟักทอง แล้วก็ซินนาม่อน
อ่ะ
ยัง ออกมาปั๊บ ก็จับวางๆ เป็นกลุ่มๆ เอามาผ่าตัด อนาไลซ์มัฟฟินนะแก
แบบไหนที่เรียกว่าดี
แบบไหนที่ไม่ถูก
เรียกว่าเอามันทุกเม็ดเลยนะ
หลังจากเชือดแบบนิ่มๆ ตัดคะแนนกันให้พรึ่บ
เราก็ต้องมาผสมแป้งเพื่อทำครัวซองในวันพรุ่งนี้
คือการทำขนมพวกครัวซองหรือขนมปัง มันไม่สามารถทำวันเดียวได้
เพราะเราต้องมีเวลา ให้ Relax Dough ให้เนตเซตตัว
เราไม่สามารถเร่งมันได้เลย
ใจเย็นๆ และรอ
เบ้ปากใส่เลย
ข้านี่ตัวใจร้อนเลยนะ จำได้ว่าเวลาทำอะไรต้อง บูมบูม Done !!!
จะมาใจเย็นนี่ยากเลย
แต่ต้องเย็นไง >>> เยือกเย็นสดใส เหมือนน้ำแม่ปิง ~~~~
อ่ะ
พอเตรียมเสร็จ ก็ต้องรีด แป้งใช่อ่ะ
ข้า ต้องเป็นคนรีดแป้งไง
เชฟบี : เชฟพร้อมยัง? เดี๋ยวเราจะเริ่มจากซ้ายไปขวานะ
ข้า : ค่ะ ซ้ายนะคะ
เชฟบี : ค่อยๆปรับลงทีละครึ่งนิ้วนะ แล้วอย่าให้สายพานวิ่งเร็วเกินไปนะ
ข้า : แล้วทำไงอ่ะคะ
เชฟบี : ก็ใช้มือกดเบาๆ เบาๆนะ
ค่ะ กดเลยค่ะ
เอ็งงงงง ข้ากดผิดปุ่ม
โดวของกลุ่มข้าก็บินออกจากสายพานรีดแป้งต่อหน้าต่อตา แล้วหล่นแปะต่อหน้าเชฟ
ข้าก็ชอคดิ
เชฟยังชิลนะ เก็บเศษซากแป้งสาลีไปลงขยะ แล้วก็สั่งให้กลุ่มข้าผสมแป้งใหม่
ข้ารู้สึกผิดมาก เพราะเป็นคนกดปุ่มผิดเองกับมือ
กลัวเชฟด่ามาก
แต่ไม่หวะ
เชฟบอกว่า ไม่เป็นไร เราเรียนรู้จากความผิดพลาด และต่อจากนี้ไปยูจะไม่ทำผิดอีก
ห้องเรียนมีไว้ให้ทำผิด เพื่อที่จะแก้ไขมันได้เมื่อเราออกไปทำงานข้างนอก
เหยดดดดด
เชฟหล่อมากค่ะ
นอกจากจะหน้าตาพิมพ์นายแบบซีเคแล้ว เชฟยังเท่แบบคีนูอายเลยค่ะ
เอาใจหนูไปเลยค่ะเชฟ
หนูเลิกตั้งป้อมเรื่องเชฟจะกินหัวหนูแล้วล่ะ
ขอกอดที
หมดวันด้วยการที่ทีมเมทแซวเรื่อง Flying Dough จนกระทั่งเดินไปขึ้นบัส
ปล. บ้านข้าตอนนี้พายุหิมะเข้า หยุดงานสองสามวันแน่ะ หิมะมันสูงมากเลยอ่ะ น้าววว หนาว
นอนกินลำไยกระป๋องจนท้องอืด
คราวหน้าจะมาเล่าเรื่องครัวซองต่อ
จนกว่าจะพบกันใหม่
บุญรักษาค่ะ