รู้สึกยังไง เมื่อข้างห้องทำกับข้าวกลิ่นหอมฉุย

ผมเป็นเด็กติดห้องที่ไม่ชอบออกไปไหน จะออกจากห้องก็ต่อเมื่อไปเรียน ไปเที่ยว&ช็อปกับแฟน แต่ก็มีบ้างที่ต้องอยู่ห้องทั้งวัน แต่การที่ต้องอยู่ห้องทั้งวันกับตู้เย็นว่างๆที่มีน้ำเปล่าสองสามขวดมันช่างทรมานเหลือเกิน เมื่อข้างห้องทำอาหารกลิ่นตลบอบอวลไม่ซ้ำเมนูแม้แต่วันเดียว ผมชอบนอนเดาว่าวันนี้เค้าทำอาหารอะไรน้า แล้วก็จินตนาการตามไปเรื่อย วันก่อนไก่ทอดกระเทียม จินตนาการไปน้ำลายไหลไป บางวันก็เป็นสปาเก็ตตี้เพราะได้กลิ่นซอสเปรี้ยวๆ วันนี้เป็นกลิ่นกระเพรา ไม่รู้หมูหรือไก่ ผมอยากไปเคาะห้องเค้าแล้วขอร่วมวงกินด้วยมากๆ หอผมอยู่ในซอยลึกมาก เซเว่นและร้านอาหารมันก็ห่างไปเกือบกิโล ผมเลยมักซื้อของมาตุนในตู้เย็นเยอะๆ แต่พอของในตู้เย็นหมดเมื่อไร บวกกับข้างห้องทำอาหารกลิ่นหอมฉุย เมื่อนั้นละ หายนะ ชัดๆ