การทำสมาธิจนจิตตั้งมั่นเป็นอย่างไร?

นายก.ปฏิบัติธรรมด้วยความพอใจ มีความเพียรพยายามอย่างต่อเนื่อง ตั้งใจทำจริงๆ จนเกิดเป็นสมาธิ แต่ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อ เมื่อความรู้สึกเจ็บปวดหายไป รูปกายหายไป ลมหายเหมือนไม่หายใจ รู้สึกว่ากายเบาจิตเบา อิ่มอยู่ในความสุขสงบ และอุเบกขารมณ์ รูป เวทนา ระงับลงในสมาธิจิต แต่ยังมีสัญญา สังขาร วิญญาณอยู่เพราะว่ายังได้ยินเสียงภายนอกอยู่ แต่จิตไม่สนใจในเสียงนั้น รู้สึกเฉยๆ เย็น ร้อน อ่อนแข็ง การรู้จำ แต่อารมณ์มันเฉยๆ เหมือนถูกหมัดเอาไว้ ไม่รู้กำหนดอะไรเพราะไม่มีอะไรจะกำหนด เลยพิจารณาร่างกายเป็นเพียงธาตุสี และนวสี 9 ตั้งแต่ หนัง ขน  เล็บ กระดูก อวัยวะน้อยใหญ่ ยิ่งพิจารณาจิตยิ่งเบาขึ้นเรื่อยๆ จนเหลือแต่จิตที่รู้อารมณ์ จิตไม่สับส่าย นี้มันคืออะไรหนอ ขอรบกวนท่านผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วยขอรับ