เอาสติเข้าไปในสมาธิทำให้เกิดปัญญา

1.สติที่เป็นโลกุตรสติ จะไม่มีตัวตน ให้ผลคนละอย่าง(จิตใจ) กับมิจฉาสติ

ในอากาสจะหาความเป็นเราได้ยาก  ดังนั้นเมื่อสติไปรู้ที่กาย(สมาธิ) จะเห็นว่าจิตที่ไปรู้กายนั้น เบา ว่าง โล่ง เป็นลักษณะของ  อรูปฌานจิต

เป็นการละ สักกายะทิฐิที่เห็นว่าเรา(จิต)เป็นกาย  กายเป็นเรา(จิต) อันเป็นมรรคข้อที่1