เนื่องจากวันนี้ครึ้มอกครึ้มใจอยากเข้าครัวทำขนม(หลังจากที่เห็นเพื่อนๆทำขนมออกมากระตุ้นน้ำย่อยหลายต่อหลายเมนู) แต่ทว่ามีอุปสรรคอยู่นิดนึง คือที่ห้องมีแต่ไมโครเวฟ แล้วผมจะทำขนมอะไรดีละเนี่ย!!!! และแล้วผมก็เข้าไปถามอากู๋กูเกิ้ล ปรากฏว่า เอแคลร์ตรับ ทำเอแคลร์ด้วยไมโครเวฟครับ (น้ำตาจะไหล

) ตกลงวันนี้ทำเอแคลร์กัน
มาดูรูปสำเร็จในเวปกันครับ
แหม่ะ!! เห็นรูปแล้วบอกได้คำเดียวว่า หิว!!!!
งั้นมาเริ่มกันเลย ... ผมก็ลงมือผสมแป้งกวนๆ เทๆ ผสมๆ พักไว้ให้เย็น ตอกไข่ กวนๆ แล้วตั้งทิ้งไว้
แล้วก็เตรียมไส้เอแคลร์กันต่อ เทๆ กวนๆ ผสมๆ ทั้งนม น้ำตาล แป้ง กลิ่น หอมมากกก เหมือนที่เค้าทำขายกันเลย(สารภาพครับว่าแอบคิดไปถึงขั้นเปิดร้าน ขายแฟรนไชส์ไปนู้นแล้ว)
เอาหล่ะ เตรียมของเสร็จหมดแล้วก็เอาแป้งเอแคลร์ออกมาหยอดๆลงบนจาน แล้วก่อนที่จะเอาเข้าไปเวฟ(หยอดออกมาแล้วดูคุ้นๆเหมือนของบางอย่างในห้องน้ำเลยไหมครับ แฮะๆ

)
แล้วก็เอาเข้าไปเวฟ ตั้งเวลาไว้ 5 นาที
.
.
20 วิ ผ่านไป แอบมองลอดเข้าไปเห็นแป้งขยายเท่าลูกปิงปอง(เย่ๆๆๆๆ นี่ครั้งแรกนะเนี่ยะขอบอกๆ พรุ่งนี้ทำขายเลยดีกว่า)
บึ้ม!!! (เสียงประมาณป๊อปคอร์นระเบิดอะครับ) เฮ้ย!!! ผมตกใจมาก มองเข้าไปดูที่ไมโครเวฟ
เฮ้ยยยยย!!! เอแคลร์ระเบิด!!!!
บึ้ม!!! .................................... เอาอีกแล้ววว!!!
แต๊งงง!!!!! ครบ 5 นาที ปรากฏว่า ........
นี่มันคืออัลไล!!!

แผ่นแป้งน้อยฆ่าลูกนี่มันคืออะไร ............ นี่เราทำอะไรลงไป .... แพนเค้ก!!!! มันคือสูตรทำแพนเค้กใช่ไหม!!!! แล้วร้านเบเกอรี่กุล่ะ
สารภาพว่าจิตใจแหลกสลาย อารมณ์เหมือนอยู่กลางทะเลทรายเหลือน้ำอยู่อึกเดียวแต่มีแมงวันตกลงไปตาย อะไรทำนองนั้นเลย(เคยไปทะเลทรายเหรอ - ป่าว ไม่เคย)
พอพลิกดูอีกด้าน แป้งยังเปียกๆอยู่เหมือนยังไม่สุกดี
หลังจากโดนกระทำชำเราทางจิตสำนึก ก็หันไปมองไส้เอแคลร์ที่ทำตั้งไว้ด้วยสายตาอาลัย จะทิ้งก็เสียดาย ลำพังจะกินเปล่าๆรึก็เลี่ยน
เอาวะ!!! ไหนๆก็ไหนๆละ โป๊ะไส้กินมันเลยละกัน
ฮึ่มมมมมมมมมมมมมมม!!!! ดีนะที่อร่อยพอกินได้ ง่ำๆๆๆ
เดี๋ยวอาจจะลองทำแป้งใหม่อีกรอบ ถ้ายังทำออกมาไม่ได้อีก คราวนี้จะไปซื้อเตาอบละครับ ฮึ่มมม!!!
เฟลมาก ครั้งแรกกับเอแคลร์
มาดูรูปสำเร็จในเวปกันครับ
แหม่ะ!! เห็นรูปแล้วบอกได้คำเดียวว่า หิว!!!!
งั้นมาเริ่มกันเลย ... ผมก็ลงมือผสมแป้งกวนๆ เทๆ ผสมๆ พักไว้ให้เย็น ตอกไข่ กวนๆ แล้วตั้งทิ้งไว้
แล้วก็เตรียมไส้เอแคลร์กันต่อ เทๆ กวนๆ ผสมๆ ทั้งนม น้ำตาล แป้ง กลิ่น หอมมากกก เหมือนที่เค้าทำขายกันเลย(สารภาพครับว่าแอบคิดไปถึงขั้นเปิดร้าน ขายแฟรนไชส์ไปนู้นแล้ว)
เอาหล่ะ เตรียมของเสร็จหมดแล้วก็เอาแป้งเอแคลร์ออกมาหยอดๆลงบนจาน แล้วก่อนที่จะเอาเข้าไปเวฟ(หยอดออกมาแล้วดูคุ้นๆเหมือนของบางอย่างในห้องน้ำเลยไหมครับ แฮะๆ
แล้วก็เอาเข้าไปเวฟ ตั้งเวลาไว้ 5 นาที
.
.
20 วิ ผ่านไป แอบมองลอดเข้าไปเห็นแป้งขยายเท่าลูกปิงปอง(เย่ๆๆๆๆ นี่ครั้งแรกนะเนี่ยะขอบอกๆ พรุ่งนี้ทำขายเลยดีกว่า)
บึ้ม!!! (เสียงประมาณป๊อปคอร์นระเบิดอะครับ) เฮ้ย!!! ผมตกใจมาก มองเข้าไปดูที่ไมโครเวฟ
เฮ้ยยยยย!!! เอแคลร์ระเบิด!!!!
บึ้ม!!! .................................... เอาอีกแล้ววว!!!
แต๊งงง!!!!! ครบ 5 นาที ปรากฏว่า ........
นี่มันคืออัลไล!!!
สารภาพว่าจิตใจแหลกสลาย อารมณ์เหมือนอยู่กลางทะเลทรายเหลือน้ำอยู่อึกเดียวแต่มีแมงวันตกลงไปตาย อะไรทำนองนั้นเลย(เคยไปทะเลทรายเหรอ - ป่าว ไม่เคย)
พอพลิกดูอีกด้าน แป้งยังเปียกๆอยู่เหมือนยังไม่สุกดี
หลังจากโดนกระทำชำเราทางจิตสำนึก ก็หันไปมองไส้เอแคลร์ที่ทำตั้งไว้ด้วยสายตาอาลัย จะทิ้งก็เสียดาย ลำพังจะกินเปล่าๆรึก็เลี่ยน
เอาวะ!!! ไหนๆก็ไหนๆละ โป๊ะไส้กินมันเลยละกัน
ฮึ่มมมมมมมมมมมมมมม!!!! ดีนะที่อร่อยพอกินได้ ง่ำๆๆๆ
เดี๋ยวอาจจะลองทำแป้งใหม่อีกรอบ ถ้ายังทำออกมาไม่ได้อีก คราวนี้จะไปซื้อเตาอบละครับ ฮึ่มมม!!!