ปุถุชนอวิชชามีอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยหายไปจากจิต

ทิฏฐิความเห็นว่าขาดสูญเช่นนั้นเป็นสังขาร อธิบายด้วยความเห็นว่าดังนี้ เมื่อพิจารณาถึงเหตุของ สังขาร คือ อวิชชา จึงได้รู้ถึงเหตุและผล เพราะว่า สังขาร ไม่ใช่ตัวตน ... ปุถุชนย่อมไม่ตามเห็นรูป โดยความเป็

ตัณหาที่แท้จริง คือ จิต...!!! (ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร)เล่ม 6/หน้า45/บรรทัด15 พระไตรปิฎก และอรรถกถาแปล ชุด91 เล่ม มหามกุฏราชวิทยาลัในพระบรมราชูปถัมภ์ ฉบับ พ.ศ.2525 //ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้แลเป็นทุกขส

เอกสารนี้เป็นการวิเคราะห์แหล่งที่มาของหลักธรรมจากแนวคิด "สัพพูปธิปฏินิสสัคโค ตีขันธ์ 5 ในแตกก็พอ" โดยมีใจความสำคัญสรุปได้ดังนี้: อุปธิ 2 เพลิงกิเลส (อุปาทาน) – เมื่อละความยึดมั่นถือมั

บทความต่อไปนี้มาจากการค้นคว้าและสรุปจากการพูดคุยผ่าน ChatGPT ผมไม่ยืนยันและตัดสินว่าผิดหรือถูก แต่อยากชวนเพื่อนๆมาร่วมอภิปรายประเด็นนี้กันครับ บทความ: “สังคายนา–อรรถกถา–และวิธีพิจาร

อัลกอริทึมของการภาวนา เป็นอย่างไร           วันนี้ มาชวนคิดชวนคุย  เรื่อง ภาวนาครับ บางท่าน อาจว่า ผมชอบแสดงความคิดเห็นแบบนึกเอาเอง อันที่จริง ผมก็นำ

​พอภาวนาจนจิต โยกบนฟลอซ้ายขวาซ้าย โดยไม่ต้องกังวลเรื่องท่าทางแล้ว แต่ทำไมมันยังต้องอนุโลมไปตาม ความกตัญญูอยู่ด้วย ทำไมถึงไม่หยุดไม่จบไม่พอ ยังต้องอนุโลมวิบากไปตามความกตัญญูอยู่ ไม่งั้นความเสียดแทงก็ยั

ในภาวะที่พ้นกองขันธ์ไป ขันธ์ก็เป็นแค่วิบาก อวิชชา งั้นแสดงว่า อรหันต์ก็ยังทำอะไรที่เป็นเดียรถีย์ได้อยู่น่ะสิครับ อีกอย่าง คนที่บูชาผี ไม่นับถือพุทธ ก็สามารถเป็นอรหันได้เหมือนกัน