อวิชชา (ปฎิจจสมุปบาท) (กองทุกข์)

ผ่านตามาหลายกระทู้แล้ว เห็นเถียงกันพร่ำแต่ว่า เราเกิดตรงส่วนไหนของปฏิจจฯ บ้างก็ว่านามรูป บ้างก็ว่าชาตะ ......ไอ้ที่หนักไปกว่านั้น ขนาดเอาเรื่องมดลูกรังไข่มาเถียงกัน ยกมามาหมดไม่ว่าจะสเปอร์ ตัวอ่อน ทาร

ปฏิจจสมุปบาทในแบบขณะจิต หรือขณะจิตเดียวอะไรเนี่ย มีตัวอย่างให้ดูไหมครับ จากอภิธรรมขอสักตัวอย่างหนึ่ง ถ้ามาจากพระสูตรขอแบบที่เริ่มด้วย พระพุทธเจ้าตรัสว่า ...เราจักแสดงปฎิจจสมุปปบาท ...แล้วแสดงไม่ครบ

ในกระบวนการรับรู้ของมนุษย์ ทุกเสี้ยววินาทีมีการทำงานของจิตที่ซับซ้อนเกิดขึ้น จุดที่สำคัญที่สุดจุดหนึ่งซึ่งเป็นรอยต่อระหว่าง "โลกภายนอก" กับ "โลกภายในจิตใจ" คือสิ่งที่เรียกว่า "

คำว่า ภพ หมายถึง ความมีความเป็นที่จิตสร้างขึ้นจากอวิชชา คือจิตจะสร้างความรู้สึกว่ามีตนเองขึ้นมาด้วยความโง่ที่ไม่รู้ความจริงว่าแท้จริงมันไม่ได้มีตนเองอยู่จริง ส่วนคำว่า ยถึง เมื่อการสร้างภพแก่กล้าหรือ

การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง เวทนา (ความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อผัสสะกระทบอายตนะ) และ ตัณหา (ความทะยานอยาก) เป็นแกนหลักของการทำความเข้าใจอริยสัจ 4 และหลักปฏิจจสมุปบาท 1. โดยอนุโลม (Anuloma - ลำดับกา

บทนำ แนวคิดที่ว่า "ถิรสัญญาเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสติ" (ถิระสัญญา อุปัฏฐานะการะณัง สะติสสะ) เป็นหลักการสำคัญที่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างองค์ธรรม ๒ ประการ คือ สัญญา (Perception/Memory) และ สติ (

คำอธิบายเรื่องหนทางสายกลางนี้เป็นหลักธรรมสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระมหากัจจานะะ ซึ่งเป็นการชี้ให้เห็นการดำเนินชีวิตและทัศนคติที่หลีกเลี่ยงสุดโต่ง 2 ประการ 1. หนทางสายกลางตามบทสนทนาของพระพุทธเจ้า

ความจริงแท้ เป็น กลศาสตร์ทางกายภาพ​ เป็นเพียง การก่อสร้างของ อนุภาคสสาร ก่อสร้าง จนมี กลไกที่เป็นจิตใจ ขึ้นมา โดยอนุภาคสสาร เริ่มต้น คือ อวิชชาธาตุ​(ธาตุเกิดดับเริ่มต้น) ตามกฏ อิทัปปัจจยตา “ภาว