เมื่อการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตได้เริ่มขึ้น...

###เพิ่งเห็นว่า ลืมใส่คำว่า "ตอนจบ" ไปในชื่อกระทู้ แหะๆชื่อเลยไปเหมือนกับกระทู้แรกเปะเลย ขอโทษทีค่ะ###

ถึงไหนแล้วๆ ขอมาตั้งกระทู่ใหม่นะคะ  เนื้อหาเหลือไม่มาก แต่คาดว่าเราจะพาออกนอกเรื่องซะมาก อิอิ

ใครจะอ่านตอนแรกเชิญที่นี่เลยจ้า
http://pantip.com/topic/30182658/comment92

แอบตื่นเต้นไม่เคยแยกกระทู้ เหอๆ

    ถัดจากสวนอินทผาลัม เราได้นั่งรถไปที่ภูเขาอูฮุด ระหว่างทางยังมีแอ่งน้ำนองให้ได้เห็นบ้างเนื่องจากฝนที่เทลงมาตอนเช้าตรู่
แต่ตอนนี้เริ่มสายแล้ว แสงแดดก็เริ่มทำหน้าที่ แผดเผารุนแรง  เห็นแดดแล้วแหยงเลยค่ะ ดีว่าหยิบแว่นดำมาด้วย
ที่นี่เคยเป็นสมรภูมิรบที่สำคัญ ในสมัยท่านนบีมุฮำหมัด
มีหลุมฝังศพของบรรดามุสลิมที่ศรัทธาและยังมีท่านฮัมซะร่วมฝังอยู่ที่นั่นด้วย  
เราไปเยี่ยมหลุ่มศพ กล่าวให้สลามและกล่าวขอพรให้ท่านเหล่านั้น  

...สงครามได้ผ่านไปแล้ว แต่เราควรศึกษาและเรียนรู้ ไว้เป็นอุทาหรณ์ สอนตัวเอง คนรุ่นก่อนเค้าเสียสละ เคยอยู่ เคยลำบากแค่ไหน
ลองย้อนกลับมามองดูตัวเราเองบ้าง ว่าตอนนี้เราสบายกว่าพวกเค้าแค่ไหน
แล้วเราทำอะไรให้มีคุณค่าต่อตัวเอง ต่อสังคม และต่อศาสนาบ้าง...

จุ๊ๆ ข้อตกลงเหมือนเดิม ไม่มีดราม่านะคะ ไปดูรูปกันดีกว่าเนอะ



ท้องฟ้าสดใสเชียวค่ะ


หลังกำแพงรั้วนั้นเป็นหลุมฝังศพค่ะ


เนินนี้คาดว่าจะเป็นเนินที่พลธนูประจำอยู่ 50 นาย


รอบๆมีของขายอยู่บ้างค่ะ มีหินสีๆ เรียกว่าอะไรบ้างก้ไม่ทราบ


มีใครทราบบ้างว่าเจ้านี่คืออะไร   เราก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ฮ่าาา หน้าตาแปลกๆเลยถ่ายมา
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่