ครอบครัวให้ตังแต่....

แนะนำตัวนะครับผมกีฟอายุ 17 ปี ตอนนี้ผมต้องการเล่าเรื่องปัญหาที่ผมเผชิญยุตอนนี้ คือครอบครัวผมอะในบ้านที่ผมยุมี 3 คน ย่า ผม น้า พ่อแม่ผมเสีย แล้วปัญหาคือเวลาที่ผมมีปัญหากับย่าผมจะชอบแก้ตัวให้ตนเองแต่ทุกครั้งย่าจะชอบบอกว่าผม เป็นเด็กเถียงคนเลี้ยงดูตั้งแต่เกิด เด็กนรก คือแกว่าแบบนี้ทุกครั้งที่ผมเถียงอะ แล้วผมจะชอบเข้าในห้องนอนและล็อคประตูเพื่อไปร้องแล้วทีนี้ ลุง อะที่รู้ว่าผมทำย่าเดือดแกจะบังคับให้ผมเปิดล็อกเพื่อที่แกจะได้คุยผม คือแบบบทสนทนาเบื่อมากแบบ "กีฟบ่าวก็รู้ว่าย่าเป็นยังงี้ แกเลี้ยงเทอมา โตแล้วเลิกทำได้แล้ว" ย่อละเนื้อหาสำคัญประมาณนี้ แต่ถ้าไปตอนผมยังร้องไห้ คือแกคอมโบมาแบบ จะร้องทำไม คือแกทำทุกครั้งที่เรามีปัญหา คือผมไม่เข้าใจทำไมต้องกดดันเพิ่มขณะที่ผมดิ่ง คือที่เขาไปร้องในห้องเพื่อสงบอารมณ์ตนเองเฉยๆ คือผมไม่เคยตะคอกตะโกน วาจาหยาบ หรือทำลายร่างกาย ทำลายข้าวของในบ้าน(ยกเว้นของที่เป็นของผม) คือแบบจากเครียดยุล่ะ เป็นเครียดหนักกว่าเดิม หลังๆนี้มาแย่ขึ้นๆ แต่บทเดิมๆ คือเวลาผมมีปัญหาผมเลยไม่ชอบถามคนในครอบครัวเลย ส่วนใหญ่ชอบคิดเองแก้เอง ร้องเอง ในห้อง เวลาเคลียดก็เล่นโทรศัพท์นี้แหละ
แต่แน่นอนยิ่งเล่นท.ศ ยิ่งแย่ ย่ายิ่งดุ ลุงยิ่งด่า คือการเรียนผมดีนะคือดีมากๆด้วย งานบ้านก็ทำ แต่ไม่เข้าใจทำไมต้องด่าในการกระทำที่สร้างความสุขของผมด้วย
มันเลยเปลี่ยน mind set ผม คือ เงินคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต คือผมรู้ว่ามันแย่ที่คิดงั้นแต่แบบ ครอบครัวมีตังให้ใช้อย่างเดียว คือสิ่งที่ผมคิดว่าดีที่สุดแล้วสำหรับครอบครัว คือผมไม่ต้องการไรมากเลย ขอแค่ความใจเย็นในบทสนทนาตอนผมเศร้า รับฟังแต่/ม่ตัดสิน หรือแค่ให้คำแนะนำดีๆ คือครอบครัวผมขี้เดือดมากไม่เคยใจเย็นไม่เคยขอโทษ ตอนพูดกับผมเลยด่าอย่างเดียว ถามอย่างเดียว ตอนร้องไห้ผมคงตอบเป็นคนจิตใจปกติได้แหละเออ คือไม่มีอะไรที่ดีแล้ว ยกเว้นเงิน คืออยากออกทำงานหาเงินมากๆ พาททามก็ดี แต่แกเราไม่ได้จนและบังคับให้ผมไม่ต้องทำ หรือแค่ออกจากบ้านก็ดีแล้ว คือตอนนี้ผมมองบ้านว่าไม่เชฟโชนแล้วสำหรับใจผม ผมเครียดผมเล่าให้ใครฟังไม่ได้เลย ผมเลยมาลงที่กระทู้นี้
ผมไม่รู้จะพิมไรละ ขอความเห็นหน่อยว่า ผมคือปัญหา
หรือ ครอบครัวคือปัญหา สามารถแนะนำได้นะครับ ขอบคุณครับ