ผู้รู้ ออกมาจากจิต
ผู้รู้ ดูจิตเจ้าของ
จิต อันหนึ่ง ผู้รู้ อันหนึ่ง
ผู้รู้ จะตามดูจิต ผู้รู้ จะเกิดปัญญา
จิตคือ...
ความนึกคิด ผู้รู้ เหมือนเจ้าของควาย
จิต คือควาย หรืออารมณ์ หรือต้นข้าว
จิต ถ้าพบอารมณ์ ก็จะแวะไป
ถ้าพบอารมณ์อีก มัน...ก็แวะไปอีก
ถ้าถูกอารมณ์ มันจะเข้าจับทันที
เมื่อมันเข้าจับ ผู้รู้...ต้องสอน
ต้องพิจารณาว่า...มันดี ไม่ดี อธิบายเหตุผลให้มันฟัง มันไปจับสิ่งอื่นอีก...
อธิบายให้มันมีเหตุมีผล จนมันทิ้ง...
จิต เมื่อมันนิ่ง...คือปกติของมัน
ถ้ามันเคลื่อนปุ๊บ ก็เป็นสังขาร
ยินดี ก็เป็นสังขาร ยินร้าย ก็เป็นสังขาร
มันอยากไปโน่น ไปนี่ ก็เป็นสังขาร
ถ้าไม่รู้...เท่าสังขาร ก็วิ่งตามมัน
เมื่อจิตเคลื่อนที่เมื่อใด...
ก็เป็นสมมุติสังขาร ท่านจึงให้พิจารณาสังขาร คือจิต มันเคลื่อนไหวนั่นเอง...
เมื่อมันเคลื่อนออกไป ก็เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
อวิชชา เป็นปัจจัยให้เกิดสังขาร
สังขาร เป็นปัจจัยให้เกิดวิญญาณ
อะไรที่เกิดมาจากผู้รู้...อันนี้! เมื่อผู้รู้
รู้ตามเป็นจริง ของจิต หรือเจตสิก เหล่านี้
จิต ก็ไม่ใช่เรา...
สิ่งเหล่านี้...มีแต่ของทิ้งทั้งหมด
ไม่ควรเข้าไปยึด หมายมันทั้งนั้น
มรรค...
เป็นหนทางที่จะดำเนินเข้าไป
ผล...
คือความสงบเกิดขึ้น นั่น! เป็นจุดที่ต้องการ
เมื่อถึงความสงบ อันนี้แล้ว...ไม่มี...อะไรจะทำ
พระศาสดา...
จึงให้ละ...จะเป็นอะไรก็ไม่ต้องกังวล
อันนี้! เป็นปัจจัตตังแล้วจริงๆ"
หลวงพ่อชา สุภัทโท
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี
หลวงพ่อชาสอนดูจิต
ผู้รู้ ดูจิตเจ้าของ
จิต อันหนึ่ง ผู้รู้ อันหนึ่ง
ผู้รู้ จะตามดูจิต ผู้รู้ จะเกิดปัญญา
จิตคือ...
ความนึกคิด ผู้รู้ เหมือนเจ้าของควาย
จิต คือควาย หรืออารมณ์ หรือต้นข้าว
จิต ถ้าพบอารมณ์ ก็จะแวะไป
ถ้าพบอารมณ์อีก มัน...ก็แวะไปอีก
ถ้าถูกอารมณ์ มันจะเข้าจับทันที
เมื่อมันเข้าจับ ผู้รู้...ต้องสอน
ต้องพิจารณาว่า...มันดี ไม่ดี อธิบายเหตุผลให้มันฟัง มันไปจับสิ่งอื่นอีก...
อธิบายให้มันมีเหตุมีผล จนมันทิ้ง...
จิต เมื่อมันนิ่ง...คือปกติของมัน
ถ้ามันเคลื่อนปุ๊บ ก็เป็นสังขาร
ยินดี ก็เป็นสังขาร ยินร้าย ก็เป็นสังขาร
มันอยากไปโน่น ไปนี่ ก็เป็นสังขาร
ถ้าไม่รู้...เท่าสังขาร ก็วิ่งตามมัน
เมื่อจิตเคลื่อนที่เมื่อใด...
ก็เป็นสมมุติสังขาร ท่านจึงให้พิจารณาสังขาร คือจิต มันเคลื่อนไหวนั่นเอง...
เมื่อมันเคลื่อนออกไป ก็เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
อวิชชา เป็นปัจจัยให้เกิดสังขาร
สังขาร เป็นปัจจัยให้เกิดวิญญาณ
อะไรที่เกิดมาจากผู้รู้...อันนี้! เมื่อผู้รู้
รู้ตามเป็นจริง ของจิต หรือเจตสิก เหล่านี้
จิต ก็ไม่ใช่เรา...
สิ่งเหล่านี้...มีแต่ของทิ้งทั้งหมด
ไม่ควรเข้าไปยึด หมายมันทั้งนั้น
มรรค...
เป็นหนทางที่จะดำเนินเข้าไป
ผล...
คือความสงบเกิดขึ้น นั่น! เป็นจุดที่ต้องการ
เมื่อถึงความสงบ อันนี้แล้ว...ไม่มี...อะไรจะทำ
พระศาสดา...
จึงให้ละ...จะเป็นอะไรก็ไม่ต้องกังวล
อันนี้! เป็นปัจจัตตังแล้วจริงๆ"
หลวงพ่อชา สุภัทโท
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี