ไม่พ้นน้ำจิ้มที่เป็นน้ำจิ้มลูกชิ้นแบบพริกปั่นสูตรทำเองซึ่งไม่ใช่น้ำจิ้มลูกชิ้นแบบสมัยนี้ที่เป็นแบบอุตสาหกรรมหรือที่เรียกว่าน้ำจิ้มพริกเผาสมัยก่อนนั้นจะเป็นน้ำจิ้มสูตรพริกปั่นเองก็จะมีความเปรี้ยวเผ็ดแซ่บอยู่ในตัวพร้อมกับเครื่องเคียงก็คือแตงกวานั่นเองเอกลักษณ์อีกอย่างนึงที่หาดูได้ยากในสมัยนี้ก็คือหม้อแขกบางร้านก็ยังมีอยู่แต่บางร้านก็ไม่มีแล้วเป็นหม้อแค่พร้อมกับที่กั้นลมเข้าไฟสี่เหลี่ยมๆเล็กๆอยู่ใต้หม้อเพราะท่อเสร็จแล้วก็จะเอา ลวดที่ห้อยมานั้นเกี่ยวขึ้นมาแล้วก็แขวน ลูกชิ้นมีมากมายให้เลือกแต่ทีเด็ดที่สุดของร้านนี้เป็นไอเทมแรร์ ที่คนยุคเก่าชอบกินกันนั้นก็คือ ไส้กรอกพันธุ์เบคอนซึ่งสมัยก่อนนั้นมาละ 20 ก็ถือว่าแพงมากในระดับ 10-20 ปีที่แล้วถ้ามา 20 ถือว่าแพงมาก แล้วก็มีไส้กรอกให้มากมาย วันนี้เราจะมาสอนภาพเก่าๆนั้นกันหลายๆคนก็คงจำได้ ไม่ว่าภาพนั้นอาจจะดูไม่เหมือนของจริงแต่ก็ภาพประมาณนี้ของเขาประมาณนี้เรามาดูภาพกันเผื่อใครจะรำลึก แล้วใครชอบกินไส้กรอกอะไรกันบ้างในร้านศรีไทยสำหรับผมนั้นเลยที่หนึ่งคือเบคอนรองลถ้ามาพูดถึงเรื่องร้านไส้กรอกสีไทยนั้น ร้านมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างธรรมดาๆที่มีตู้กระจกมีลูกชิ้นเรียงรายอยู่มากมาย แต่ที่เด็ดที่สุดของร้านนี้ก็คือคงจะหนีงมาก็คือ

ไส้กรอก
ร้านลูกชิ้นทอดในตำนานศรีไทย ชื่อนี้ใครๆก็เคยได้ยินสำหรับคนยุคเก่าๆ