O พรเทวัญ .. O

0 ริ้วภูษา, นวลลออเหมือนต่อเรื่อง
ผ่านย่างเยื้องรูปโฉมล้อมโลมขวัญ
เยี่ยงสายน้ำเลี้ยวไหลล้อมไพรวัลย์
โอบไอชื้นลูบพรรณร่วมกันมา
0 สายน้ำโอบสิงขรซอกซอนเลี้ยว
อีกร่างเปรียววางรอยดั่งคอยท่า
ขจีแห่งหิมวัลย์ล้อมพรรณิการ์
เมื่อฉันทาไหววูบผ่านรูปนั้น
0 สมาธิตรงหน้าก็คา-ค้าง
กับเยื้องย่างโน้มเหนี่ยวให้เหลียวหัน
การณ์จะทำกรรมบทก็หมดพลัน
ไปกับฝันผู้ประสิทธิ์จริตจรงค์
0 เพชรฤาพลอย, รูปนิมิตประสิทธิ์สร้าง
เหลือบแสงสูรย์, ก้าวย่างของร่างหงส์
รอสายตากอปรรู้จับคู่ผจง
ยอแสงส่งเหลี่ยมผกายให้ปรายมอง
0 เริ่มแล้วหรือ .. บทกรรมแห่งธรรมชาติ
ดั่งพิณพาทย์ผสานรับการจับจ้อง
มรคา .. ลาดรับประคับประคอง
เพียงเพื่อต้องเยื้องย่างลงกลางทรวง
0 กระโปรงดำเสื้อขาวเนตรวาววับ
เหมือนจะดับแจ่มแจ้งของแสงสรวง
นิ่งงันด้วยประภาพที่ทาบทวง
แล้วคอยเหนี่ยวคอยหน่วงเยี่ยงบ่วงรั้ง
0 กระทบรูปกระแทกใจ .. ย่อมใจนี้
รมยาดุษณีก็ชี้สั่ง
ประโลมงามลามทรวงทุกช่วงภวังค์
อ่อนหวานก็ประดังประเดพร้อม
0 ฤาเนียนแก้มนวลนั้นจักกั้นขวาง
แทรกปล่อยวาง .. เวียนทยอยเฝ้าคอยกล่อม
ผมปลิวปลาย .. ฤาพิถีประนีปะนอม
การยินยอมพร้อมใจอีกใจนั้น ?
0 ยินยอมให้อ่อนหวานได้ผ่านสู่
จิตรับรู้แล้วใจต้องไหวสั่น
เพิ่มอารมณ์จดจ่อร่ำรอกัน
ผูกเป็นพันธะคดีจากนี้ไป
0 สูรย์แลจันทร์ลับลาชั่วนาที
เมื่อราศีราวจะฉุดพิสุทธิ์พิสัย
ที่ร่มรื่นมรคาผู้อาลัย
รับสองใจร่วมวางก้าวย่างลง !
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo&month=27-11-2025&group=239&gblog=17