ช่วงนี้เราเจอหลายเหตุการณ์ที่มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้เลย
ทั้งเรื่องงาน เรื่องคน หรือแม้แต่เรื่องเล็ก ๆ อย่างโทรศัพท์ติดต่อใครบางคนไม่ได้
ตอนแรกก็หงุดหงิดมาก รู้สึกว่า “ทำไมต้องมาเจอแบบนี้อีก”
แต่พอเวลาผ่านไปสักพัก... เรากลับนั่งคิดได้ว่า
จริง ๆ แล้วเรา ควบคุมเหตุการณ์ไม่ได้เลย
สิ่งเดียวที่อยู่ในมือเราคือ “อารมณ์” ของตัวเองตอนนั้นต่างหาก
บางครั้งสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ไม่ใช่ปัญหา แต่คือ “ปฏิกิริยา” ที่เรามีต่อปัญหานั้น
เราเลือกได้ว่าจะหงุดหงิด โวยวาย หรือจะหายใจลึก ๆ แล้วมองมันอีกมุมหนึ่ง
พอเริ่มฝึกแบบนี้บ่อย ๆ ก็เหมือนหัวใจเรามีภูมิคุ้มกันมากขึ้น
ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เจ็บ ไม่โกรธ
แต่เราจะ “ไม่หลงอยู่ในอารมณ์นั้นนานเกินไป”
ทุกวันนี้เวลาอะไรไม่เป็นไปตามแผน
เราพูดกับตัวเองเบา ๆ ว่า
“เอาเถอะ... ควบคุมสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ แต่เราควบคุมตัวเองได้”
มันอาจไม่ได้แก้ปัญหาได้ทันที
แต่ช่วยให้เรายังยิ้มได้ในวันที่อะไร ๆ ก็ไม่เป็นใจ
เราควบคุมสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ แต่ควบคุม ‘อารมณ์’ ตอนมันเกิดได้
ทั้งเรื่องงาน เรื่องคน หรือแม้แต่เรื่องเล็ก ๆ อย่างโทรศัพท์ติดต่อใครบางคนไม่ได้
ตอนแรกก็หงุดหงิดมาก รู้สึกว่า “ทำไมต้องมาเจอแบบนี้อีก”
แต่พอเวลาผ่านไปสักพัก... เรากลับนั่งคิดได้ว่า
จริง ๆ แล้วเรา ควบคุมเหตุการณ์ไม่ได้เลย
สิ่งเดียวที่อยู่ในมือเราคือ “อารมณ์” ของตัวเองตอนนั้นต่างหาก
บางครั้งสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ไม่ใช่ปัญหา แต่คือ “ปฏิกิริยา” ที่เรามีต่อปัญหานั้น
เราเลือกได้ว่าจะหงุดหงิด โวยวาย หรือจะหายใจลึก ๆ แล้วมองมันอีกมุมหนึ่ง
พอเริ่มฝึกแบบนี้บ่อย ๆ ก็เหมือนหัวใจเรามีภูมิคุ้มกันมากขึ้น
ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เจ็บ ไม่โกรธ
แต่เราจะ “ไม่หลงอยู่ในอารมณ์นั้นนานเกินไป”
ทุกวันนี้เวลาอะไรไม่เป็นไปตามแผน
เราพูดกับตัวเองเบา ๆ ว่า
“เอาเถอะ... ควบคุมสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ แต่เราควบคุมตัวเองได้”
มันอาจไม่ได้แก้ปัญหาได้ทันที
แต่ช่วยให้เรายังยิ้มได้ในวันที่อะไร ๆ ก็ไม่เป็นใจ