ปล.คนไข้มีค่าสายตาสั้น ซ้าย ~550+-, ขวา(ก่อนผ่า) ~450+- และมีเอียง คนไข้ใช้แว่นสายตาโปรเกรสซีฟเลนส์ เริ่มมีสายตายาวร่วมด้วยตามวัย
ความเดิมตอนที่แล้วจบที่คุณหมอนัดตรวจติดตามตาตอน 14 วัน โรงพยาบาลรัฐฯ จะมีการให้เข้าคิวและจนท.พยาบาลจะวัดความดันตาและวัดการมองเห็นซึ่งคนไข้ก็แจ้งทุกครั้งว่าการมองเห็นในตาข้างที่ผ่าจะเห็นแสงกระจายเป็นวงวง มองระยะไกลไม่ชัดเห็นชัดกลางและการมองใกล้ก็เห็นภาพซ้อนและเหลือค่าเอียง จนท.บันทึกก่อนส่งคนไข้ขึ้นตรวจกับคุณหมอและให้แจ้งคุณหมอ ในครั้งนี้คนไข้ก็เก็บความสงสัยเรื่อง "ตาดำโต" ถามคุณหมอและคำตอบของหมอก็คือ "หมอไม่ได้พูด หมอจำไม่ได้(หนึ่งวันหมอพบคนไข้มากอาจจะจำไม่ได้ว่าพูดกับใคร/อะไรบ้าง แต่หลังผ่าเปิดตาหนึ่งวัน คำพูดหมอคนไข้จำได้อยู่แล้ว) อาการต่าง ๆ คนไข้แจ้งหมอแต่ที่สุดหมอพูด "ตอนนี้สายตาของคนไข้คือดีและดีกว่าหมออีก" แล้วให้คนไข้กลับบ้านหยอดยาต่อและน้ำตาเทียม ซึ่งหมอให้หยอดตั้งแต่ 12/2(วันเก็บค่าสายตา) "เหมือนวัวหายแล้วค่อยล้อมคอก" เรื่องที่พีคสุดต่อจากนี้คืออาการที่ตามมาหลัง 14 วัน(ต้องบอกเลยว่าคนไข้ดูแลหลังผ่าตัดคือดีมากมีวินัยในการหยอดยาและปฏิบัติตามทุกขั้นตอนหลังผ่าต้อ แผลดี แต่ทำไมการมองเห็นเป็นแบบนี้?) ช่างน่ากลัวมาก การมองเห็นในลักษณะนี้เริ่มรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน การทำงานของเลนส์หลายระยะเป็นเลนส์คุณภาพที่ราคาแพงและมีลักษณะเป็นวงวงเริ่มปรากฏ ในขณะที่อยู่ในที่แสงมาก ดวงตาจะปรับเห็นชัดแต่พอเข้าบ้านซึ่งแสงธรรมชาติภายในบ้านลดลงดวงตาปกติคนเราจะปรับการมอง แต่เลนส์นี้จะมีการลดการมองเห็นเป็นระยะขึ้นอยู่กับแสง แล้วมองไกลไม่ชัดสมองที่ไหนจะปรับได้เก่งแบบนั้น คือการใช้ชีวิตทรมานมาก เหมือนอยู่ในโลกมิติพิศวง คนไข้ต้องเปิดไฟภายในบ้านให้สว่าง พอตกกลางคืนความน่าสพึงกลัวมาเยือน จากที่คิดว่าจะผ่าต้อข้างซ้ายที่มีค่าสายตาอยู่ มาเจอตาขวาแบบนี้? มีคนไข้ท่านไหนอยากไปต่อบ้าง? ก็พักไว้ก่อนซิ มาถึงตอนกลางคืนที่เป็นจุดเริ่มต้นของอาการแพนิค (ซึ่งตลอดช่วงชีวิตมาถึง 63 ปีคนไข้มีสุขภาพจิตดี และไม่เคยคิดเรื่อง ฆตต.เลย คนไข้เป็นคนที่แอนตี้ยาช่วยหลับ แต่เคยได้รับยาจากแพทย์ช่วงโควิดติดบ้าน 0.5 mg./เม็ด) คนไข้เริ่มเคลิ้มที่จะหลับ สมองและดวงตาจะมองเห็นวงเลนส์ในตาและเริ่มเห็นแสงสะท้อนกระจายเหมือนเห็นโคมกลมกระจกตามสถานบันเทิง สมองคนเราฉลาดมันสร้างการปกป้องสิ่งที่มองเห็นในตา คนไข้ตกใจช็อคสุดขีดจนสะดุ้งเหมือนตกจากที่สูง(อาการนี้คนไข้มาติดตามหลังจากป่วยแพนิค+ซึมเศร้า) ตอนนั้นคนไข้รู้สึกได้เลยว่าอาการขนลุกเหมือนที่คนเห็นผีในซีรี่ย์เป็นอย่างไร คนไข้ตื่นลืมตาเปิดไฟก็เห็นแสงไฟจากหลอดไฟกระจายอีก OMG.ชีวิตฉัน นี่มันคืออะไร? จากคืนแรกคนไข้ก็หยิบยาช่วยหลับมาทานและเป็นมาเรื่อย ๆ วนไปมา จนก่อนจะครบวันนัดตรวจหนึ่งเดือน
จะมาเล่าต่อ ep.3 นะ
?ep 2 ความโชคร้ายหลังผ่าต้อกระจก?
ความเดิมตอนที่แล้วจบที่คุณหมอนัดตรวจติดตามตาตอน 14 วัน โรงพยาบาลรัฐฯ จะมีการให้เข้าคิวและจนท.พยาบาลจะวัดความดันตาและวัดการมองเห็นซึ่งคนไข้ก็แจ้งทุกครั้งว่าการมองเห็นในตาข้างที่ผ่าจะเห็นแสงกระจายเป็นวงวง มองระยะไกลไม่ชัดเห็นชัดกลางและการมองใกล้ก็เห็นภาพซ้อนและเหลือค่าเอียง จนท.บันทึกก่อนส่งคนไข้ขึ้นตรวจกับคุณหมอและให้แจ้งคุณหมอ ในครั้งนี้คนไข้ก็เก็บความสงสัยเรื่อง "ตาดำโต" ถามคุณหมอและคำตอบของหมอก็คือ "หมอไม่ได้พูด หมอจำไม่ได้(หนึ่งวันหมอพบคนไข้มากอาจจะจำไม่ได้ว่าพูดกับใคร/อะไรบ้าง แต่หลังผ่าเปิดตาหนึ่งวัน คำพูดหมอคนไข้จำได้อยู่แล้ว) อาการต่าง ๆ คนไข้แจ้งหมอแต่ที่สุดหมอพูด "ตอนนี้สายตาของคนไข้คือดีและดีกว่าหมออีก" แล้วให้คนไข้กลับบ้านหยอดยาต่อและน้ำตาเทียม ซึ่งหมอให้หยอดตั้งแต่ 12/2(วันเก็บค่าสายตา) "เหมือนวัวหายแล้วค่อยล้อมคอก" เรื่องที่พีคสุดต่อจากนี้คืออาการที่ตามมาหลัง 14 วัน(ต้องบอกเลยว่าคนไข้ดูแลหลังผ่าตัดคือดีมากมีวินัยในการหยอดยาและปฏิบัติตามทุกขั้นตอนหลังผ่าต้อ แผลดี แต่ทำไมการมองเห็นเป็นแบบนี้?) ช่างน่ากลัวมาก การมองเห็นในลักษณะนี้เริ่มรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน การทำงานของเลนส์หลายระยะเป็นเลนส์คุณภาพที่ราคาแพงและมีลักษณะเป็นวงวงเริ่มปรากฏ ในขณะที่อยู่ในที่แสงมาก ดวงตาจะปรับเห็นชัดแต่พอเข้าบ้านซึ่งแสงธรรมชาติภายในบ้านลดลงดวงตาปกติคนเราจะปรับการมอง แต่เลนส์นี้จะมีการลดการมองเห็นเป็นระยะขึ้นอยู่กับแสง แล้วมองไกลไม่ชัดสมองที่ไหนจะปรับได้เก่งแบบนั้น คือการใช้ชีวิตทรมานมาก เหมือนอยู่ในโลกมิติพิศวง คนไข้ต้องเปิดไฟภายในบ้านให้สว่าง พอตกกลางคืนความน่าสพึงกลัวมาเยือน จากที่คิดว่าจะผ่าต้อข้างซ้ายที่มีค่าสายตาอยู่ มาเจอตาขวาแบบนี้? มีคนไข้ท่านไหนอยากไปต่อบ้าง? ก็พักไว้ก่อนซิ มาถึงตอนกลางคืนที่เป็นจุดเริ่มต้นของอาการแพนิค (ซึ่งตลอดช่วงชีวิตมาถึง 63 ปีคนไข้มีสุขภาพจิตดี และไม่เคยคิดเรื่อง ฆตต.เลย คนไข้เป็นคนที่แอนตี้ยาช่วยหลับ แต่เคยได้รับยาจากแพทย์ช่วงโควิดติดบ้าน 0.5 mg./เม็ด) คนไข้เริ่มเคลิ้มที่จะหลับ สมองและดวงตาจะมองเห็นวงเลนส์ในตาและเริ่มเห็นแสงสะท้อนกระจายเหมือนเห็นโคมกลมกระจกตามสถานบันเทิง สมองคนเราฉลาดมันสร้างการปกป้องสิ่งที่มองเห็นในตา คนไข้ตกใจช็อคสุดขีดจนสะดุ้งเหมือนตกจากที่สูง(อาการนี้คนไข้มาติดตามหลังจากป่วยแพนิค+ซึมเศร้า) ตอนนั้นคนไข้รู้สึกได้เลยว่าอาการขนลุกเหมือนที่คนเห็นผีในซีรี่ย์เป็นอย่างไร คนไข้ตื่นลืมตาเปิดไฟก็เห็นแสงไฟจากหลอดไฟกระจายอีก OMG.ชีวิตฉัน นี่มันคืออะไร? จากคืนแรกคนไข้ก็หยิบยาช่วยหลับมาทานและเป็นมาเรื่อย ๆ วนไปมา จนก่อนจะครบวันนัดตรวจหนึ่งเดือน
จะมาเล่าต่อ ep.3 นะ