*** เพราะความแน่นอนโลกนี้...ไม่มีจริง ***

* กาลพร่างามความฝันอันสวยสด
จางสลดเลือนหม่นบนกลีบหมอง
ถวิลหอมพร้อมชื่นหวนคืนครอง
อย่าหมายปองล้วนสิ่ง...เกินจริงเลย

* แสงตะเกียงหรี่แล้วมิแคล้วดับ
เคยวาววับสว่างเด่นชัดเจนเผย
ค่อยหม่นมัวสลัวเลือนคลุมเคลื่อนเอย
หทัยเคยรื่นรมย์...โทรมซมเซา

* บันทึกงานคร่ำคร่าคราวางซ้อน
ล้วนบทกลอนกานท์กลั่นในวันเก่า
สื่องานศิลป์จินตนาการนับนานเนา
คงไร้เงาผู้อ่าน...ตามวารแปร

* สัจจธรรมนำเห็นเป็นวัฏฏะ
หมดวาระย่อมสลายเกินใดแก้
ปลดปล่อยใจไร้พันธนา หา ต้องแคร์
เพราะความแน่นอนโลกนี้...ไม่มีจริง