กรุ่นอายอวลยวนถวิลมิสิ้นสร่าง
กลีบบอบบางบานแย้มแต้มหยาดใส
น้ำค้างพราววาววับจับกลางใจ-
เกสรไล้ชโลมต้องละอองนวล
รำเพยลมฉมรื่นชื่นนาสา
แทรกอุราเร้ารึงคะนึงหวน
แนบจุมพิตชิดพร้อมถนอมนวล
มิลามลวนรุกเร่งเกรงช้ำรอย
เคลียพยอมดอมวนกมลมาด
กลับมิอาจหยุดยั้งพลั้งใจปล่อย
รสสุคนธ์กมลปลิวหวามหวิวลอย
พาเคลิ้มคล้อยล่องลิบทิพย์มาลี
เวียนชมมวลไม้ดอกออกสะพรั่ง
มินับครั้งคอยหาคราบานคลี่
รอน้ำค้างพร่างไล้ในราตรี
โลมฤดีดื่มด่ำยามดมดอม
๐๐๐ กรุ่นอายอวลยวนถวิลมิสิ้นสร่าง ๐๐๐