อาจจะยาวนิดนึงนะคะ อยากได้คำแนะนำจริงๆ (เราอายุ16น้องชายอายุ13) เริ่มแรกคือพ่อกับแม่เราแยกทางกันช่วงประมาณเราอยู่ประถมต้นตอนนั้นก็เห็นภาพพ่อแม่ด่ากันคำหยาบ โยนของ พังประตูมาตลอด ไปเที่ยวกันแบบครบ4คนตั้งแต่ที่เราจำได้น่าจะไม่ถึง10ครั้ง (ด่ากันระหว่างทางทุกครั้ง) ปัจจุบันเราอยู่กับน้องชายกับแม่ พ่อทำงานอยู่ที่อื่นนานๆทีมาบ้าน (มาเฉพาะตอนแม่ไม่อยู่) น้องเราเริ่มใช้ความรุนแรง,ใช้คำหยาบกับคนในบ้านมากขึ้น,คุยกับแม่ว่ากู ถ้าตอนโมโหหน่อยก็จะเรียก อี-(ชื่อแม่) ปีที่แล้วตอนแม่ขับรถไปส่งที่โรงเรียนจำไม่ค่อยได้แล้วว่าแม่กับน้องทะเลาะกันเรื่องอะไร แต่น้องทั้งใช้เท้าถีบหัวแม่ (น้องนั่งเบาะหลัง เรานั่งเบาะหน้าข้างคนขับ) จิกหัวแม่ ด่าหยาบคาบมากๆ อีกะxรี่บ้าง เบอร์ตองบ้าง สัตว์ทุกชนิด โง่ ฯลฯ พอเราห้ามก็ด่าเราว่ากะxรี่ ตั้งแต่วันนั้นเรารักมันไม่ลงอีกเลย เหมือนใจมันไม่อยากรักแล้ว เคยพยายามเปิดใจทำเป็นลืม มองมันใหม่หลายครั้ง ทุกวันนี้แม่กับน้องทะเลาะกันเกือบทุกวัน จนแม่ไม่คุยกับน้องเลย จะฝากเราคุยตลอด วันหยุดน้องจะไม่ลงจากห้อง เปิดแอร์เล่นเกมตะโกนด่าเพื่อนเสียงดังอยู่บนห้องตัวเอง แต่แม่รักน้องมากๆ จะทำข้าวไปให้ไปเคาะประตูแล้วก็โดนด่ากลับมาว่า ไม่ต้องเsือก ทุกครั้ง บ้างครั้งถ้าน้องหงุดหงิดจากเกมก็จะเปิดประตูออกมาด่า ทุบตีแม่ ชี้หน้าด่าจนแม่ต้องกราบน้องก็จะน้ำลายใส่ พอแม่ร้องไห้น้องก็ด่าว่าสำออย ขู่ว่าถ้าโทรไปฟ้องยายกูจะk่าให้ตาย เป็นแบบนี้บ่อยมากๆ ถ้าวันหยุดไหนแม่ไม่อยู่บ้านมันจะเปิดแอร์ล็อคห้อง พอหิวก็ลงมากินพวกขนมปัง (ไม่ยอมกินข้าวที่แม่ทำ) แล้วก็เปิดแอร์อยู่ข้างล่าง โดยที่บนห้องตัวเอง เปิดประตู,เปิดแอร์ทิ้งไว้ เปิดไฟ,โคมไฟ เปิดพัดลมอีก เราก็ทำเป็นหลับหูหลับตา ตามปิดให้ตลอดแล้วก็เตือนว่าให้ปิด เป็นแบบนี้ติดกันมาหลายเดือนแล้ว (เป็นแบบนี้ทุกวันที่เป็นวันหยุด วันไหนมีเรียนพิเศษก็ไม่ค่อยจะไป จนแม่ต้องให้เลิกเรียนหลายคอร์สหลายที่) พอเราเตือนเชิงบ่นๆหน่อย มันก็เงียบแล้วทำหน้าตาโมโหใส่เราทุกครั้ง บางครั้งก็ด่ากลับมาว่ายุ่งkวยไร ทำน้องนั้น พ่อเราเป็นคนใจดีแต่ชอบให้ท้ายน้อง แต่ก่อนน้องเลยชอบอยู่กับพ่อแล้วสองคนนั้นก็ร่วมกันด่าแม่ แต่ตอนนี้พ่อแก่ลงมาก ทำอะไรก็ช้า เหมือนน้องจะรำคาญแล้วตอนนี้ก็ด่าพ่อไปอีกคนแล้ว ญาติๆเรารู้เรื่องหมดทุกคนแนะนำให้แม่เลิกสนใจน้อง แต่แม่ก็ร้องไห้แล้วบอกว่าทำไม่ลง รักน้องมากๆทุกครั้ง ถ้าเราเข้าไปปลอบแม่แม่ก็บอกว่าเราไม่เข้าใจหรอก ชีวิตเรามีหน้าที่แค่กิน นอน เรียน พอเราไม่ปลอบแม่ก็บอกว่าโลกนี้ไม่มีใครให้ปรึกษา ถ้าร้องไห้จะน้ำตาเป็นสายเลือดตรงนั้นคงไม่มีใครสนใจ วันนี้เสาร์5ทุ่ม แม่เราก็ไม่กลับบ้านตั้งแต่วันศุกร์ไม่ได้ทำข้าวทิ้งไว้ แต่เมื่อตอนบ่ายๆก็ด่ากับพ่อในไลน์ครอบครัว จริงๆมีอีกเยอะแต่เป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆถ้าเทียบกับเรื่องนี้ค่ะ ถ้าเราพิมพ์ช่วงไหนงงๆต้องขอโทษด้วยนะคะ ขอคำแนะนำทุกคนทีขอบคุณมากๆค่ะ