คืนวันศุกร์ ครอบครัวใหญ่มานั่งร่วมกินอาหารเย็นกัน แล้วก็ใครเอ่ยขึ้นมา ว่าพรุ่งนี้วันเสาร์ พวกเราไปเที่ยวกันดีไหม ปล่อยเด็กๆไว้บ้าน ให้พ่อๆได้ดูแลบ้าง
ไม่มีเสียงไหนปฎิเสธ แถมมีคำถามต่อว่า จะไปไหน ไปยังไง ออกกี่โมง แล้วก็เลยนั่งจัดทริปกันร่วมชั่วโมง
ผลสรุป ปุบปับทริป คือ ไม่ขับรถ อยากนั่งสบายๆ นั่งรถไฟไปฉะเชิงเทรา เพราะมีรถไป-กลับ หลายขบวนมาก ใช้เวลาเดินทาง แค่ ชั่วโมงกว่า แถมมีรถสาธารณะในจังหวัดฉะเชิงเทราเดินทางไปแต่ละจุดง่าย และสะดวกมาก
6 :10 ออกจากบ้านขึ้นรถไฟฟ้าลงสถานีดอนเมือง
6 :47 ขึ้นรถไฟจากดอนเมือง ลงหัวลำโพง
8 :00 ขึ้นรถไฟจากหัวลำโพง ลงสถานีฉะเชิงเทรา
9 :30 ถึงสถานีฉะเชิงเทรา ขึ้นรถโดยสารสาธารณะ ไปตลาดท่าไข่ กินข้าวไก่สับ ร้านเจ๊เล็ก
10:30 เสร็จจากอาหารเช้า เดินทางไป ตลาดบ้านใหม่ 100 ปี ชม ชิม ช้อป ตามอัธยาศัย
13:00 กินอาหารกลางวัน เสร็จแล้วเดินทางไปไหว้พระวัดโสธร ใช้เวลาตามสบาย
ขากลับ จับรถไฟให้ทัน ขบวน 16:20 หรือ 17:37 ก็ตามสะดวก
ออกบ้านกันแต่เช้าตรู่ มาขึ้นรถไฟที่สถานีหัวลำโพง สมาชิกทุกคนรู้สึกเหมือนย้อนวัยกลับไปเป็นเด็ก สมัยที่แม่เคยพาเดินทางท่องเที่ยวโดยรถไฟกัน
บรรยากาศชานชาลารถไฟหัวลำโพง แม้จะไม่คึกคักเหมือนก่อน แต่ยังมีมนต์เสน่ห์เช่นเดิมสำหรับพวกเรา

ซื้อตั๋วราคา 13 บาท/คน แล้วก็รีบขึ้นรถไฟ ที่จอดรอ ออกตรงเวลา นั่งรถไฟมองวิวข้างทางเพลินๆ 9.30 ก็ถึงสถานีฉะเชิงเทราละ
แค่เดินออกจากอาคารสถานี ก็เจอรถสองแถวมาจอดรถผู้โดยสารในเขตสถานีรถไฟหลายคันเลย ส่งเสียงตะโกนเรียกผู้โดยสารว่ารถคันไหนจะไปไหน ราคาค่าโดยสารก็ติดให้เห็นชัดเจน 10 บาทเอง ถ้าใครจะไปไหว้พระวัดโสธรก็สามารถขึ้นได้เลย
แต่จุดหมายแรกของพวกเราคือจะไปกินข้าวไก่สับเจ๊เล็ก ตลาดทรัพย์สินท่าไข่ เพราะออกมากันแต่เช้า ยังไม่ได้กินอะไรเลย เราต้องขึ้นรถสองแถวสีขาวคาดเหลือง ซึ่งไม่ได้เข้ามาจอดรอในสถานี ต้องเดินไปรอป้ายรถเมล์ แค่เดินออกนอกรั้ว ก็อยู่หน้าสถานีนั่นละ รอสักครู่เดียวรถก็มา ค่าโดยสารคนละ 8 บาท
แต่เมื่อถึงตลาดท่าไข่ เราก็ต้องผิดหวัง เพราะร้านเจ๊เล็กปิด ร้านข้างๆ ก็น่ารักมากๆ ให้ข้อมูลว่าเจ๊เล็กปิด 3 วันเพราะเขามีงานบุญที่อื่น เคว้งละสิ ผิดแผนกันเลยเดินออกมารอขึ้นรถสองแถวสายเดิมไป ตลาดบ้านใหม่100 ปี แทน (รถสายนี้ จากสถานีรถไฟ ผ่าน ตลาดท่าไข่ และผ่านตลาดบ้านใหม่ 100 ปี)

จากตลาดท่าไข่ นั่งมาสัก 10 นาทีได้ ก็ถึงตลาดบ้านใหม่ 100 ปี ตลาดนี้จะเปิด เสาร์-อาทิตย์ เท่านั้น
เดินเข้ามาก็เจอเลย ร้านนี้ คนขายอัธยาศัยดีมากๆ ยื่นให้ชิมเลย ชิมก่อนๆ ไม่ชอบไม่ต้องซื้อไป กำลังหิวๆกันทุกคน ไม่มีใครขัดเลย จิ้มใส่ปากแล้วเคี้ยว แล้วก็ควักเงินจ่ายกัน คุณภาพอาจไม่ได้เทียบเท่ากับฮ๊อยจ๊อที่ใส่ปูเยอะเจ้าดังๆ ราคาสูงๆ แต่เขาก็อร่อยใช้ได้ สมควรกับราคา

ฮ๊อยจ๊อปูในรูปลักษณ์ที่คุ้นตา และฮ๊อยจ๊อกุ้ง รูปทรงแบนคล้ายทอดมันกุ้ง กินร้อนๆอร่อย
แค่กลับหลังหันจากร้านฮ๊อยจ๊อ ก็เจอร้านกาแฟร้านนี้ กลิ่นกาแฟเขาหอมมากๆ สมาชิกบอกเข้าไปๆ เลยนั่งกินกาแฟและฮ๊อยจ๊อกันในร้านไปเลย

มีติดใจกาแฟ ร้านก็มีขายให้ซื้อกลับบ้านได้นะ
เดินอิ่มออกจากร้านกาแฟ แค่ 3 ก้าว ก็เจอร้านนี้ อยู่เยื้องตรงข้ามกัน ร้านนี้อร่อยมากๆ อาหารมีทุกชนิด อยากกินอะไรก็สั่งได้หมด อร่อยและราคาเป็นมิตร แต่พวกเราอิ่มกาแฟกันแล้ว ตั้งใจจะเดินชมตลาดให้ย่อยแล้วจะกลับมากินแน่นอน (แต่ขากลับออกมาก็ไม่ได้กินอีก เพราะเวลานั้นคนเต็มโต๊ะ ต้องรออาหารตามคิว สมาชิกก็เลยลงมติให้ไปวัดเลยละกัน อดอีกละ 55)
จากร้านกาแฟ ก็เป็นทางหลักของตลาด แต่ป้ายหน้าซอยเล็กๆ จากทางหลัก ทำให้พวกเราสะดุดตา ต้องเดินไปดูบรรยากาศ คือร้านอาหารติดริมน้ำเลย สมาชิกบ่นกันว่า ทำไมพวกเราถึงกินฮ๊อยจ๊อกับกาแฟกันเต็มพุงก่อนนะ

เดินไปตามทางหลักของตลาดใหม่ 2 ข้างทางเดิน ก็เต็มไปด้วยของกินวางเรียงราย ขนมชั้นบางเตยก็ขึ้นชื่อว่าอร่อยนะ

ควักเงินออกมารอเลย มีอะไรๆให้จับจ่ายตลอดเส้นทางละ

เดินมาถึงสะพานปูน ที่เป็นทางเดินเชื่อมต่อเดินข้ามแม่น้ำ ก็เจอชมรมรำวงพื้นบ้าน หยุดพักตาดูรำสวยๆงามๆ กันหน่อย บริเวณนี้ลมพัดผ่านเย็นสบายมากๆ

บ้านไม้ไทย รำไทย วิถีชีวิตไทย

ใกล้ๆ ชมรมรำวงฯ เห็นมีป้ายข้อความ ติดต่อนั่งเรือชมวิถีชีวิตละแวกริมน้ำได้ แต่ไม่ได้ถามราคา

เดินต่อไป หนทางยังอีกยาวไกล ใครนำเงินติดตัวมาน้อย มีให้กู้ยืม คิดดอกเท่าต้นละกัน 55
เห็นขนมนี้แล้วนึกถึงที่พังงา สมาชิกควักเงินจ่ายอีกแล้ว ร้านนี้เขาก็ทำไป อบไป ขายไป กลิ่นหอมๆ ใครจะไปอดใจไหว

มีทั้งไส้เค็ม ไส้หวาน

เดินต่อจร้า ยังมีอีกเยอะร้าน
[CR] นั่งรถไฟไปฉะเชิงเทรา เที่ยวตลาดบ้านใหม่100ปี ไหว้พระวัดโสธร
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้