นิยายศาสนา เรื่อง มุสลีมะห์ผู้โดดเดี่ยวแค่เพียงดุนยา (ตอนที่ 8: การคืนกลับสู่เส้นทาง)

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นในยามเช้าตรู่ ซาฮาราลืมตาขึ้นช้าๆ เธอรู้สึกเหนื่อยล้าเหมือนมีบางสิ่งหนักอึ้งอยู่ในใจ

 

ช่วงเวลาที่ผ่านมา เธอถูกทดสอบมากมาย ทั้งจากสังคม ความคิดของคนรอบตัว และแม้แต่ความสงสัยที่เกิดขึ้นในใจของเธอเอง

 

เธอลุกขึ้นจากที่นอน  ทำการอาบน้ำละหมาด จัดแจ้งตัวเอง แล้วเดินไปยังที่ละหมาด เธอคุกเข่าลง ก้มลงสูญูด(ก้มศีรษะสูญูดจรดพื้น)ด้วยหัวใจที่อ่อนล้า

 

“โอ้ พระองค์ ได้โปรดนำทางข้าพระองค์ไปสู่สิ่งที่ถูกต้อง”

 

หยดน้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบงัน

 

ความสับสนที่กัดกินหัวใจ

 

ซาฮารารู้ดีว่าศรัทธาของเธอไม่เคยสั่นคลอน แต่เมื่อเธอถูกตั้งคำถามซ้ำๆ มันทำให้เธออดไม่ได้ที่จะสงสัย

 

“ฉันทำถูกแล้วใช่ไหม?”

 

เธอคิดถึงคำพูดของริฟฟานที่เคยถามว่าเธอไม่อยากลองใช้ชีวิตแบบคนอื่นๆ ดูบ้างหรือ?

 

เธอคิดถึงสายตาของคนที่มองเธอเหมือนเป็นคนแปลกแยก

 

เธอคิดถึงความเหนื่อยล้าที่เกิดขึ้นจากการต้องอธิบายความเชื่อของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า

 

เธอถอนหายใจลึก มองไปที่คัมภีร์อัลกุรอานที่วางอยู่ข้างตัว ก่อนจะค่อยๆ เปิดมันขึ้นมา

 

คำตอบจากพระองค์

 

ขณะที่เธออ่านผ่านตัวอักษรอาหรับที่แสนคุ้นเคย จู่ๆ ดวงตาของเธอก็ไปหยุดอยู่ที่โองการหนึ่ง

 

“และจงแจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้ที่อดทน”

 

เธออ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง

 

“ฉันรู้แล้ว… ฉันต้องอดทนและเข้มแข็ง”

 

เธอค่อยๆ วางมือบนหน้าอก สูดลมหายใจลึก เธอไม่ได้เดินคนเดียว เพราะพระองค์ทรงอยู่กับเธอเสมอ

 

การกลับคืนสู่เส้นทาง

 

ซาฮาราลุกขึ้นยืนด้วยความรู้สึกที่ต่างไปจากเดิม เธอรู้สึกเหมือนได้รับพลังบางอย่างจากข้างใน

 

เธอละหมาดด้วยความสงบกว่าครั้งไหนๆ และดุอาอ์(ขอพร)​ให้พระองค์ประทานความมั่นคงแก่เธอ

 

“โอ้ พระองค์ ข้าพระองค์ขอมอบชีวิตไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ โปรดช่วยนำทางข้าพระองค์ให้มั่นคงในศรัทธาด้วยเถิด”

 

หลังจากละหมาดเสร็จ เธอนั่งอยู่ตรงนั้นครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมา เป็นรอยยิ้มแห่งความเข้าใจ

 

เธอเข้าใจแล้วว่าเส้นทางแห่งศรัทธานั้นไม่มีที่สิ้นสุด มันเต็มไปด้วยบททดสอบและการเรียนรู้ แต่ตราบใดที่เธอยึดมั่นในพระองค์ เธอจะไม่มีวันหลงทาง

 

พบกับริฟฟานอีกครั้ง

 

วันต่อมา ซาฮาราเดินไปตามทางเดินในมหาวิทยาลัย เธอรู้สึกถึงความสงบในใจที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน

 

“ซาฮารา!”

 

เธอหันไปตามเสียงและเห็นริฟฟานยืนอยู่ เขายิ้มให้เธอเหมือนเคย แต่ครั้งนี้เขาดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางอย่างที่เปลี่ยนไป

 

“เธอดูมีพลังขึ้นนะ”

 

ซาฮารายิ้มเล็กน้อย “เพราะฉันเข้าใจตัวเองมากขึ้นแล้ว”

 

ริฟฟานพยักหน้า “ฉันดีใจที่ได้เห็นเธอเป็นตัวของตัวเองจริงๆ”

 

เธอมองเขาแล้วกล่าวด้วยเสียงหนักแน่น

 

“ฉันจะยังคงเดินในเส้นทางนี้ต่อไป ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหนก็ตาม”

 

ริฟฟานเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มออกมา

 

“ฉันเคารพในสิ่งที่เธอเชื่อ และฉันหวังว่าเธอจะประสบความสำเร็จในเส้นทางนี้”

 

ซาฮารายิ้มตอบ ขณะที่ลมพัดผ่านเธอเบาๆ

 

นี่ไม่ใช่จุดสิ้นสุดของการเดินทาง แต่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเส้นทางที่มั่นคงกว่าที่เคย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่