คุณคิดว่า ทำไมบางคนถึงเลือก “ไม่พูด” แทนที่จะเล่าออกมาตรง ๆ?


"แบกความเงียบ"
(Carry the Silence)

ใต้เงาไม้ใหญ่หน้าบ้านเก่า
มีเก้าอี้หนึ่งตัวเงียบเหงา
และชายชราผู้ไม่เอ่ยเรื่องราว
มีเพียงแววตาเล่าความหลัง

เด็กน้อยถาม — ตาเคยร้องไห้ไหม
เขาเพียงยิ้ม ไม่ตอบอะไร
แล้วเอื้อมมือวางบนหัวเบา ๆ
“บางคำถาม ไม่ต้องมีคำตอบ”

วันเวลาพัดผ่านเหมือนลมเย็น
เด็กเติบโตในเมืองที่ไม่คุ้นเคย
เธอกลับมาในวันที่ไม่มีใครเอ่ย
เก้าอี้ไม้ยังอยู่...แต่คนหายไป

บันทึกหนึ่งหน้า หล่นใต้เงาไม้
“อย่าฟังแค่เสียง ให้ฟังความเงียบด้วย”
เธอนิ่งงัน น้ำตารินร่วงลงผืนดิน

เพิ่งเข้าใจคำที่ไม่เคยพูด
ไม่ใช่ทุกคนจะเล่าเรื่องด้วยปาก
บางคนเล่าด้วยการเงียบและการอยู่
และผู้ที่ฟังเป็น — คือผู้รู้

ว่าความเงียบนั้น...ไม่เคยว่างเปล่า

⌛ข้อคิดจากเรื่อง:
การเข้าใจ ไม่ใช่การถามให้หมดเปลือก
แต่คือการอยู่กับความเงียบของใครบางคน
โดยไม่รู้สึกว่ามันน่าอึดอัด

หรือบางที...ความเงียบก็คือภาษาที่ลึกที่สุดของใจ

------------------------------------------------------------------------

แล้วคุณล่ะ เคย “เข้าใจใครบางคน” โดยที่เขาไม่ต้องพูดอะไรไหม? รู้สึกอย่างไรในตอนนั้น?

📌ภาพและข้อมูลจาก # FB : วันนี้ต้องดีกว่าเมื่อวานครับผม https://web.facebook.com/profile.php?id=61566853895723
     #จงเติบโตในทุกๆวัน
     #ชีวิตเล่มเล็ก I หน้า 3
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่