"อั่งถ่อก้วย/อั่งก๋วยท้อ" สองรุ่น

กระทู้สนทนา

เรื่องเล่าจากผู้สูงอายุ อาหารจีน อาหารและขนมมงคล อาหาร เคล็ดลับก้นครัว

ตีสี่ครึ่ง ฟ้ายังมืดตื๋อ บรรยากาศเงียบกริ้บ อาตั่วแจ้ปลุกแม่นันพาเดินมาหยุดที่ตึกแถวหลังหนึ่ง พร้อมเคาะเรียกเบาๆ ประตูเหล็กม้วนถูกเปิดเชื้อเชิญเราสองคนเข้าไปดูสองแม่กำลังลูกทำ "อั่งถ่อก้วย" ที่บ้านเราสั่งไว้ แม่นันยอมลุกมาตีสี่เพื่อเก็บภาพมาเขียนบทความให้แฟนๆโดยเฉพาะค่ะ

"เล็กรู้มั้ย..บ้านเราสั่งอั่งก๋วยท้อจากเพื่อนบ้านคนนี้เกือบห้าสิบปีแล้วนะ ตั้งแต่สมัยแม่เรายังอยู่ ก็สั่งจากเจ้านี้ไหว้อาป๊ะ(คุณพ่อ)ประจำ มาห่างไปสองสามปีช่วงโควิดที่หยุดไป ทำให้เราต้องไปหาซื้อที่ตลาดน้อยไง" อาตั่วแจ้เล่าให้แม่นันฟังระหว่างสองแม่ลูกเพื่อนบ้าน (ชู้ปี) กำลังเก็บตัวไส้กูฉ่ายให้เข้าไปอยู่ในแผ่นแป้งอันบางเฉียบที่ถูกกรุอยู่ในแม่พิมพ์ไม้โบราณ เพื่อนบ้านคนนี้อายุรุ่นเดียวกับอาตั่วแจ้ โตมาด้วยกันชรามาพร้อมกัน เจอหน้ากันเช้านี้เล่าถึงความหลังกันอย่างสนุกสนาน

"อ๋อ..อ๋อ..ความอร่อยของอั่งก๋วยท้อที่กินมาตั้งแต่เด็ก คือฝีมือเพื่อนบ้านคนนี้นี่เอง

เช้ามืดนี้จึงได้เห็นกระบวนการที่แสนจะดั้งเดิมตั้งแต่แม่พิมพ์ไม้โบราณสามขนาดที่ใช้มาหลายสิบปี จนตอนนี้แม่พิมพ์ไม้ขนาดกลางเริ่มฟ้องว่าถูกใช้งานหนักมากจนต้องขอเกษียณไปก่อน

แป้งสีชมพูน้ำหนักไม่กี่สิบกรัมถูกบรรจงกรุลงในพิมพ์ไม้ลายอักษรจีนก่อนตัวไส้กุ้ยช่ายจะถูกตักใส่ มีความพยายามในการเก็บตัวไส้ให้อยู่ภายในแผ่นแป้งอันน้อยนิดนี้ให้ได้ จากนั้นค่อยๆแต่งขอบมุมแป้งให้เป็นสันตามพิมพ์ เพื่อเวลานึ่งออกมาแล้วหน้าขนมจะได้นูนสวยไม่แบนเรียบ

"ตัวไส้ไม่เท่าไหร่ยังเตรียมล่วงหน้าได้ แต่ตัวแป้งต้องทำใหม่ๆทุกเช้า แป้งใหม่แป้งเก่าก็มีผลในการห่อนะคะพี่นัน" ลูกสาวมาม้าเติมแป้งนิ่มๆเพื่อปิดให้มิดตัวไส้ พร้อมอธิบายให้แม่นันฟัง พูดถึงแป้งใหม่ เข้าใจเลยว่าเป็นอุปสรรคในการตวงน้ำขณะนวดมาก เหมือนข้าวเก่าข้าวใหม่ที่เวลาหุงจะใช้น้ำมากน้อยต่างกัน

"จับตรงมุมขนมอีกนิดลูก" มาม้าพูดเบาๆกับลูกสาว

แม่นันสังเกตสองสาว (อาตั่วแจ้และเพื่อนเค้า) ยืนห่อขนมไปคุยไป ไม่ยอมนั่งเลย

"มาม้า ทำไมไม่นั่งทำแบบลูกสาวละคะ ยืนอย่างนี้เมื่อยแย่ เดี๋ยวขาจะบวมเอานะ" แม่นันอดเป็นห่วงไม่ได้

"ก็เพราะเคยนั่งนานๆนี่ล่ะ พอลุกขึ้นยืนเข่ามันพลิกทันที ตั้งแต่นั้นมาไม่นั่งเลย กลัวพิการ ยืนสบายกว่า ไม่เมื่อยหรอก" มาม้าตอบ

"เห็นมั้ย เห็นมั้ย ทีนี้เข้าใจพี่เธอรึยังว่าทำไมถึงชอบยืน ไม่แก่บ้างไม่มีทางรู้หรอก" อาตั่วแจ้เสริมทันที

"อะอะ..ยอมแล้ว ยอมคนชิราแล้ว"

"สาวๆห่อเสร็จ ต่อไปเป็นหน้าที่ผมแล้วครับ" ลูกเขยมาม้ายกถาดขนมไปวางบนลังถึงที่น้ำกำลังเดือดพล่าน "น้ำต้องเดือดถึงๆครับพี่นัน ใช้เวลานึ่งพักหนึ่ง เพราะวันนี้มีหลายขนาดในซึ้งเดียวกัน"