ภาวนานั้นต้องมีทั้งฌานและญาน ภาวนาที่เริ่มจากฌานนั้นช้ามาก หรือ อาจทำไม่ได้เลย ภาวนาจะให้เกิดฌานและญานเร็ว ให้ทั้งฌานและญานเกิดได้พร้อมกันไป ด้วยการให้มี “ผู้ดู” ขึ้นมาก่อน มีผู้ดูเกิดได้เ

แรงดึงดูดของโลก ทำให้จิตติดอยู่กับภพ พิสูจน์ง่ายๆหากมีฌาน จิตจะถูกยกขึ้น จากปลายเท้ายกขึ้นไปทะลุหัว “แยกรูปนามได้” หากฌานตก จิตก็ตก ภาวนาดิ่งลงมาfeaturingกับอาการ แยกไม่ออก ความรู้สึกเป็

จิตเกิดดับต่อเนื่องกันไป อัตตาตัวตนเกิด ภพชาติ ชรา มรณะเกิดตามสายปฎิจสมุปบาท “ไม่มีผู้ดู” จึงไม่เห็นว่า มันเกิดไปตามเรื่องของมัน ไม่มี เราจริงๆไปเกี่ยวข้อง วิปัสนาคือให้“เริ่มการม

หลังจากยกจิตขึ้นความว่างได้ จะเห็นอะไรได้บ้าง -จิตอยู่ในที่ว่างๆ -เห็นอีกคนดูอีกคน รูปนามแยกจากกัน -มีจิตเป็นผู้ดู อาการไตรลักษณ์ ของรูปนาม -เป็นสัมปยุทธรรม -เป็น“วสีในฌาน” เข้าฌาน ออกฌา

เมื่อจิตกลืนกับความว่างได้ (อากาสาฌาน)ความคิด ความเห็นจะเปลี่ยนไป(ทิฐิ) รูปไม่ใช่เรา รู้เมื่อใดก็สลายหายไป ไม่เป็นกลุ่มก้อน ให้เป็นนิรณ์แก่จิต นามไม่ใช่เรา (เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน) การทำจิตให้เป็นอ

จิตเป็นอนุภาค พิสูจน์ได้โดย“ความรู้สึก” ขณะที่ทำให้จิตแยกเป็นคนละส่วนกับกาย และทำให้จิตคลุมตัวได้ จะเห็นความหนาแน่นของจิตเต็มที่รูปและล้นนออกไปนอกรูปได้ (แผ่ขยาย,ปฎิภาค) จะรู้สึก โล่ง ว่

วิหารธรรมคือขณะนั้น “จิตรู้อยู่กับอารมณ์อะไร” มี ปิติ สุข อุเบกขา เป็นวิหารธรรม(ฌาน2,3,) คือ มีผู้รู้ เป็นผู้ดูการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์ อันเป็นผู้ถูกรู้ ผู้ถูกรู้คืออารมณ์ทางขันธ์5แต่ละขณะ

ทำสมาธิจนถึงจตุตถฌาน (ฌาน 4) มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์ พิจารณาขันธ์ 5 ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ว่างเปล่า สละสิ้นกิเลสอวิชชา แยกจิตออกจากขันธ์ 5 น้อมจิตลงในความว่างอันสงบ ประณีต ไร้ความคิด (สังขารปรุ

ธรรมะอรุณสวัสดิ์...รับวันใหม่ ............................. แบบที่ ๓ ที่มีชื่อว่า ยุคนันทสมถวิปัสสนา เจริญสมถะ วิปัสสนาควบคู่กันไป บางคนมันทำ ๒ แบบ ไม่ได้เลย จะให้เจริญสมถะ ทำจิตให้นิ่งเป็นสมาธิ