ละครที่ดูแล้วหลับฝันดี 
ละครรุ่นใหม่ เกียร์ ไปสู่ ตัวละครเอกสีเทาๆ ความรุนแรงทางอารมณ์
การจัดฉาก แสง เสียง เสื้อผ้า ดีขึ้น ซึ่งก็เป็นละครยุคใหม่ที่น่าภาคภูมิใจ
แต่... ก็มีละครอีกแบบ ที่ลงทุนแค่บทกับนักแสดงไม่กี่คน คือ ละครแบบผู้กำกับชูศักดิ์  สุธีธรรม
นั่งดูละคร ยุคก่อน โปรดั๊กชั่น ไม่ต้องมาก 
แต่บทละครและนักแสดง น่ารัก ฟิน ...  เช่น รักเดียวของเจนจิรา 
ละครเก่าอีกเรื่อง ที่เคยนั่งดู คือ แรงรัก (สินจัย-นพพล) อวสารเซลแมน (ศรัญญู+พงษพัฒน์+พิศาล)
ตัวละครไม่ถึง 10 คน ฉาก เสื้อผ้า ไม่หรู แต่เรื่องราวละเอียดอ่อน  นักแสดงเจ๋ง และบทดีมาก 

ช่วงคืนวันศุกร์ - อาทิตย์ ช่องวันปล่อยเกียร์ว่าง ... ไม่ให้ความสำคัญกับคอนเทนละคร
ช่องสาม รีรัน ... ทั้งที่น่าจะหาคอนเทนบันเทิงมาลง เพราะไม่ต้องพะวงเรื่องตื่นเช้า 
ช่อง 7 เน้นเป้าหมายคนต่างจังหวัด ละครที่ดูไม่ยาก บทไม่ซับซ้อน การแสดงออกไม่ต้องตีความ
ช่อง PBS ละครดี แต่ไม่ค่อยประชาสัมพันธ์เวลาออกอากาศ 

ละครจักรๆ วงศ์ๆ สมัยก่อน บท สำคัญมาก 
ยุคสี่ยอดกุมาร สิงหไกรภพ ขวานฟ้าหน้าดำ เขียนบทโดยคุณวานิช จรุงกิจอนันนท์ 
บทละครสอนใจเยาวชน เนื้อหาสนุกซาบซึ้งกินใจ  น่าติดตาม
แต่ยุคหลัง ทุ่มเงินไปทางโปรดั๊กชั่น  ไม่ได้ทุ่มทุนนักเขียนบทละคร 
โดยเฉพาะ การสร้างนักเขียนหน้าใหม่ ที่ทำงานแตกต่าง ไม่วนอยู่กับอารมณ์รุนแรง

แม้จะมี  streaming  platform  แต่โทรทัศน์ ก็ยังทางเลือก สำหรับการพักผ่อน
ใช้เวลากับครอบครัว ใช้ชีวิตในบ้าน ที่พอจะเดินไปเดินมาได้ ไม่ต้องตั้งใจดูยาวๆแบบไร้โฆษณา

ส่องรายได้ของนักเขียนบทซีรีย์-ภาพยนตร์เกาหลี - Pantip
https://pantip.com/topic/42935639